محقق سبزواری، محمدباقر: تفاوت میان نسخه‌ها

    از ویکی‌نور
    جز (جایگزینی متن - ' ' به ' ')
    جز (جایگزینی متن - 'محمد تقى' به 'محمدتقى')
    خط ۴۰: خط ۴۰:
    '''ملاّ محمد باقر بن محمّد مؤمن سبزوارى''' (1017-1090) فقيه، حكيم و متكلم و اهل سبزوار بوده است، وى مدّتى را در سبزوار گذرانده و پس از آن در اصفهان مقيم شده و در هشتم ربيع الأوّل 1090 از دنيا رفته است؛جنازه‌اش از اصفهان به مشهد مقدّس حمل و در مدرسۀ ميرزا جعفر به خاك سپرده شد.
    '''ملاّ محمد باقر بن محمّد مؤمن سبزوارى''' (1017-1090) فقيه، حكيم و متكلم و اهل سبزوار بوده است، وى مدّتى را در سبزوار گذرانده و پس از آن در اصفهان مقيم شده و در هشتم ربيع الأوّل 1090 از دنيا رفته است؛جنازه‌اش از اصفهان به مشهد مقدّس حمل و در مدرسۀ ميرزا جعفر به خاك سپرده شد.


    برخى از اساتيد و مشايخ روايت سبزوارى عبارتند از:مير فندرسكى؛ قاضى معزّ؛حيدر على اصفهانى؛حسين على تسترى؛علاّمه [[مجلسی، محمدتقی|محمد تقى مجلسى]]؛نورالدين على بن حسين بن أبى الحسن عاملى، برادر [[عاملی موسوی، محمد بن علی|صاحب مدارك]]؛مير شرف‌الدين على بن حجّت شولستانى؛يحيى بن حسن يزدى؛ مقصود بن زين العابدين استرآبادى و حسين بن حيدر كركى.
    برخى از اساتيد و مشايخ روايت سبزوارى عبارتند از:مير فندرسكى؛ قاضى معزّ؛حيدر على اصفهانى؛حسين على تسترى؛علاّمه [[مجلسی، محمدتقی|محمدتقى مجلسى]]؛نورالدين على بن حسين بن أبى الحسن عاملى، برادر [[عاملی موسوی، محمد بن علی|صاحب مدارك]]؛مير شرف‌الدين على بن حجّت شولستانى؛يحيى بن حسن يزدى؛ مقصود بن زين العابدين استرآبادى و حسين بن حيدر كركى.


    ==تأليفات==
    ==تأليفات==

    نسخهٔ ‏۲۴ اوت ۲۰۱۷، ساعت ۱۸:۵۱

    محقق سبزواری، محمدباقر بن محمدمومن
    نام محقق سبزواری، محمدباقر بن محمدمومن
    نام های دیگر خ‍راس‍ان‍ی‌ س‍ب‍زواری‌، م‍ح‍م‍د ب‍اق‍ر ب‍ن‌ م‍ح‍م‍د م‍وم‍ن‌

    س‍ب‍زواری‌، م‍ح‍م‍د ب‍اق‍ر ب‍ن‌ م‍ح‍م‍د م‍وم‍ن‌

    ش‍ری‍ف‌ س‍ب‍زواری‌، م‍ح‍م‍د ب‍اق‍ر ب‍ن‌ م‍ح‍م‍د م‍وم‍ن‌

    م‍ح‍ق‍ق‌ خ‍راس‍ان‍ی‌، م‍ح‍م‍د ب‍اق‍ر ب‍ن‌ م‍ح‍م‍د م‍وم‍ن‌

    نام پدر
    متولد
    محل تولد
    رحلت 1090 هـ.ق
    اساتید
    برخی آثار
    کد مؤلف AUTHORCODE778AUTHORCODE


    ملاّ محمد باقر بن محمّد مؤمن سبزوارى (1017-1090) فقيه، حكيم و متكلم و اهل سبزوار بوده است، وى مدّتى را در سبزوار گذرانده و پس از آن در اصفهان مقيم شده و در هشتم ربيع الأوّل 1090 از دنيا رفته است؛جنازه‌اش از اصفهان به مشهد مقدّس حمل و در مدرسۀ ميرزا جعفر به خاك سپرده شد.

    برخى از اساتيد و مشايخ روايت سبزوارى عبارتند از:مير فندرسكى؛ قاضى معزّ؛حيدر على اصفهانى؛حسين على تسترى؛علاّمه محمدتقى مجلسى؛نورالدين على بن حسين بن أبى الحسن عاملى، برادر صاحب مدارك؛مير شرف‌الدين على بن حجّت شولستانى؛يحيى بن حسن يزدى؛ مقصود بن زين العابدين استرآبادى و حسين بن حيدر كركى.

    تأليفات

    محقق سبزوارى آثار سودمندى دارد كه برخى از آنها عبارتند از:

    1. ذخيرة المعاد في شرح الارشاد
      اين اثر شرحى است بر ارشاد الأذهان علاّمۀ حلّى تا پايان بحث حجّ.
    2. الكفاية كه از آن به كفاية الأحكام، كفاية المعتقد، كفاية المعتمد، كفاية المقتصد و كفاية الفقه تعبير مى‌شود و شامل ابواب فقه بجز حدود و قصاص و ديات است، اين دو كتاب چاپ سنگى شده است.
    3. حاشيۀ الهيّات شفاء، كه با تصحيح سيّد جلال‌الدين آشتيانى،ضمن منتخباتى از آثار حكماى الهى ايران(ج 2، ص 493-556)در تهران به چاپ رسيده است.
    4. روضة الأنوار در شيوۀ فرمانروايى و اخلاق حكومتى، كه سال 1285ق در چاپخانۀ عليقلى قاجار در 349 صفحه به چاپ رسيده(فهرست كتابهاى فارسى مشار، ج 2، ص 2704) و در كتاب دين و سياست در دورۀ صفوى 203-212، نوشتۀ رسول جعفريان معرّفى شده است.
    5. المقالة المختصرة، دربارۀ نماز و روزه به زبان فارسى.
    6. مفاتيح النجاة در دعا.
    7. رسالة في الغسل.
    8. رسالة في صلاة الجمعة، عربى.
    9. رسالۀ نماز جمعه، فارسى.
    10. شرح مجسطى، ناتمام.
    11. حاشيه بر شرح اشارات.
    12. حواشى بر مسالك الأفهام شهيد ثانى قدس سرّه.
    13. رسالۀ مقدمۀ واجب.
    14. رساله‌اى در فضيلت متعه.
    15. رساله‌اى در قرائت و تجويد.
    16. روضة الفلاح سليمانى، در دعا و به زبان فارسى.
    17. شرح توحيد صدوق.
    18. رسالة في اختيار الساعات.
    19. الخلافيه، دربارۀ اختلاف نظر فقها.
    20. شرح زبدة الاصول شيخ بهايى.
    21. رسالة في شبهة الاستلزام.
    22. شرح حديث برّ الوالدين.
    23. العقائد الجامعة.
    24. رسالة في تحريم الغناء.

    مرحوم سيد مصلحالدين مهدوى آثار محقّق سبزوارى را به چهل عدد رسانده و براى هر كدام از اين آثار توضيحاتى ذكر كرده است.[1]

    منابع مقاله

    1)خاندان شيخ الإسلام اصفهان، ص 88-100.

    وابسته‌ها