ترجمة الإمام الحسين علیهالسلام من كتاب بغية الطلب في تاريخ حلب: تفاوت میان نسخهها
جز (جایگزینی متن - ')ش' به ') ش') |
جز (جایگزینی متن - '....<ref>' به '.<ref>') |
||
| خط ۲۹: | خط ۲۹: | ||
| پیش از = | | پیش از = | ||
}} | }} | ||
'''ترجمة الإمام الحسين(ع)من كتاب [[بغية الطلب في تاريخ حلب]] '''، اثر [[طباطبایی، عبدالعزیز|عبدالعزیز طباطبائى]]، گزیدهای است از مجموعه 10 جلدی «[[بغية الطلب في تاريخ حلب]] » تألیف [[ابن عدیم، عمر بن احمد|کمالالدین عمر بن احمد بن ابیجراده حلبی]] معروف به ابن عدیم (متوفی 660ق). بغية الطلب که نخستین اثر در تاریخ حلب است، دربرگیرنده احوال عالمان، حاکمان، سرزمین، مردم و دیگر مسائل جغرافیایی، سیاسی، علمی و مذهبی حلب است | '''ترجمة الإمام الحسين(ع)من كتاب [[بغية الطلب في تاريخ حلب]] '''، اثر [[طباطبایی، عبدالعزیز|عبدالعزیز طباطبائى]]، گزیدهای است از مجموعه 10 جلدی «[[بغية الطلب في تاريخ حلب]] » تألیف [[ابن عدیم، عمر بن احمد|کمالالدین عمر بن احمد بن ابیجراده حلبی]] معروف به ابن عدیم (متوفی 660ق). بغية الطلب که نخستین اثر در تاریخ حلب است، دربرگیرنده احوال عالمان، حاکمان، سرزمین، مردم و دیگر مسائل جغرافیایی، سیاسی، علمی و مذهبی حلب است.<ref>ر.ک: دائرةالمعارف بزرگ اسلامی، ص546؛ مقدمه، ص12</ref> | ||
بغية الطلب، در اصل بنا به گفته یافعی یا ابن کثیر در 30-40 جلد بوده است | بغية الطلب، در اصل بنا به گفته یافعی یا ابن کثیر در 30-40 جلد بوده است.<ref>ر.ک: مقدمه، ص12</ref>؛ اما از آن همه فقط ده جلد به خط مؤلف موجود است و در کتابخانههای استانبول نگهداری میشود.<ref>ربیعی، منیژه، ص598</ref> | ||
عبدالعزیز طباطبایى ده سال پیش از چاپ کتاب بغیه، بخش مربوط به امام حسین(ع)را از روى نسخه خطی استانبول که به خط خود مصنف است، استنساخ کرده است | عبدالعزیز طباطبایى ده سال پیش از چاپ کتاب بغیه، بخش مربوط به امام حسین(ع)را از روى نسخه خطی استانبول که به خط خود مصنف است، استنساخ کرده است.<ref>ر.ک: مقدمه، ص9</ref>تصحیح کتاب نیز توسط وی و تحقیق آن توسط محمد طباطبایی انجام شده است. | ||
در ابتدای اثر مقدمه مصحح، مقدمه محقق و شرح حال ابن عدیم و آثار او آمده است. این شرح حال خلاصهای از شرح حال وی در مدخل آل ابیجراده در دائرةالمعارف بزرگ اسلامی است | در ابتدای اثر مقدمه مصحح، مقدمه محقق و شرح حال ابن عدیم و آثار او آمده است. این شرح حال خلاصهای از شرح حال وی در مدخل آل ابیجراده در دائرةالمعارف بزرگ اسلامی است.<ref>ر.ک: همان، ص11؛ دائرةالمعارف بزرگ اسلامی، ص546</ref> | ||
محمد طباطبایی این کتاب را با نسخه اصلی و نیز با نسخه تحقیقی [[زکار، سهیل|سهیل زکار]] مقابله کرده است؛ سپس اقدام به عنوانبندی و شمارهگذاری آنها در [ ] کرده است. همچنین روایات را از مصادر اصلی آنها استخراج و برخی لغات یا اماکنی که نیاز به توضیح داشته را شرح داده است | محمد طباطبایی این کتاب را با نسخه اصلی و نیز با نسخه تحقیقی [[زکار، سهیل|سهیل زکار]] مقابله کرده است؛ سپس اقدام به عنوانبندی و شمارهگذاری آنها در [ ] کرده است. همچنین روایات را از مصادر اصلی آنها استخراج و برخی لغات یا اماکنی که نیاز به توضیح داشته را شرح داده است.<ref>ر.ک: مقدمه محقق، ص15</ref> | ||
سبک کتاب حدیثى است و مؤلف، سلسله اسناد هر روایت را ذکر کرده و مجموع مطالب خود را در قالب 248 روایت (به شمارش محقق کتاب) آورده است | سبک کتاب حدیثى است و مؤلف، سلسله اسناد هر روایت را ذکر کرده و مجموع مطالب خود را در قالب 248 روایت (به شمارش محقق کتاب) آورده است.<ref>ر.ک: متن کتاب، ص230</ref> | ||
ابن عدیم در روایت 59 کتاب به نقل از یعلی بن مره چنین نقل کرده که رسولالله(ص) دعا کرده، فرمودند: خداوندا حسین را دوست بدار؛ خداوندا کسی که حسین را دوست دارد دوست بدار؛ حسین سبطی از اسباط [یکی از دوازده جانشین همانند اسباط دوازدهگانه بنیاسرائیل] است | ابن عدیم در روایت 59 کتاب به نقل از یعلی بن مره چنین نقل کرده که رسولالله(ص) دعا کرده، فرمودند: خداوندا حسین را دوست بدار؛ خداوندا کسی که حسین را دوست دارد دوست بدار؛ حسین سبطی از اسباط [یکی از دوازده جانشین همانند اسباط دوازدهگانه بنیاسرائیل] است.<ref>ر.ک: همان، ص69</ref>پیش از آن در روایت 58 نیز چنین تعبیر شده که: «حسین از من است و من از حسینم؛ خداوند کسی را که حسین را دوست بدارد، دوست میدارد؛ حسین سبطی از اسباط است».<ref>ر.ک: همان، ص68</ref> | ||
یا در روایت 144 از زهری نقل کرده که آنگاه که امام حسین(ع) شهید شد، هیچ سنگی را از زمین بیتالمقدس بلند نمیکردی مگر آنکه زیر آن خون تازه بود | یا در روایت 144 از زهری نقل کرده که آنگاه که امام حسین(ع) شهید شد، هیچ سنگی را از زمین بیتالمقدس بلند نمیکردی مگر آنکه زیر آن خون تازه بود.<ref>ر.ک: همان، ص170</ref>این روایت در شمارههای 143، 145 و 149 نیز با اندک تفاوتی آمده است.<ref>ر.ک: همان، ص169و 170 و 173</ref> | ||
فهرست مصادر و مطالب در انتهای کتاب ذکر شده است. | فهرست مصادر و مطالب در انتهای کتاب ذکر شده است. | ||
نسخهٔ ۱۹ اوت ۲۰۱۷، ساعت ۱۷:۵۵
| ترجمة الإمام الحسينعليهالسلام من کتاب بغية الطلب في تاريخ حلب | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | ابن عدیم، عمر بن احمد (نويسنده)
طباطبایی، عبدالعزیز(مصحح) طباطبايي، محمد (محقق) |
| عنوانهای دیگر | بغيه الطلب في تاريخ حلب. برگزيده |
| ناشر | دليل ما |
| مکان نشر | ايران - قم |
| سال نشر | 1381ش , 1423ق |
| شابک | 964-7528-91-4 |
| موضوع | 1.حسين بن علي(ع)، امام سوم، 4 - 61ق. 2.حلب - تاريخ |
| زبان | عربی |
ترجمة الإمام الحسين(ع)من كتاب بغية الطلب في تاريخ حلب ، اثر عبدالعزیز طباطبائى، گزیدهای است از مجموعه 10 جلدی «بغية الطلب في تاريخ حلب » تألیف کمالالدین عمر بن احمد بن ابیجراده حلبی معروف به ابن عدیم (متوفی 660ق). بغية الطلب که نخستین اثر در تاریخ حلب است، دربرگیرنده احوال عالمان، حاکمان، سرزمین، مردم و دیگر مسائل جغرافیایی، سیاسی، علمی و مذهبی حلب است.[۱]
بغية الطلب، در اصل بنا به گفته یافعی یا ابن کثیر در 30-40 جلد بوده است.[۲]؛ اما از آن همه فقط ده جلد به خط مؤلف موجود است و در کتابخانههای استانبول نگهداری میشود.[۳]
عبدالعزیز طباطبایى ده سال پیش از چاپ کتاب بغیه، بخش مربوط به امام حسین(ع)را از روى نسخه خطی استانبول که به خط خود مصنف است، استنساخ کرده است.[۴]تصحیح کتاب نیز توسط وی و تحقیق آن توسط محمد طباطبایی انجام شده است.
در ابتدای اثر مقدمه مصحح، مقدمه محقق و شرح حال ابن عدیم و آثار او آمده است. این شرح حال خلاصهای از شرح حال وی در مدخل آل ابیجراده در دائرةالمعارف بزرگ اسلامی است.[۵]
محمد طباطبایی این کتاب را با نسخه اصلی و نیز با نسخه تحقیقی سهیل زکار مقابله کرده است؛ سپس اقدام به عنوانبندی و شمارهگذاری آنها در [ ] کرده است. همچنین روایات را از مصادر اصلی آنها استخراج و برخی لغات یا اماکنی که نیاز به توضیح داشته را شرح داده است.[۶]
سبک کتاب حدیثى است و مؤلف، سلسله اسناد هر روایت را ذکر کرده و مجموع مطالب خود را در قالب 248 روایت (به شمارش محقق کتاب) آورده است.[۷]
ابن عدیم در روایت 59 کتاب به نقل از یعلی بن مره چنین نقل کرده که رسولالله(ص) دعا کرده، فرمودند: خداوندا حسین را دوست بدار؛ خداوندا کسی که حسین را دوست دارد دوست بدار؛ حسین سبطی از اسباط [یکی از دوازده جانشین همانند اسباط دوازدهگانه بنیاسرائیل] است.[۸]پیش از آن در روایت 58 نیز چنین تعبیر شده که: «حسین از من است و من از حسینم؛ خداوند کسی را که حسین را دوست بدارد، دوست میدارد؛ حسین سبطی از اسباط است».[۹]
یا در روایت 144 از زهری نقل کرده که آنگاه که امام حسین(ع) شهید شد، هیچ سنگی را از زمین بیتالمقدس بلند نمیکردی مگر آنکه زیر آن خون تازه بود.[۱۰]این روایت در شمارههای 143، 145 و 149 نیز با اندک تفاوتی آمده است.[۱۱]
فهرست مصادر و مطالب در انتهای کتاب ذکر شده است.
پانویس
منابع مقاله
- مقدمه و متن کتاب.
- دائرةالمعارف بزرگ اسلامی، جلد اول، زیر نظر کاظم موسوی بجنوردی، تهران، مرکز دائرةالمعارف بزرگ اسلامی، چاپ اول، 1374.
- ربیعی، منیژه، دانشنامه جهان اسلام، جلد 3، زیر نظر غلامعلی حداد عادل، تهران، بنیاد دائرةالمعارف اسلامی، چاپ دوم، 1378.