كلیات شیخ فخرالدین ابراهیم همدانی متخلص بعراقی: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - ' ' به ' '
جز (جایگزینی متن - 'سالدين' به 'س‌الدين')
جز (جایگزینی متن - ' ' به ' ')
خط ۴۳: خط ۴۳:


== معرفى اجمالى ==
== معرفى اجمالى ==
'''كليات عراقى'''، حاوى مجموعه آثار فارسى [[عراقی، ابراهیم بن بزرگمهر|فخرالدين عراقى]] است كه با تحقيق و تصحيح استاد [[نفیسی، سعید|سعيد نفيسى]] به چاپ رسيده است.
'''كليات عراقى'''، حاوى مجموعه آثار فارسى [[عراقی، ابراهیم بن بزرگمهر|فخرالدين عراقى]] است كه با تحقيق و تصحيح استاد [[نفیسی، سعید|سعيد نفيسى]] به چاپ رسيده است.


== ساختار ==
== ساختار ==




مجموع آثار عراقى كه در اين كتاب گرد آمده، شامل«ديوان عراقى»، «عشاق‌نامه يا ده نامه»، «كتاب لمعات» و «من اصطلاحات [[عراقی، ابراهیم بن بزرگمهر|فخرالدين عراقى]] عليه الرحمة» است.
مجموع آثار عراقى كه در اين كتاب گرد آمده، شامل«ديوان عراقى»، «عشاق‌نامه يا ده نامه»، «كتاب لمعات» و «من اصطلاحات [[عراقی، ابراهیم بن بزرگمهر|فخرالدين عراقى]] عليه الرحمة» است.


== گزارش محتوا ==
== گزارش محتوا ==
خط ۲۵۱: خط ۲۵۱:
عشّاق نامه‌ى عراقى، تركيبى است از مثنوى و غزل و مجموعاً شامل 1063 بيت است و به «ده نامه» نيز معروف است كه به نام شمس‌الدين محمد، صاحب ديوان جوينى، بين سال‌هاى 680 - 683ق و بر وزن حديقه‌ى سنائى سروده و به او تقديم نموده است. اين منظومه، شامل ده فصل و هر فصل مشتمل بر مثنوى و غزل در باره‌ى مبحثى از عرفان است و بعدها منشأ ايجاد منظومه‌هايى به نام «ده نامه» گرديد.
عشّاق نامه‌ى عراقى، تركيبى است از مثنوى و غزل و مجموعاً شامل 1063 بيت است و به «ده نامه» نيز معروف است كه به نام شمس‌الدين محمد، صاحب ديوان جوينى، بين سال‌هاى 680 - 683ق و بر وزن حديقه‌ى سنائى سروده و به او تقديم نموده است. اين منظومه، شامل ده فصل و هر فصل مشتمل بر مثنوى و غزل در باره‌ى مبحثى از عرفان است و بعدها منشأ ايجاد منظومه‌هايى به نام «ده نامه» گرديد.


3. «كتاب لمعات»: اين بخش، به ظن غالب، در قونيه بعد از حضور در مجلس [[صدرالدین قونیوی، محمد بن اسحاق|صدرالدين قونوى]] نگارش يافته، ولى شيوه‌ى نگارش آن بيشتر، از «سوانح العشاق» [[غزالی، احمد بن محمد|احمد غزالى]] متأثر است. كتاب، در بيان مراتب عشق است و مشتمل بر يك مقدمه و بيست و هشت لمعه است.
3. «كتاب لمعات»: اين بخش، به ظن غالب، در قونيه بعد از حضور در مجلس [[صدرالدین قونیوی، محمد بن اسحاق|صدرالدين قونوى]] نگارش يافته، ولى شيوه‌ى نگارش آن بيشتر، از «سوانح العشاق» [[غزالی، احمد بن محمد|احمد غزالى]] متأثر است. كتاب، در بيان مراتب عشق است و مشتمل بر يك مقدمه و بيست و هشت لمعه است.


عراقى، در آغاز لمعات، پس از حمد و درود، يك قطعه ده بيتى در شأن حضرت محمد(ص) سروده است. لمعات، كتابى است در بيان مراتب عشق كه عراقى آن را در قونيه و در محضر [[صدرالدین قونیوی، محمد بن اسحاق|صدرالدين قونوى]] به رشته‌ى تحرير درآورده است، ولى طرح انديشه‌ى نگارش آن مشخصاً از مدت‌ها قبل در ذهن خلاق عراقى جاى داشته است. كتاب، بيشتر، از «سوانح العشاق» [[غزالی، احمد بن محمد|احمد غزالى]] متأثر است.
عراقى، در آغاز لمعات، پس از حمد و درود، يك قطعه ده بيتى در شأن حضرت محمد(ص) سروده است. لمعات، كتابى است در بيان مراتب عشق كه عراقى آن را در قونيه و در محضر [[صدرالدین قونیوی، محمد بن اسحاق|صدرالدين قونوى]] به رشته‌ى تحرير درآورده است، ولى طرح انديشه‌ى نگارش آن مشخصاً از مدت‌ها قبل در ذهن خلاق عراقى جاى داشته است. كتاب، بيشتر، از «سوانح العشاق» [[غزالی، احمد بن محمد|احمد غزالى]] متأثر است.


نمونه‌هايى از مطالب لمعات:
نمونه‌هايى از مطالب لمعات:
خط ۲۷۳: خط ۲۷۳:
«محبوب چون خواهد كه محب را بركشد، نخست، هر لباسى كه از هر عالمى با او همراه شده باشد، از وى بركشد و بدان خلعت صفات خويش در پوشاند، پس به همه نام‌هاى خودش بخواند و به جاى خودش بنشاند».
«محبوب چون خواهد كه محب را بركشد، نخست، هر لباسى كه از هر عالمى با او همراه شده باشد، از وى بركشد و بدان خلعت صفات خويش در پوشاند، پس به همه نام‌هاى خودش بخواند و به جاى خودش بنشاند».


بخش«من اصطلاحات [[عراقی، ابراهیم بن بزرگمهر|فخرالدين عراقى]] عليه الرحمة»، در توضيح اصطلاحات مشهور ميان متصوفه و مشتمل بر سه مطلب است:
بخش«من اصطلاحات [[عراقی، ابراهیم بن بزرگمهر|فخرالدين عراقى]] عليه الرحمة»، در توضيح اصطلاحات مشهور ميان متصوفه و مشتمل بر سه مطلب است:


مطلب اول، در باره كلماتى است كه اكثر آنها به محبوب اختصاص دارد و پاره‌اى به محب، مانند سر، پير، ملاحت، مكر، فريب و...
مطلب اول، در باره كلماتى است كه اكثر آنها به محبوب اختصاص دارد و پاره‌اى به محب، مانند سر، پير، ملاحت، مكر، فريب و...
خط ۲۸۶: خط ۲۸۶:
مرحوم استاد نفيسى، از سه نسخه در تصحيح كتاب سود جسته‌اند كه عبارتند از:
مرحوم استاد نفيسى، از سه نسخه در تصحيح كتاب سود جسته‌اند كه عبارتند از:


الف) سفينه‌اى شامل اشعار اميرخسرو دهلوى و حافظ شيرازى و سلمان ساوجى و بساطى سمرقندى و [[عراقی، ابراهیم بن بزرگمهر|فخرالدين عراقى]] و ابن يمين و [[حکیم ترمذی، محمد بن علی|حكيم ترمذى]] و مناظره‌ى اطعمه‌ى شيرازى و اشعار نظامى و قسمتى از لمعات عراقى، به خط على بن [[حکیم ترمذی، محمد بن علی|حكيم ترمذى]] كه آن را در ظهر پنج شنبه غره محرم 836ق، به پايان رسانيده است؛
الف) سفينه‌اى شامل اشعار اميرخسرو دهلوى و حافظ شيرازى و سلمان ساوجى و بساطى سمرقندى و [[عراقی، ابراهیم بن بزرگمهر|فخرالدين عراقى]] و ابن يمين و [[حکیم ترمذی، محمد بن علی|حكيم ترمذى]] و مناظره‌ى اطعمه‌ى شيرازى و اشعار نظامى و قسمتى از لمعات عراقى، به خط على بن [[حکیم ترمذی، محمد بن علی|حكيم ترمذى]] كه آن را در ظهر پنج شنبه غره محرم 836ق، به پايان رسانيده است؛


ب) مجموعه‌اى شامل مقدمه‌ى ديوان و لمعات و ده نامه يا عشاق‌نامه و ديوان عراقى كه مربوط به اوايل قرن نهم قمرى در تركيه است؛
ب) مجموعه‌اى شامل مقدمه‌ى ديوان و لمعات و ده نامه يا عشاق‌نامه و ديوان عراقى كه مربوط به اوايل قرن نهم قمرى در تركيه است؛
۴۲۵٬۲۲۵

ویرایش