مکاشفات رضوی: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۵۹: خط ۵۹:
#:«یعنى تعظیم و بزرگى خدا به‌جا آوردن، خود را خوار داشتن است».
#:«یعنى تعظیم و بزرگى خدا به‌جا آوردن، خود را خوار داشتن است».
#:و قوله:
#:و قوله:
:#{{شعر}}
#:{{شعر}}
#:{{ب|''پیش سبحان پس نگهدارید دل ''|2=''تا نگردید از گمانِ بد خجل''}}{{پایان شعر}}
#:{{ب|''پیش سبحان پس نگهدارید دل ''|2=''تا نگردید از گمانِ بد خجل''}}{{پایان شعر}}
#:از سبحان به اعتبار تنزیه، ذات حقّ خواسته؛ از قبیل اطلاق مصدر و اراده اسم مفعول؛ یعنى، ذات مقدّس و منزّه<ref>ر.ک: مقدمه مصحح، صفحه دوازده - سیزده</ref>.
#:از سبحان به اعتبار تنزیه، ذات حقّ خواسته؛ از قبیل اطلاق مصدر و اراده اسم مفعول؛ یعنى، ذات مقدّس و منزّه<ref>ر.ک: مقدمه مصحح، صفحه دوازده - سیزده</ref>.
# ‌باید یادآور شد که شارح بزرگوار در برخى ابیات دقت خاصى مبذول داشته که در دیگر شارحان کمتر مى‏‌توان سراغ گرفت؛ براى مثال در این بیت:  
#باید یادآور شد که شارح بزرگوار در برخى ابیات دقت خاصى مبذول داشته که در دیگر شارحان کمتر مى‏‌توان سراغ گرفت؛ براى مثال در این بیت:  
#{{شعر}}
#:{{شعر}}
#{{ب|''هرکه جز ماهى ز آبش سیر شد ''|2=''وآنکه بى‌‏روزیست، روزش دیر شد''}}{{پایان شعر}}
#:{{ب|''هرکه جز ماهى ز آبش سیر شد ''|2=''وآنکه بى‌‏روزیست، روزش دیر شد''}}{{پایان شعر}}
#:با بیان چند وجه، آن را شرح کرده که یکى از وجوه آن کاملا نادر است و از هوش سرشار وى سرچشمه مى‏گیرد: مرجع ضمیر شین، لفظ پاک است که مراد از آن عشق یا غم عشق است.
#:با بیان چند وجه، آن را شرح کرده که یکى از وجوه آن کاملا نادر است و از هوش سرشار وى سرچشمه مى‏گیرد: مرجع ضمیر شین، لفظ پاک است که مراد از آن عشق یا غم عشق است.
#:و این سه بیت:
#:و این سه بیت:
۴۲۵٬۲۲۵

ویرایش