سبحانی تبریزی، محمدحسین: تفاوت میان نسخهها
(لینک درون متنی) |
(لینک های درون متنی) |
||
خط ۱۵: | خط ۱۵: | ||
|- | |- | ||
|محل تولد | |محل تولد | ||
| data-type="authorBirthPlace" | | | data-type="authorBirthPlace" |تبریز | ||
|- | |- | ||
|رحلت | |رحلت | ||
خط ۲۱: | خط ۲۱: | ||
|- | |- | ||
|اساتید | |اساتید | ||
| data-type="authorTeachers" | | | data-type="authorTeachers" |[[یزدی، محمدکاظم بن عبدالعظیم|سيد محمدكاظم يزدى]] | ||
[[شریعت اصفهانی، فتحالله|شريعت اصفهانى]] | |||
[[عراقی، ضیاءالدین|ضياءالدين عراقى]] | |||
|- | |- | ||
|برخی آثار | |برخی آثار | ||
| data-type="authorWritings" | | | data-type="authorWritings" |[[احکام ملاقی الشبهات المحصوره]] | ||
[[رسالة في تحدید الکر بالوزن و المساحه]] | |||
[[رسالة في تحقیق معنی البیع]] | |||
|- class="articleCode" | |- class="articleCode" | ||
|کد مؤلف | |کد مؤلف | ||
خط ۳۵: | خط ۴۳: | ||
وى در شب نوزدهم ماه رمضان 1299ق، در شهرستان تبريز به دنيا آمد. مادرش شهر بانو نام داشت و دختر مرحوم (اسماعيل ميرزا) فرزند فتحعلى شاه قاجار بود. | وى در شب نوزدهم ماه رمضان 1299ق، در شهرستان تبريز به دنيا آمد. مادرش شهر بانو نام داشت و دختر مرحوم (اسماعيل ميرزا) فرزند فتحعلى شاه قاجار بود. | ||
پس از دوران كودكى و آموزش ادبيات فارسى و قسمتى از مقدمات عربى، روى عشق فطرى كه به تحصيل معارف اسلامى داشت، تصميم به ادامه تحصيل گرفت. نجوم و حساب استدلالى را نزد مرحوم ميرزا على منجم و سطوح عالى فقه و اصول را نزد مرحوم آيتالله انگجى و شرح (اشارات) مرحوم خواجه را نزد فيلسوف دوران خود مرحوم شيخ حسين قراجه داغى كه به يك واسطه از شاگردان ميرزاى جلوه بود فراگرفت و براى تكميل معارف در سال 1327ق رهسپار نجف اشرف شد | پس از دوران كودكى و آموزش ادبيات فارسى و قسمتى از مقدمات عربى، روى عشق فطرى كه به تحصيل معارف اسلامى داشت، تصميم به ادامه تحصيل گرفت. | ||
== اساتید == | |||
نجوم و حساب استدلالى را نزد مرحوم ميرزا على منجم و سطوح عالى فقه و اصول را نزد مرحوم آيتالله انگجى و شرح (اشارات) مرحوم خواجه را نزد فيلسوف دوران خود مرحوم شيخ حسين قراجه داغى كه به يك واسطه از شاگردان ميرزاى جلوه بود فراگرفت و براى تكميل معارف در سال 1327ق رهسپار نجف اشرف شد. | |||
=== اساتید نجف === | |||
11 سال تمام از محضر اساتيد آن دانشگاه بزرگ شيعه مانند آيات عظام: [[یزدی، محمدکاظم بن عبدالعظیم|سيد محمدكاظم يزدى]]، [[شریعت اصفهانی، فتحالله|شريعت اصفهانى]] و [[عراقی، ضیاءالدین|ضياءالدين عراقى]] استفاده نمود. آنگاه با كسب اجازه از محضر اساتيد و دريافت عالىترين اجازههاى اجتهاد كه قسمتى از آنها را مرحوم حاج ميرزا على خيابانى در كتاب علماء معاصر آورده است، | |||
== مراجعت به ایران == | |||
در سال 1339ق مراجعت به ايران و تبريز نموده و پس از بازگشت به وطن به امر تدريس و تربيت محصلين و تأليف و تصنيف پرداخت و آثار گرانبهائى كه هركدام روشنگر مقام عملى و فضلى اوست، به يادگار گذارد. | |||
== اخلاق و رفتار == | |||
وى در خلق، حلم، تواضع، فروتنى، زهد و تقوا، در ميان علماء و بزرگان شهر تبريز ضرب المثل بود. طرز زندگى، نحوه معاشرت و شيوه سخن گفتن او، انسان را بياد خدا افكنده، در افراد مستعد اثر عميق و انقلاب خاصى به وجود مىآورد. | وى در خلق، حلم، تواضع، فروتنى، زهد و تقوا، در ميان علماء و بزرگان شهر تبريز ضرب المثل بود. طرز زندگى، نحوه معاشرت و شيوه سخن گفتن او، انسان را بياد خدا افكنده، در افراد مستعد اثر عميق و انقلاب خاصى به وجود مىآورد. | ||
نسخهٔ ۴ نوامبر ۲۰۱۷، ساعت ۱۷:۴۱
نام | سبحانی تبریزی، محمد حسین |
---|---|
نام های دیگر | |
نام پدر | محمدجعفر |
متولد | 1262 هـ.ش یا 1299ق |
محل تولد | تبریز |
رحلت | 1351 هـ.ش یا 1392 هـ.ق یا 1972 م |
اساتید | سيد محمدكاظم يزدى |
برخی آثار | احکام ملاقی الشبهات المحصوره |
کد مؤلف | AUTHORCODE6277AUTHORCODE |
محمدحسین خيابانى سبحانى (1299ق-1392ق)، فقیه، از علماء مبرز و معاصر تبريز ، پدر مرجع عالیقدر آیتالله جعفر سبحانی
وى در شب نوزدهم ماه رمضان 1299ق، در شهرستان تبريز به دنيا آمد. مادرش شهر بانو نام داشت و دختر مرحوم (اسماعيل ميرزا) فرزند فتحعلى شاه قاجار بود.
پس از دوران كودكى و آموزش ادبيات فارسى و قسمتى از مقدمات عربى، روى عشق فطرى كه به تحصيل معارف اسلامى داشت، تصميم به ادامه تحصيل گرفت.
اساتید
نجوم و حساب استدلالى را نزد مرحوم ميرزا على منجم و سطوح عالى فقه و اصول را نزد مرحوم آيتالله انگجى و شرح (اشارات) مرحوم خواجه را نزد فيلسوف دوران خود مرحوم شيخ حسين قراجه داغى كه به يك واسطه از شاگردان ميرزاى جلوه بود فراگرفت و براى تكميل معارف در سال 1327ق رهسپار نجف اشرف شد.
اساتید نجف
11 سال تمام از محضر اساتيد آن دانشگاه بزرگ شيعه مانند آيات عظام: سيد محمدكاظم يزدى، شريعت اصفهانى و ضياءالدين عراقى استفاده نمود. آنگاه با كسب اجازه از محضر اساتيد و دريافت عالىترين اجازههاى اجتهاد كه قسمتى از آنها را مرحوم حاج ميرزا على خيابانى در كتاب علماء معاصر آورده است،
مراجعت به ایران
در سال 1339ق مراجعت به ايران و تبريز نموده و پس از بازگشت به وطن به امر تدريس و تربيت محصلين و تأليف و تصنيف پرداخت و آثار گرانبهائى كه هركدام روشنگر مقام عملى و فضلى اوست، به يادگار گذارد.
اخلاق و رفتار
وى در خلق، حلم، تواضع، فروتنى، زهد و تقوا، در ميان علماء و بزرگان شهر تبريز ضرب المثل بود. طرز زندگى، نحوه معاشرت و شيوه سخن گفتن او، انسان را بياد خدا افكنده، در افراد مستعد اثر عميق و انقلاب خاصى به وجود مىآورد.
وفات
فقید سعید پس از عمری خدمت به دین و بزرگداشت شعائر مذهبی، در سن ۹۳ سالگی به تاریخ ۱۱ شوال المکرم ۱۳۹۲ق در تبریز چشم از جهان فرو بست و پس از یک تشییع با شکوه، پیکر شریفش به قم انتقال یافت و پس از تشییعی مجدّد، در قبرستان ابوحسین به خاک سپرده شد.
آثار
- حاشيه بر كفاية الاصول.
- يك دوره صلوة استدلالى.
- خيارات.
- حاشيه بر رسائل
- احكام الصلاة
- احكام ملاقى الشبهات المحصورة
- رسالة فى تحديد الكر بالوزن و المساحه
- رسالة فى تحقيق معنى البيع