۶۱٬۱۸۹
ویرایش
جز
جایگزینی متن - ' ' به ' '
جز (جایگزینی متن - 'ىالدين' به 'ىالدين') |
جز (جایگزینی متن - ' ' به ' ') |
||
| خط ۴۳: | خط ۴۳: | ||
'''نصوص الخصوص فى ترجمة الفصوص'''، اثر [[بابارکن‌الدین شیرازی، مسعود بن عبدالله|مسعود بن عبدالله شيرازى(بابا ركنا)]]، شرحى فارسى بر «فصوص الحكم» [[ابن عربی، محمد بن علی|شيخ محى‌الدين بن عربى]] | '''نصوص الخصوص فى ترجمة الفصوص'''، اثر [[بابارکن‌الدین شیرازی، مسعود بن عبدالله|مسعود بن عبدالله شيرازى(بابا ركنا)]]، شرحى فارسى بر «فصوص الحكم» [[ابن عربی، محمد بن علی|شيخ محى‌الدين بن عربى]] مى‌باشد. شارح، اين شرح را به تشويق عارف بزرگ معاصرش، نعمان خوارزمى به رشته تحرير درآورده است و در سال‌هاى 739 - 743؛ يعنى مدت چهار سال، در اين تأليف اشتغال داشته و تاريخ اختتام آن را خود او به شعر فارسى در پايان كتاب چنين گفته است: | ||
{{شعر}} | {{شعر}} | ||
| خط ۵۴: | خط ۵۴: | ||
مقصودش از سال ميم و جيم و ذال، سه حرف است(م، ج، ذ) كه به حساب جمل معروف، 743 مى‌شود. | مقصودش از سال ميم و جيم و ذال، سه حرف است(م، ج، ذ) كه به حساب جمل معروف، 743 مى‌شود. | ||
كتاب، شرح مبسوطى است كه با عبارات ساده نزديك به فهم، انشاء شده و به تقريب، جامع خلاصه‌اى از همه آن مطالب است كه در شروح قبل از وى، مخصوصا شرح [[عبدالرزاق کاشی، عبدالرزاق بن جلالالدین|كمال‌الدين عبدالرزاق كاشانى]] | كتاب، شرح مبسوطى است كه با عبارات ساده نزديك به فهم، انشاء شده و به تقريب، جامع خلاصه‌اى از همه آن مطالب است كه در شروح قبل از وى، مخصوصا شرح [[عبدالرزاق کاشی، عبدالرزاق بن جلالالدین|كمال‌الدين عبدالرزاق كاشانى]] و شيخ داود بن محمود قيصرى كه بابا ركن‌الدين خود شاگرد بلاواسطه آنها بود، نوشته‌اند؛ به‌علاوه فوايد تازه‌اى كه خود بر مطالب شارحان قبل افزوده است. | ||
شارح، خود در اين باره مى‌گويد: «و مسمى گردانيدم به «نصوص الخصوص فى شرح الفصوص»، بنا بر دو معنى: يكى آنچه خلاصه كلام سابقان از شارحان و خاصه مشايخ و استادان خود بود، در آنجا ياد كردم و ديگر آنكه در بعضى از مواضع آنچه خاصه بر دل اين بى‌چاره روى مى‌نمود، به آن ملحق گردانيدم». لازم به ذكر است كه اين شرح فقط مشتمل بر سه فص آدمى و شيثى و نوحى است. | شارح، خود در اين باره مى‌گويد: «و مسمى گردانيدم به «نصوص الخصوص فى شرح الفصوص»، بنا بر دو معنى: يكى آنچه خلاصه كلام سابقان از شارحان و خاصه مشايخ و استادان خود بود، در آنجا ياد كردم و ديگر آنكه در بعضى از مواضع آنچه خاصه بر دل اين بى‌چاره روى مى‌نمود، به آن ملحق گردانيدم». لازم به ذكر است كه اين شرح فقط مشتمل بر سه فص آدمى و شيثى و نوحى است. | ||