شهیدی گلپایگانی، محمدباقر: تفاوت میان نسخهها
جز (جایگزینی متن - 'محمد باقر' به 'محمدباقر') |
جز (جایگزینی متن - 'محمدباقر' به 'محمد باقر') |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
<div class='wikiInfo'> | <div class='wikiInfo'> | ||
[[پرونده:NUR00887.jpg|بندانگشتی|شهیدی گلپایگانی، | [[پرونده:NUR00887.jpg|بندانگشتی|شهیدی گلپایگانی، محمد باقر]] | ||
{| class="wikitable aboutAuthorTable" style="text-align:Right" |+ | | {| class="wikitable aboutAuthorTable" style="text-align:Right" |+ | | ||
|- | |- | ||
! نام!! data-type='authorName'|شهیدی گلپایگانی، | ! نام!! data-type='authorName'|شهیدی گلپایگانی، محمد باقر | ||
|- | |- | ||
|نام های دیگر | |نام های دیگر | ||
خط ۳۲: | خط ۳۲: | ||
«سيد | «سيد محمد باقر شهيدى گلپايگانى»، فرزند سيد هاشم، در سال 1318ق، در گلپايگان به دنيا آمد. مقدمات را نزد اساتيد آن شهر فراگرفت، آنگاه به نجف مهاجرت كرد و سطوح را نزد علماى بزرگ آن شهر، همچون [[مشکینی اردبیلی، علی|آيتالله مشكينى]] آموخت، سپس به سامرا رفت و از محضر آيتالله ميرزا عبدالهادى شيرازى استفاده نمود. در 1342ق، پس از درگذشت پدرش، به مولدش بازگشت، سپس به اصفهان رفت و نزد بزرگانى چون آيتالله سيد محمدصادق تلمذ كرد. | ||
در 1345، دوباره به نجف بازگشت و از محضر آيتالله [[عراقی، ضیاءالدین|آقا ضياءالدين عراقى]] و آيتالله اصفهانى و آيتالله نايينى و آيتالله آقا سيد ابوتراب خوانسارى استفادهها نمود. وى سفرى به هندوچين (برمه) نمود و در آنجا به تبليغ احكام اسلامى پرداخت، سپس به ايران بازگشت. مدتى در اراك به انجام وظايف دينى مشغول بود. | در 1345، دوباره به نجف بازگشت و از محضر آيتالله [[عراقی، ضیاءالدین|آقا ضياءالدين عراقى]] و آيتالله اصفهانى و آيتالله نايينى و آيتالله آقا سيد ابوتراب خوانسارى استفادهها نمود. وى سفرى به هندوچين (برمه) نمود و در آنجا به تبليغ احكام اسلامى پرداخت، سپس به ايران بازگشت. مدتى در اراك به انجام وظايف دينى مشغول بود. |
نسخهٔ ۳۰ اوت ۲۰۱۷، ساعت ۱۲:۵۶
نام | شهیدی گلپایگانی، محمد باقر |
---|---|
نام های دیگر | |
نام پدر | |
متولد | |
محل تولد | |
رحلت | 0 هـ.ق |
اساتید | |
برخی آثار | [[برنامه سعادت: ترجمه کتاب وصیت عالم ربانی سید بن طاووس قدس سره بفرزند خود بنام "کشف المحجه لثمره المهجه"]] |
کد مؤلف | AUTHORCODE887AUTHORCODE |
«سيد محمد باقر شهيدى گلپايگانى»، فرزند سيد هاشم، در سال 1318ق، در گلپايگان به دنيا آمد. مقدمات را نزد اساتيد آن شهر فراگرفت، آنگاه به نجف مهاجرت كرد و سطوح را نزد علماى بزرگ آن شهر، همچون آيتالله مشكينى آموخت، سپس به سامرا رفت و از محضر آيتالله ميرزا عبدالهادى شيرازى استفاده نمود. در 1342ق، پس از درگذشت پدرش، به مولدش بازگشت، سپس به اصفهان رفت و نزد بزرگانى چون آيتالله سيد محمدصادق تلمذ كرد.
در 1345، دوباره به نجف بازگشت و از محضر آيتالله آقا ضياءالدين عراقى و آيتالله اصفهانى و آيتالله نايينى و آيتالله آقا سيد ابوتراب خوانسارى استفادهها نمود. وى سفرى به هندوچين (برمه) نمود و در آنجا به تبليغ احكام اسلامى پرداخت، سپس به ايران بازگشت. مدتى در اراك به انجام وظايف دينى مشغول بود.
پس از سفرى به عتبات، به تهران آمد و به انجام وظايف دينى پرداخت. وى به همراه عدهاى از علما و خطبا، در 1376ق، در كنگره چهاردهمين قرن ولادت اميرالمؤمنين(ع) در كراچى پاكستان شركت كرد.
آثار
1. «درد و درمان»، ترجمه كتاب «الأمراض الاجتماعية و علاجها»؛
2. «راهنماى سعادت»، ترجمه كتاب «كشف المحجة»؛
3. كتاب «نسيم الصباح»، ترجمه و شرح «دعاى صباح»؛
4. كتاب «ادعية و تهليلات من الآيات البينات».
منابع مقاله
كتاب اثرآفرينان، ج 3، ص 359.