نور هدایت: تفاوت میان نسخه‌ها

| پیش از =  

}}

هدف نویسنده از تدوین این اثر، آن بوده که جویندگان حقیقت و معرفت از دعاهای آن بهره‏مند شده و در مقام رسیدن به کمالات انسانى و فطرى برآیند و متوجه این نکته اساسى باشند که اسلام بشر را تنها به ظواهر دعوت نفرموده، بلکه دعوت به ظواهر، در حقیقت مقدمه‏اى جهت توجّه به آداب عبودیت و وظایف حضور در پیشگاه الهى است تا با این توجّه و رعایت کامل این آداب به حقیقت بندگى نایل آیند<ref>مقدمه، ج1، ص11</ref>

جلد آخر نیز به فهرست‌های راهنما اختصاص یافته است.

نویسنده در پی اثبات اعتبار دعاهای کتاب، به ادله زیر، اسنتاد نموده است:

# مضامین ادعیه‏ى مأثوره با یکدیگر هم مطابقت دارند و هم از نظر مضمون یا لفظ مؤید یکدیگرند، بلکه مى‏توان گفت: مضامین دعاهاى داراى سند، امضاى مضامین دعاهاى بدون سند هستند<ref>همان</ref>

# مضامین پاره‏اى از دعاهایى که معرف مقام معصومین، انبیا و اوصیا(ع)مى‏باشند، با تعریف‏هایى که کتاب الهى از مقام آنان ارائه داده یکى است. علاوه بر این، احادیث بسیارى که از معصومین(ع) وارد شده است - و قطعاً در میان آن‏ها روایات صحیح نیز وجود دارد - بیانگر آن است که تعریف و تمجیدى که در دعاها از منزلت آن بزرگواران شده، بر پایه‏ى بیانات قرآن و احادیث صحیح است، اگرچه از نظر سند مورد اعتماد نباشند<ref>همان</ref>

# احکام موجود در دعاها عیناً همان احکامى است که در کتاب الهى و سنت نبوى یاد شده است (همان).

# مضامین دعاها با مبانى عقلى و شهودى هیچ‌گونه مخالفتى ندارد، چنان‌که بخشى از مطالب کتاب پرده از حقیقت این مسئله برمى‌‏دارد<ref>همان</ref>

# مضامین نوع دعاها از آغاز تا پایان، از نظر معنا و لفظ، اتصال و پیوستگى زنجیروار و متقنى دارد که این خود مهم‏ترین دلیل بر اعتبار مضامین دعاهاست که با مطالعه فرازهاى موجود در کتاب، پرده از این راز برداشته مى‌‏شود<ref>همان</ref>