سیرة الأئمة الاثني‌عشر علیهم‌السلام: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲۸: | خط ۲۸: | ||
|- | |- | ||
|سال نشر | |سال نشر | ||
|data-type='publishYear'| | |data-type='publishYear'| 1382 هـ.ش یا 1424 هـ.ق | ||
|-class='articleCode' | |-class='articleCode' | ||
|کد اتوماسیون | |کد اتوماسیون | ||
| خط ۵۳: | خط ۵۳: | ||
[[رده:کتاب‌شناسی]] | [[رده:کتاب‌شناسی]] | ||
[[رده:اسلام، عرفان، غیره]] | [[رده:اسلام، عرفان، غیره]] | ||
[[رده: | [[رده:سرگذشت نامه‌ها]] | ||
[[رده: | [[رده:سرگذشت نامه‌های فردی]] | ||
[[رده:ائمه اثنی عشر (دوازده امام)]] | [[رده:ائمه اثنی عشر (دوازده امام)]] | ||
نسخهٔ ۲۸ مهٔ ۲۰۱۶، ساعت ۱۵:۵۷
| نام کتاب | سیرة الأئمة الإثنی عشر علیهم السلام |
|---|---|
| نام های دیگر کتاب | |
| پدیدآورندگان | حسنی، هاشم معروف (نويسنده) |
| زبان | عربی |
| کد کنگره | BP 36/5 /ح5س9 1382 |
| موضوع | ائمه اثناعشر - سرگذشت نامه |
| ناشر | الشريف الرضي |
| مکان نشر | قم - ایران |
| سال نشر | 1382 هـ.ش یا 1424 هـ.ق |
| کد اتوماسیون | 969 |
اين كتاب در باره زندگانى دوازده امام و نوشته يكى از محققان معاصر، سيد هاشم معروف الحسنى است.
محتواى كتاب
كتاب در دو جلد تنظيم شده كه در جلد نخست تا امام حسن مجتبى(ع) و در جلد دوم بقيه ائمه را بحث كرده است. مؤلف پيش از پرداختن به زندگى ائمه از خديجه ام المؤمنين و حضرت زهرا (عليهماالسلام) نيز سخن مى گويد.
روش تأليف
نگاه مؤلف به زندگانى ائمه، نگاهى نو و محققانه است. وى مطالب خود را به شيوه امروزى يعنى پيوسته و به سبك داستانى آورده و به ندرت در پاورقى به منابع ارجاع داده است. در متن هم كمتر از منابع خود ياد كرده و به نظر مى رسد به اعتماد آنكه مطالب، مشهور بوده و نيازى به ارجاع نداشته از ذكر منابع به صورت گسترده خوددارى كرده است. از طرفى چون در نظر داشته كه استنباط و برداشت خود را از گزارش هاى تاريخى بياورد، عبارات مورخان را نقل نكرده است.
با اينهمه زمانى كه مؤلف در صدد نقد و بررسى يك موضوع بر آمده به منبع خود در متن اشاره مى كند. وى برخى روايات تاريخى را كه گاه كمتر به آن توجه شده به بررسى گذاشته و آنها را نقد كرده است مانند اتهام عثمانى و مطلاق بودن امام حسن عليه السلام يا موضع امام حسين عليه السلام در صلح برادرش و شركت آنان در فتوح.
در مجموع مؤلف سيرة الائمة سبك معمول كتب دوازده امام را پيگيرى نكرده بلكه به صورت گزينشى به بخشى از موضوعات زندگى آن بزرگان پرداخته است. وى ارتباط ائمه با خلفاى هم عصر خود را نيز بحث مى كند.