همدانی، مولی عبدالصمد: تفاوت میان نسخهها
جز (جایگزینی متن - 'مولف' به 'مؤلف') |
جز (جایگزینی متن - 'محمد باقر ' به 'محمدباقر') |
||
خط ۳۹: | خط ۳۹: | ||
==کسب علم و دانش== | ==کسب علم و دانش== | ||
وى قريب چهل سال در عتبات بوده و آنجا در نزد آقا | وى قريب چهل سال در عتبات بوده و آنجا در نزد آقا محمدباقربهبهانى، [[بحرالعلوم، محمدمهدی بن مرتضی|سيد بحر العلوم]] و آقا سيد على كربلائى، در فقه و اصول تحصيل كرد چندانكه از علماء و فحول به شمار آمد. | ||
وى پس از چندى، ميل به تصوف و عرفان نموده و در همان ديار، بأمر مجذوب عليشاه، خدمت نور عليشاه و سيد معصوم عليشاه رسيد و به دستور آنان، به اصفهان در نزد حسين عليشاه رفت. سپس به كربلا مهاجرت نمود و به مدت هشت سال در آنجا سكنى گزيد و با ملا اسكندر شروانى، پدر حاج ميرزا زين العابدين، ملاقات نموده و رفاقتى شايسته بهم رسانيد. | وى پس از چندى، ميل به تصوف و عرفان نموده و در همان ديار، بأمر مجذوب عليشاه، خدمت نور عليشاه و سيد معصوم عليشاه رسيد و به دستور آنان، به اصفهان در نزد حسين عليشاه رفت. سپس به كربلا مهاجرت نمود و به مدت هشت سال در آنجا سكنى گزيد و با ملا اسكندر شروانى، پدر حاج ميرزا زين العابدين، ملاقات نموده و رفاقتى شايسته بهم رسانيد. |
نسخهٔ ۲۴ اوت ۲۰۱۷، ساعت ۲۱:۳۷
نام | همدانی، مولی عبدالصمد |
---|---|
نام های دیگر | |
نام پدر | |
متولد | |
محل تولد | |
رحلت | 1216 هـ.ق |
اساتید | |
برخی آثار | |
کد مؤلف | AUTHORCODE128AUTHORCODE |
معرفى
«ملا عبدالصمد آخوند همدانى» فقيه، متكلم، عارف و شاعر، متخلص به صمد مىباشد.
کسب علم و دانش
وى قريب چهل سال در عتبات بوده و آنجا در نزد آقا محمدباقربهبهانى، سيد بحر العلوم و آقا سيد على كربلائى، در فقه و اصول تحصيل كرد چندانكه از علماء و فحول به شمار آمد.
وى پس از چندى، ميل به تصوف و عرفان نموده و در همان ديار، بأمر مجذوب عليشاه، خدمت نور عليشاه و سيد معصوم عليشاه رسيد و به دستور آنان، به اصفهان در نزد حسين عليشاه رفت. سپس به كربلا مهاجرت نمود و به مدت هشت سال در آنجا سكنى گزيد و با ملا اسكندر شروانى، پدر حاج ميرزا زين العابدين، ملاقات نموده و رفاقتى شايسته بهم رسانيد.
آثار وى عبارتند از
- بحر المعارف؛ كتابى است در عرفان و تصوف
- كتابى بزرگ در لغت
- كتابى ديگر بترتيب ابواب فقه كه جامع مستطرفات بسيارى مىباشد و گويا همين كتاب شرح مختصر نافع محقّق حلّى است.
وفات
وفات وى روز چهارشنبه 18 ذيحجه سال 1216ق، در موقعى اتفاق افتاد كه فرقه وهابيّه، تحت رياست سعود بن عبدالعزيز حنبلى، به كربلاى معلّى استيلا يافتند و او در همان مكان مقدس، با جمعى ديگر از اجلّاى علما، به دست ايشان مقتول گرديد. وى بارها مىگفت كه زود باشد كه ريش و محاسن من بهخونم خضاب شود.
منابع
- اثر آفرينان ج1ص15
- مكارم الآثار ج2 ص601
- ريحانۀ الادب ج6 ص377.