جواهر العقدين في فضل الشرفين: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (جایگزینی متن - 'مى كند' به 'مى‌كند') |
جز (جایگزینی متن - ')ا' به ') ا') |
||
| خط ۴۸: | خط ۴۸: | ||
مؤلف بر اساس اعتقاد غيرشيعى‌اش آيه تطهير را درباره همسران پيامبران و ساكنان خانه آن حضرت مى‌داند و آن را مختص پنج تن نمى بيند ودرباره حديث "من كنت مولاه" معتقد است كه ربطى به خلافت على(ع) ندارد چنانكه تقدم آن حضرت بر شيخين را ثابت نمى‌كند. در اين موارد از كتاب به برداشت شيعيان با عنوان رافضه انتقاد شده است. | مؤلف بر اساس اعتقاد غيرشيعى‌اش آيه تطهير را درباره همسران پيامبران و ساكنان خانه آن حضرت مى‌داند و آن را مختص پنج تن نمى بيند ودرباره حديث "من كنت مولاه" معتقد است كه ربطى به خلافت على(ع) ندارد چنانكه تقدم آن حضرت بر شيخين را ثابت نمى‌كند. در اين موارد از كتاب به برداشت شيعيان با عنوان رافضه انتقاد شده است. | ||
بخشى از كتاب جواهر الشرفين به امام حسين(ع)اختصاص دارد و درباره شهادت آن حضرت و رخدادهاى پس از شهادت مانند سرنوشت سرِ مقدس آن حضرت و برخى حوادث غير طبيعى، گزارشهايى را گرد آورده است. | بخشى از كتاب جواهر الشرفين به امام حسين(ع) اختصاص دارد و درباره شهادت آن حضرت و رخدادهاى پس از شهادت مانند سرنوشت سرِ مقدس آن حضرت و برخى حوادث غير طبيعى، گزارشهايى را گرد آورده است. | ||
شيوه كتاب، سبك حديثى است و مؤلف با ياد از منابع خويش به ذكر احاديث و روايات و اقوال مختلف در موضوع مورد نظر می‌پردازد و پس از آن با واژه "قلت" نظر خود را درباره موضوع مورد بحث اظهار مى‌كند كه اين موارد نيز زياد است. | شيوه كتاب، سبك حديثى است و مؤلف با ياد از منابع خويش به ذكر احاديث و روايات و اقوال مختلف در موضوع مورد نظر می‌پردازد و پس از آن با واژه "قلت" نظر خود را درباره موضوع مورد بحث اظهار مى‌كند كه اين موارد نيز زياد است. | ||
نسخهٔ ۱۰ سپتامبر ۲۰۱۷، ساعت ۲۲:۰۰
| نام کتاب | جواهر العقدين في فضل الشرفين |
|---|---|
| نام های دیگر کتاب | |
| پدیدآورندگان | سمهودی، علی بن عبدالله (نويسنده)
علیلی، موسی بنای (محقق) |
| زبان | عربی |
| کد کنگره | BP 36/5 /س8ج9 |
| موضوع | ائمه اثناعشر - فضایل
اخلاق اسلامی محمد(ص)، پیامبر اسلام، 53 قبل از هجرت - 11ق. - فضایل |
| ناشر | مطبعة العاني |
| مکان نشر | بغداد - عراق |
| سال نشر | 1405 هـ.ق یا 1984 م |
| کد اتوماسیون | AUTOMATIONCODE11240AUTOMATIONCODE |
جواهر العقدين في فضل الشرفين تألیف علی بن عبدالله سمهودى
این كتاب درباره دو موضوع مستقل شرافت علم و شرافت نسب رسول خدا و خاندانش سخن مى‌گويد. قسم اول كتاب كه جلد نخست به آن اختصاص دارد، به بيان فضيلت دانش و دانشمندان مى‌پردازد و قسم دوم مشتمل بر جلد دوم و سوم به صورت گسترده درباره فضائل اهل بيت نبوى است و در پانزده فصل، ويژگى‌هاى اهل بيت را مى شمرد. مباحثى مانند تطهير اهل بيت، تمسك به اهل بيت، وجوب محبت ايشان بر اساس آيات قرآن از جمله مباحثى است كه در قسم دوم آمده است. اطلاعات مربوط به هر يك از ائمه در عناوين مختلف پراكنده شده و گاه درباره يك امام مانند قيام و شهادت امام حسين(ع) تفصيل بيشترى آمده است. مؤلف همچنين در عنوان مربوط به رفتارهاى اخلاقى ائمه مواردى را از رفتارها و سخنان ائمه نقل مى‌كند.
مؤلف بر اساس اعتقاد غيرشيعى‌اش آيه تطهير را درباره همسران پيامبران و ساكنان خانه آن حضرت مى‌داند و آن را مختص پنج تن نمى بيند ودرباره حديث "من كنت مولاه" معتقد است كه ربطى به خلافت على(ع) ندارد چنانكه تقدم آن حضرت بر شيخين را ثابت نمى‌كند. در اين موارد از كتاب به برداشت شيعيان با عنوان رافضه انتقاد شده است.
بخشى از كتاب جواهر الشرفين به امام حسين(ع) اختصاص دارد و درباره شهادت آن حضرت و رخدادهاى پس از شهادت مانند سرنوشت سرِ مقدس آن حضرت و برخى حوادث غير طبيعى، گزارشهايى را گرد آورده است.
شيوه كتاب، سبك حديثى است و مؤلف با ياد از منابع خويش به ذكر احاديث و روايات و اقوال مختلف در موضوع مورد نظر می‌پردازد و پس از آن با واژه "قلت" نظر خود را درباره موضوع مورد بحث اظهار مى‌كند كه اين موارد نيز زياد است.
منابع كتاب
دسته‌اى از منابع اين اثر، حديثى و دسته‌اى ديگر منابع تاريخى است مانند: مروج الذهب مسعودى، وفيات الاعيان ابن خلكان؛ مناقب خوارزمى، معارج الوصول زرندى شافعى، نظم درر السمطين، مناقب ابن مغازلى؛ معالم العترة النبويه جنابذى؛ ذخائر العقبى محب طبرى؛ الذرية الطاهرة دولابى؛ العقد الثمين فاسى، الفصول المهمه ابن صباغ مالكى؛ مسند فردوس، مستدرك حاكم نيشابورى و منابع بسيار ديگرى مانند طبقات ابن سعد، استيعاب ابن عبدالبر، معجم كبير طبرانى و برخى منابع شيعى مانند اعلام الورى.
اهميت
وجود نسخه‌هاى بسيار از اين كتاب نشان از رواج و اهميت آن دارد و نويسندگان شيعى و اهل سنت، مطالبى را از جواهر العقدين نقل كرده‌اند مانند: شبراوى (م. 1171) در الاتحاف بحب الاشراف، قندوزى (م. 1294) در ينابيع الموده و شبلنجى (م. بعد 1300) در نور الابصار، مير حامد حسين (م. 1306)، در عبقات الانوار، محدث نورى (م. 1320) در نجم الثاقب از آن نقل مى كنند.
پیوندها
مطالعه کتاب جواهر العقدين في فضل الشرفين در پایگاه کتابخانه دیجیتال نور