برزنجی، جعفر بن اسماعیل: تفاوت میان نسخهها
جز (جایگزینی متن - ' ق ' به 'ق ') |
جز (جایگزینی متن - '{{وابستهها}}' به '{{وابستهها}} ') |
||
خط ۴۸: | خط ۴۸: | ||
== وابستهها == | == وابستهها == | ||
{{وابستهها}} | {{وابستهها}} | ||
[[شرح المولد النبوی: المسمی بالکوکب الأنور علی عقد الجوهر فی مولد النبی الازهر صلّی الله علیه و سلّم]] | [[شرح المولد النبوی: المسمی بالکوکب الأنور علی عقد الجوهر فی مولد النبی الازهر صلّی الله علیه و سلّم]] | ||
[[رده:زندگینامه]] | [[رده:زندگینامه]] |
نسخهٔ ۱۹ اکتبر ۲۰۱۷، ساعت ۱۸:۰۴
نام | برزنجی، جعفر بن اسماعیل |
---|---|
نام های دیگر | |
نام پدر | |
متولد | |
محل تولد | |
رحلت | 1317 هـ.ق |
اساتید | |
برخی آثار | |
کد مؤلف | AUTHORCODE1604AUTHORCODE |
«جعفر بن اسماعيل البرزنجى» در سال 1250ق در قريه برزنج از توابع شهرستان شهر زور كردستان ديده به جهان گشود. پدر وى از مدينه منوره بدانجا مهاجرت كرده و بيش از چهل سال آنجا را محل اقامت خود قرار داده و سپس در سال 1271ق به مدينه بازگشته بود. وى مفتى شافعى بود و بعد از وى اين منصب به فرزندش جعفر واگذار شد.
سيد جعفر دانش را از محضر پدرش و نيز جامع الأزهر فرا گرفت و چون به مدينه بازگشت از محضر عالمان آن شهر چون شيخ محمد غريب، شيخ عبدالقادر طرابلسى و شيخ عيسى بلقينى بهرهمند شد. وى به زبانهاى عربى، فارسى، تركى و كردى سخن مىگفت.
وى در سال 1277 يا 1278ق به عنوان مفتى شافعيه منصوب گشت. منصب قضاوت را به مدت پنج سال در صنعاء بر عهده گرفت. و نيز در شهر سيواس تركيه به مدت دو سال عهده دار اين منصب گشت. بعد از آن به مدينه بازگشت و افتاء و تدريس را عهدهدار گشت تا اينكه در سال 1317ق بدرود حيات گفت.
آثار
الكوكب الانور على عقد الجوهر في مولد النبى الأزهر، نزهة الناظرين في تاريخ مسجد سيد الاولين و الآخرين، الروض الأعطر في مناقب السيد جعفر (سيد جعفر بن الحسن البرزنجى متوفاى 1177 ق)، الشجرة الأترجية في سلالة السادة البرزنجية، تاج الابتهاج على النور الوهاج في الإسراء و المعراج، مصابيح الغرر و...