المدينة الفاضلة للفارابي: تفاوت میان نسخه‌ها

    از ویکی‌نور
    (صفحه‌ای تازه حاوی « <div class='wikiInfo'> بندانگشتی|المدينة الفاضلة للفارابي {| class="wikita...» ایجاد کرد)
    (بدون تفاوت)

    نسخهٔ ‏۱۴ نوامبر ۲۰۱۷، ساعت ۱۲:۴۷

    المدينة الفاضلة للفارابي
    نام کتاب المدينة الفاضلة للفارابي
    نام های دیگر کتاب
    پدیدآورندگان

    وافي، علي عبد الواحد (نويسنده)

    زبان عربي
    کد کنگره
    موضوع
    ناشر
    مکان نشر
    سال نشر
    کد اتوماسیون AUTOMATIONCODE54812AUTOMATIONCODE

    معرفی اجمالی

    المدينة الفاضلة للفارابي، تألیف علی عبدالواحد وافی (معاصر)، کتابی است که به معرفی ابونصر فارابی (257 یا 259-339ق) و یکی از آثار او به نام «آراء أهل المدينة الفاضلة» می‎پردازد.

    مقصود فارابی از مدینه فاضله، آن‎گونه مدینه‎ای است که بر اساس زعامت و رهبری افاضل باشد و به‎عبارت‎دیگر، عالمان (حکما) بر دیگر اقشار جامعه حاکم باشند.

    ساختار

    کتاب از یک مقدمه و سه باب تشکیل شده است؛ دو باب اول، هرکدام دارای شش عنوان و باب سوم دارای پنج عنوان است.

    گزارش محتوا

    نویسنده باب اول از کتابش را به زندگی‎نامه ابونصر فارابی اختصاص داده است. ایشان بعد از ذکر نام، کنیه، شهرت، محل تولد، خاندان، اساتید و... به جایگاه او در فلسفه و دیگر علوم اشاره نموده، سپس از آثار ایشان و وفاتش سخن گفته است.

    علی عبدالواحد وافی درباره جایگاه فارابی چنین می‎گوید: شهرت فارابی جهانی بوده است؛ به‎گونه‎ای که بعد از ارسطو، او از بزرگ‎ترین فلاسفه بشمار می‎رود؛ لذا به او معلم ثانی و به ارسطو معلم اول می‎گویند. در حقیقت او پایه‎گذار فلسفه اسلامی است و هر فیلسوفی که بعد از او در عالم اسلام توانسته است برای خود نام و نشانی بگذارد، به‎خاطر آثار ایشان است. او نه‎تنها در فلسفه، بلکه در سیاست و اجتماع نیز صاحب ایده و نظر است؛ زیرا این مسائل از شؤون علم فلسفه است که توسط سقراط و افلاطون پی‎ریزی شده است و بخشی از فعالیت فارابی به این دو اختصاص یافته است و فارابی در این موضوع کتابی به نام «آراء أهل المدينة الفاضلة» تألیف نموده است[۱].

    فارابی در علم موسیقی نیز دارای نبوغ بود. ابن خلکان در این‎باره می‎نویسد: ایشان مخترع یکی از آلات موسیقی به نام «قانون» بود و برخی دیگر گفته‎اند که ایشان مخترع یکی دیگر از آلات موسیقی شبیه به قانون بوده است... برخی گفته‎اند: دراویش مولویه، همواره آهنگ‎های کهن منسوب به وی را حفظ کرده و از آن بهره می‎برند[۲].

    فارابی در موسیقی به‎گونه‎ای سرآمد بود که حکایتی شبیه افسانه در این‎باره از او نقل شده است. ابن خلکان می‎گوید: فارابی در یکی از مجالس سیف‎الدوله حاضر شد که جمع کثیری از نوازندگان و موسیقی‎دانان در آنجا حاضر بودند. سیف‎الدوله از او درباره موسیقی پرسید و او جواب داد؛ سپس او از کیسه خود قطعاتی بیرون آورد و از آن‎ها ترکیبی خاص بساخت و به نواختن شروع نمود؛ ‎طوری که همه حاضران در جلسه را به خنده آورد. سپس ترکیبی دیگر ساخت و آهنگی نواخت که همه را به گریه درآورد. سپس ترکیبی دیگر از قطعات ساخته و به نواختن مشغول شد؛ چنان‎که همگی به خواب رفتند و وی همه را ترک نمود و از مجلس خارج شد[۳].

    علی عبدالواحد وافی، در باب دوم کتابش، به معرفی کتاب «آراء أهل المدينة الفاضلة» پرداخته است.

    ایشان بعد از نگاهی گذرا به زمان و مکان تألیف، زبان، موضوع و اجزای کتاب، به معرفی دو بخش از کتاب فارابی همت گماشته است.

    بخش اول کتاب فارابی، شامل مسائل فلسفی و بخش دوم مربوط به مدینه فاضله و شؤون آن است.

    بخش اول کتاب، شامل بیست‎وپنج فقره است که تعداد نه فقره آن به بحث موجود اول که همان خداست اختصاص یافته است. فارابی در نوزده فقره بعدی کتاب، مراتب موجودات مادی و غیر مادی و حالت هریک از آن‎ها و چگونگی ارتباط آن‎ها با خداوند و ارتباط آن‎ها با یکدیگر را به تصویر کشیده است[۴].

    علی عبدالواحد وافی، عقول ده‎گانه فارابی را در این بخش از کتابش آورده و آن را به‎اختصار شرح داده است[۵]. سپس جایگاه انسان و دیگر موجودات را به نمایش گذاشته است. فارابی، موجودات مادی را در شش طبقه جای داده است. او انسان را در مرحله اعلی و اول، سپس به‎ترتیب حیوانات، نباتات، معادن، اجرام آسمانی و مواد اولیه همچون آب، هوا، خاک و آتش را قرار داده است[۶].

    نویسنده در توضیح بخش دوم از کتاب «آراء أهل المدينة الفاضلة»، می‎گوید: فارابی این بخش را تحت تأثیر نظریات افلاطون نوشته است و بیشتر مطالب آن برگرفته از کتاب اوست. این بخش از کتاب دارای دوازده فقره است[۷].

    نویسنده در پایان این بخش از کتاب می‎نویسد: مدینه فاضله‎ای که فارابی قواعد آن را پی‎ریزی می‎کند، شهری است که حاکم و رئیس آن انسانی است که منزلت وی چندان از منزلت پیامبران و فرشتگان کمتر نیست و از افرادی قدیس تشکیل شده است... نگاه فارابی به مدینه فاضله و حاکم آن، همچون نگاه به امور محال و غیر ممکن نیست، بلکه هر آن چیزی که در این کتاب مطرح نموده است، از قبیل مدینه فاضله، حاکم و رسیدن انسان به جایگاه واقعی خویش، دست‎یافتنی است[۸].

    باب سوم کتاب به ذکر و توضیح بخش‎هایی از کتاب «آراء أهل المدينة الفاضلة» اختصاص یافته است.

    نویسنده در این باب، پنج مبحث از مهم‎ترین بخش‎های کتاب فارابی را گزینش کرده و آنها را توضیح داده است. این بخش‎ها چنین است:

    1. بیان احتیاج انسان به اجتماع و همکاری؛
    2. عضو اصلی مدینه فاضله؛
    3. خصوصیات و صفات حاکم در مدینه فاضله؛
    4. اموری که با مدینه فاضله در تضادند؛
    5. اتصال و ارتباط برخی از نفوس با برخی دیگر[۹].

    فارابی، اوصافی فطری و اکتسابی را برای حاکم و رئیس مدینه فاضله مطرح می‎کند[۱۰]، سپس می‎گوید: اگر شخص این صفات را داشته باشد، او همان حاکم واقعی است. سپس متوجه این مطلب می‎شود که اجتماع همه این شرایط در فرد واحد ناممکن است، لذا می‎گوید: درصورتی‎که شرایط یادشده در یک فرد جمع نباشد، ولی دو نفر باشند که یکی حکیم باشد و دیگری بقیه شرایط را واجد باشد، هر دو رئیس خواهند بود[۱۱].

    از نظر فارابی حکمت از مهم‎ترین مسائلی است که مدینه فاضله بر آن استوار است و مهم‎ترین مسئله‎ای است که حاکم و رئیس مدینه فاضله باید آن را دارا باشد و این همان چیزی است که افلاطون مطرح نموده است؛ به‎جز اینکه تفسیر فارابی از حکمت با تفسیر افلاطون مقداری متفاوت است. به عقیده فارابی هیچ چیزی جای حکمت را پر نمی‎کند و اگر مدینه‎ای از حکمت خالی شد، در معرض هلاکت قرار می‎گیرد و اگر حکمت در او با صفات دیگر پشتیبانی شد، به خیر کثیر دست پیدا کرده است[۱۲].

    وضعیت کتاب

    پاورقی‎های کتاب به توضیح لغات، جملات و ابهامات متن اختصاص یافته است.

    فهرست محتویات در انتهای کتاب قید شده است.

    پانویس

    1. ر.ک: متن کتاب، ص12-11
    2. ر.ک: همان، ص12
    3. ر.ک: همان، ص13-12
    4. همان، ص22-21
    5. ر.ک: همان، 25-24
    6. ر.ک: همان، ص26
    7. ر.ک: همان، ص27
    8. ر.ک: همان، ص33
    9. ر.ک: همان، ص35
    10. ر.ک: همان، ص76-69
    11. ر.ک: همان، ص76
    12. ر.ک: همان، ص77

    منابع مقاله

    متن کتاب.

    وابسته‌ها

    پیوندها