العروة الوثقی مع حاشية الايرواني: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
(لینک درون متنی) |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
<div class= | <div class="wikiInfo"> | ||
[[پرونده:NUR34552J1.jpg|بندانگشتی|العروة الوثقي مع حاشية الايرواني]] | [[پرونده:NUR34552J1.jpg|بندانگشتی|العروة الوثقي مع حاشية الايرواني]] | ||
{| class="wikitable aboutBookTable" style="text-align:Right" | {| class="wikitable aboutBookTable" style="text-align:Right" | ||
|+ | |+ | ||
|- | |- | ||
! نام کتاب!! data-type= | ! نام کتاب!! data-type="bookName" |العروة الوثقي مع حاشية الايرواني | ||
|- | |- | ||
|نام های دیگر کتاب | |نام های دیگر کتاب | ||
|data-type= | | data-type="otherBookNames" | | ||
|- | |- | ||
|پدیدآورندگان | |پدیدآورندگان | ||
|data-type= | | data-type="authors" |[[ایروانی، علی]] (حاشيه نويس) | ||
[[ | [[یزدی، محمدکاظم بن عبدالعظیم]] (نويسنده) | ||
|- | |- | ||
|زبان | |زبان | ||
|data-type= | | data-type="language" |عربي | ||
|- | |- | ||
|کد کنگره | |کد کنگره | ||
|data-type= | | data-type="congeressCode" style="direction:ltr" | | ||
|- | |- | ||
|موضوع | |موضوع | ||
|data-type= | | data-type="subject" | | ||
|- | |- | ||
|ناشر | |ناشر | ||
|data-type= | | data-type="publisher" |[بي نا] | ||
|- | |- | ||
|مکان نشر | |مکان نشر | ||
|data-type= | | data-type="publishPlace" |[بي جا] | ||
|- | |- | ||
|سال نشر | |سال نشر | ||
|data-type= | | data-type="publishYear" | | ||
|-class= | |- class="articleCode" | ||
|کد اتوماسیون | |کد اتوماسیون | ||
|data-type= | | data-type="automationCode" |AUTOMATIONCODE34552AUTOMATIONCODE | ||
|} | |} | ||
</div> | </div> | ||
'''العروة الوثقی مع حاشية الايرواني''' مشتمل بر متن ابواب تقلید و طهارت از کتاب | '''العروة الوثقی مع حاشية الايرواني''' مشتمل بر متن ابواب تقلید و طهارت از کتاب «[[العروة الوثقی|عروة الوثقی]]» [[یزدی، محمدکاظم بن عبدالعظیم|سید محمدکاظم طباطبایی یزدی]] (متوفی 1337ق) به همراه حواشی [[ایروانی، علی|میرزا علی ایروانی نجفی]] (1301-1354ق) بر این مباحث است. | ||
میرزا علی ایروانی نجفی از شاگردان صاحب عروه بوده و بر کتاب استاد خویش حاشیه زده است. در کتاب عروه فتاوای سید در مباحث فقهی شیعه مطرح شده و فقیهان شیعه فتاوای خود را در حاشیه این کتاب بیان میکردهاند که کتاب حاضر حاشیه بر جزء اول کتاب است. این جزء از کتاب حاوی دو باب تقلید و طهارت است؛ باب تقلید مشتمل بر 72 مسئله است. باب طهارت نیز سه فصل کلی در رابطه با میاه (آبها)، نجاسات و صلات (نماز) دارد که کتاب صلات خود دارای 49 فصل است. | [[ایروانی، علی|میرزا علی ایروانی نجفی]] از شاگردان [[یزدی، محمدکاظم بن عبدالعظیم|صاحب عروه]] بوده و بر کتاب استاد خویش حاشیه زده است. در کتاب [[العروة الوثقی|عروه]] فتاوای [[یزدی، محمدکاظم بن عبدالعظیم|سید]] در مباحث فقهی شیعه مطرح شده و فقیهان شیعه فتاوای خود را در حاشیه این کتاب بیان میکردهاند که کتاب حاضر حاشیه بر جزء اول کتاب است. این جزء از کتاب حاوی دو باب تقلید و طهارت است؛ باب تقلید مشتمل بر 72 مسئله است. باب طهارت نیز سه فصل کلی در رابطه با میاه (آبها)، نجاسات و صلات (نماز) دارد که کتاب صلات خود دارای 49 فصل است. | ||
ایروانی همانند دیگر فقهای شیعه گاه دیدگاههای صاحب عروه را مورد کنکاش قرار داده و فتوای خود را بهعنوان حاشیه ذکر کرده است؛ در اولین حاشیه بر مبحث تقلید برخلاف صاحب عروه که عمل عامی و غیر مجتهد را بدون تقلید و احتیاط باطل میداند، معتقد است که اگر قصد قربت داشته و عملش مطابق واقع یا فتوای مجتهد دیگری که تقلیدش در آن عصر یا عصر تقلید جایز است باشد، عملش صحیح است<ref>ر.ک: متن کتاب، ص4؛ پاورقی1</ref>. | ایروانی همانند دیگر فقهای شیعه گاه دیدگاههای [[یزدی، محمدکاظم بن عبدالعظیم|صاحب عروه]] را مورد کنکاش قرار داده و فتوای خود را بهعنوان حاشیه ذکر کرده است؛ در اولین حاشیه بر مبحث تقلید برخلاف [[یزدی، محمدکاظم بن عبدالعظیم|صاحب عروه]] که عمل عامی و غیر مجتهد را بدون تقلید و احتیاط باطل میداند، معتقد است که اگر قصد قربت داشته و عملش مطابق واقع یا فتوای مجتهد دیگری که تقلیدش در آن عصر یا عصر تقلید جایز است باشد، عملش صحیح است<ref>ر.ک: متن کتاب، ص4؛ پاورقی1</ref>. | ||
وی در بسیاری از حواشی با الفاظی چون «فیه باس، مشکل، لایترک، لایجوز، استحباباً» تنها به ذکر فتوا و نظر خویش بسنده کرده و نیازی به ذکر دلیل یا توضیح ندیده است<ref>ر.ک: متن کتاب، پاورقی ص46 و 48 و 114</ref>. | وی در بسیاری از حواشی با الفاظی چون «فیه باس، مشکل، لایترک، لایجوز، استحباباً» تنها به ذکر فتوا و نظر خویش بسنده کرده و نیازی به ذکر دلیل یا توضیح ندیده است<ref>ر.ک: متن کتاب، پاورقی ص46 و 48 و 114</ref>. | ||
خط ۵۲: | خط ۵۲: | ||
==پانویس == | ==پانویس == | ||
<references/> | <references /> | ||
==منبع مقاله== | ==منبع مقاله== | ||
متن کتاب. | متن کتاب. | ||
== وابستهها == | == وابستهها == | ||
[[العروة الوثقی]] | |||
==پیوندها== | ==پیوندها== |
نسخهٔ ۱۵ نوامبر ۲۰۱۷، ساعت ۱۲:۵۲
نام کتاب | العروة الوثقي مع حاشية الايرواني |
---|---|
نام های دیگر کتاب | |
پدیدآورندگان | ایروانی، علی (حاشيه نويس)
یزدی، محمدکاظم بن عبدالعظیم (نويسنده) |
زبان | عربي |
کد کنگره | |
موضوع | |
ناشر | [بي نا] |
مکان نشر | [بي جا] |
سال نشر | |
کد اتوماسیون | AUTOMATIONCODE34552AUTOMATIONCODE |
العروة الوثقی مع حاشية الايرواني مشتمل بر متن ابواب تقلید و طهارت از کتاب «عروة الوثقی» سید محمدکاظم طباطبایی یزدی (متوفی 1337ق) به همراه حواشی میرزا علی ایروانی نجفی (1301-1354ق) بر این مباحث است.
میرزا علی ایروانی نجفی از شاگردان صاحب عروه بوده و بر کتاب استاد خویش حاشیه زده است. در کتاب عروه فتاوای سید در مباحث فقهی شیعه مطرح شده و فقیهان شیعه فتاوای خود را در حاشیه این کتاب بیان میکردهاند که کتاب حاضر حاشیه بر جزء اول کتاب است. این جزء از کتاب حاوی دو باب تقلید و طهارت است؛ باب تقلید مشتمل بر 72 مسئله است. باب طهارت نیز سه فصل کلی در رابطه با میاه (آبها)، نجاسات و صلات (نماز) دارد که کتاب صلات خود دارای 49 فصل است.
ایروانی همانند دیگر فقهای شیعه گاه دیدگاههای صاحب عروه را مورد کنکاش قرار داده و فتوای خود را بهعنوان حاشیه ذکر کرده است؛ در اولین حاشیه بر مبحث تقلید برخلاف صاحب عروه که عمل عامی و غیر مجتهد را بدون تقلید و احتیاط باطل میداند، معتقد است که اگر قصد قربت داشته و عملش مطابق واقع یا فتوای مجتهد دیگری که تقلیدش در آن عصر یا عصر تقلید جایز است باشد، عملش صحیح است[۱].
وی در بسیاری از حواشی با الفاظی چون «فیه باس، مشکل، لایترک، لایجوز، استحباباً» تنها به ذکر فتوا و نظر خویش بسنده کرده و نیازی به ذکر دلیل یا توضیح ندیده است[۲].
وی از تکرار مطالب پرهیز کرده و در مواردی که فتوا یا دیدگاهی مشابه مسائل پیشین داشته به آن ارجاع داده است؛ بهعنوانمثال در مسئله 16 از باب تقلید چنین میخوانیم: «حکم این مسئله در مسئله هفت گذشت»[۳].
تذکر این نکته نیز لازم است که در نسخه اصلی حاشیه ایروانی از صفحه 97 تا 109 و سپس 112 کتاب بیاض (سفید) است.
فهرست مطالب در انتهای کتاب ذکر شده است.
پانویس
منبع مقاله
متن کتاب.