۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز
جایگزینی متن - 'آنحضرت' به 'آن حضرت'
جز (جایگزینی متن - ')ا' به ') ا') |
جز (جایگزینی متن - 'آنحضرت' به 'آن حضرت') |
||
| خط ۸۹: | خط ۸۹: | ||
هم‌چنين وى بحث مفصلى را در نام‌گذارى كتاب آسمانى پيامبر(ص) مطرح كرده است و ضمن استناد به آيات قرآن، به بيان مشهورترين اسامى آن مى‌پردازد. در عين حال معتقد است برخى از صفات قرآن كريم نيز جزء اسامى اين كتاب مقدس مى‌باشد. حال آن‌كه غالب مفسران اعتقاد دارند مشهورترين اسامى آخرين كتاب الهى عبارت است از: «قرآن، فرقان، ذكر، تنزيل و كتاب» و ساير اسامى را اوصاف كلام پروردگار مى‌دانند. | هم‌چنين وى بحث مفصلى را در نام‌گذارى كتاب آسمانى پيامبر(ص) مطرح كرده است و ضمن استناد به آيات قرآن، به بيان مشهورترين اسامى آن مى‌پردازد. در عين حال معتقد است برخى از صفات قرآن كريم نيز جزء اسامى اين كتاب مقدس مى‌باشد. حال آن‌كه غالب مفسران اعتقاد دارند مشهورترين اسامى آخرين كتاب الهى عبارت است از: «قرآن، فرقان، ذكر، تنزيل و كتاب» و ساير اسامى را اوصاف كلام پروردگار مى‌دانند. | ||
مفسر ضمن اعتقاد به توقيفى بودن اسامى سوره‌ها و آيات قرآن كريم، به مباحثى از قبيل معناى سوره و آيه و گروه‌هاى مختلف سور قرآنى مثل سور سبع الطوال، مئين، مثانى و مفصلات مى‌پردازد و سوره‌هاى تشكيل دهنده هر گروه را تعيين مى‌كند. گرچه گروهى از قرآن‌پژوهان اعتقاد به اجتهادى بودن مكان سور دارند، وى ضمن استناد به روايتى از پيامبر اكرم(ص) بيان مى‌دارد كه تعيين مكان سوره‌ها مثل محل قرار گرفتن آيات امرى است كه توسط | مفسر ضمن اعتقاد به توقيفى بودن اسامى سوره‌ها و آيات قرآن كريم، به مباحثى از قبيل معناى سوره و آيه و گروه‌هاى مختلف سور قرآنى مثل سور سبع الطوال، مئين، مثانى و مفصلات مى‌پردازد و سوره‌هاى تشكيل دهنده هر گروه را تعيين مى‌كند. گرچه گروهى از قرآن‌پژوهان اعتقاد به اجتهادى بودن مكان سور دارند، وى ضمن استناد به روايتى از پيامبر اكرم(ص) بيان مى‌دارد كه تعيين مكان سوره‌ها مثل محل قرار گرفتن آيات امرى است كه توسط آن حضرت، تحقق يافته است و «جمّاع قرآن» پس از رحلت حضرت در اين مورد دخالتى نداشته‌اند بلكه طبق روايات واصله تنها به تنظيم مصحف شريف از جهت نوع تقدم و تأخر سور پرداخته‌اند. | ||
در اين تفسير قبل از بيان نكات تفسيرى در آغاز سوره، ابتدا بحثى پيرامون مكى يا مدنى بودن آن مطرح مى‌شود و از همان اوّل ذهن خواننده و محقق را به فضاى كلى حاكم بر سوره از جهت مكان نزول معطوف مى‌دارد. وى جهت اثبات نظر خود پيرامون اين قضيه به روايات وارده از طريق صحابه‌اى كه اكثراً جزء مفسران طبقه اول در صدر اسلام هستند استناد مى‌جويد، و در پاره‌اى از موارد به بررسى اختلافات وارده در اين خصوص مى‌پردازد و در پايان با توجه به قراين موجود، به قضاوت پرداخته و نظر تفسيرى خود را بيان مى‌دارد. مثلاً در آغاز سوره حمد مى‌گويد: | در اين تفسير قبل از بيان نكات تفسيرى در آغاز سوره، ابتدا بحثى پيرامون مكى يا مدنى بودن آن مطرح مى‌شود و از همان اوّل ذهن خواننده و محقق را به فضاى كلى حاكم بر سوره از جهت مكان نزول معطوف مى‌دارد. وى جهت اثبات نظر خود پيرامون اين قضيه به روايات وارده از طريق صحابه‌اى كه اكثراً جزء مفسران طبقه اول در صدر اسلام هستند استناد مى‌جويد، و در پاره‌اى از موارد به بررسى اختلافات وارده در اين خصوص مى‌پردازد و در پايان با توجه به قراين موجود، به قضاوت پرداخته و نظر تفسيرى خود را بيان مى‌دارد. مثلاً در آغاز سوره حمد مى‌گويد: | ||