۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز
جایگزینی متن - 'جلال الدين' به 'جلال‌الدين'
جز (جایگزینی متن - ' های ' به 'های ') |
جز (جایگزینی متن - 'جلال الدين' به 'جلال‌الدين') |
||
| خط ۴۸: | خط ۴۸: | ||
امير علم الدين دوادارى او را نزد سلطان ملك منصور حسام الدين لاجين برد و سلطان هنگامى كه خط زيباى وى را ديد، به او پيشنهاد كرد كه در ديوان انشا به خدمت مشغول شود و حقوقى نيز براى او تعيين كرد، اما او از خدمت در ديوان انشا عذر خواست، ولى مقررى را تا هنگام مرگ دريافت مى‌كرد (همان، 291/1-292). | امير علم الدين دوادارى او را نزد سلطان ملك منصور حسام الدين لاجين برد و سلطان هنگامى كه خط زيباى وى را ديد، به او پيشنهاد كرد كه در ديوان انشا به خدمت مشغول شود و حقوقى نيز براى او تعيين كرد، اما او از خدمت در ديوان انشا عذر خواست، ولى مقررى را تا هنگام مرگ دريافت مى‌كرد (همان، 291/1-292). | ||
ابن سيد الناس به مرگ ناگهانى در قاهره درگذشت ([[ذهبى]]، تذكرة، 1503/4؛همو، ذيول، 99/4). جمع بسيارى از قضات، امرا، فقها و لشكريان و ديگر مردم در تشييع جنازۀ وى شركت كردند و قاضى القضات | ابن سيد الناس به مرگ ناگهانى در قاهره درگذشت ([[ذهبى]]، تذكرة، 1503/4؛همو، ذيول، 99/4). جمع بسيارى از قضات، امرا، فقها و لشكريان و ديگر مردم در تشييع جنازۀ وى شركت كردند و قاضى القضات جلال‌الدين قزوينى بر وى نماز گزارد و او را در قرافه به خاك سپردند ([[صفدی، خلیل بن ایبک|صفدى]]، اعيان، 53/11). [[صفدی، خلیل بن ایبک|صفدى]] كه آن هنگام در دمشق به سر مى‌برد، چكامه‌اى بلند و سوزناك در رثاى وى سرود (وافى، 300/1-302). ابن سيد الناس داراى کتابخانه‌اى مهم و غنى بوده است كه غالب آنها به وسيلۀ پدرش از تونس به مصر آورده شده بود (همان، 292/1). او از يادداشتهاى پدر بزرگ خويش مخصوصا در تدوين کتاب معروف خود عيون الاثر استفاده كرده و به اين مطلب در همين کتاب اشاره كرده است (302/1). | ||
==آثار== | ==آثار== | ||