۶۱٬۱۸۹
ویرایش
جز
جایگزینی متن - ' ....<ref>' به '.<ref>'
جز (جایگزینی متن - ' »' به '»') |
جز (جایگزینی متن - ' ....<ref>' به '.<ref>') |
||
| خط ۳۲: | خط ۳۲: | ||
«احمد بن عبدالرحمن بن مندويه اصفهانى»، از پزشكان معاصر عضدالدوله ديلمى است كه شهرت وسيعى دارد. او را معاصر ابوماهر و على بن عباس مجوسى اهوازى صاحب کتاب «كامل الصناعة الطبية» مىدانند، لذا اگرچه زمان ولادت و وفات وى را ثبت نكردهاند، ولى او را از پزشكان قرن چهارم هجرى مىتوان برشمرد | «احمد بن عبدالرحمن بن مندويه اصفهانى»، از پزشكان معاصر عضدالدوله ديلمى است كه شهرت وسيعى دارد. او را معاصر ابوماهر و على بن عباس مجوسى اهوازى صاحب کتاب «كامل الصناعة الطبية» مىدانند، لذا اگرچه زمان ولادت و وفات وى را ثبت نكردهاند، ولى او را از پزشكان قرن چهارم هجرى مىتوان برشمرد.<ref>احمد بن عبدالرحمن مندويه، ص2</ref> | ||
وى در خاندانى مشهور در اصفهان متولد شد. پدرش عبدالرحمان از دانشمندان دوران خود بود كه علم لغت و نحو و فن شعر را بهخوبى مىدانست. ابن مندويه از شاگردان ابوماهر موسى بن يوسف بن سيار شيرازى و شاگرد مكتب على بن عباس اهوازى و با ابوالعلاء فارسى طبيب سلاطين آل بويه معاصر بود. | وى در خاندانى مشهور در اصفهان متولد شد. پدرش عبدالرحمان از دانشمندان دوران خود بود كه علم لغت و نحو و فن شعر را بهخوبى مىدانست. ابن مندويه از شاگردان ابوماهر موسى بن يوسف بن سيار شيرازى و شاگرد مكتب على بن عباس اهوازى و با ابوالعلاء فارسى طبيب سلاطين آل بويه معاصر بود. | ||
هنگامى كه عضدالدوله ديلمى بيمارستان عضدى را در بغداد تأسيس كرد، ابن مندويه را كه در طب و حكمت شهرت بسيارى در ايران داشت، در 372ق، به آنجا دعوت كرد | هنگامى كه عضدالدوله ديلمى بيمارستان عضدى را در بغداد تأسيس كرد، ابن مندويه را كه در طب و حكمت شهرت بسيارى در ايران داشت، در 372ق، به آنجا دعوت كرد.<ref>پايگاه راديو ايران درى</ref> | ||
ابن مندويه خدمات مهمى به علم طب كرد و تحقيقات فراوانى نيز در اين زمينه دارد. زمانى كه در بيمارستان بغداد به طبابت مشغول بود، نامههايى به پزشكان و شاگردان خود در اصفهان مىنوشت و آنها از رسالههاى او در درمان بيمارىها استفاده مىكردند | ابن مندويه خدمات مهمى به علم طب كرد و تحقيقات فراوانى نيز در اين زمينه دارد. زمانى كه در بيمارستان بغداد به طبابت مشغول بود، نامههايى به پزشكان و شاگردان خود در اصفهان مىنوشت و آنها از رسالههاى او در درمان بيمارىها استفاده مىكردند.<ref>پايگاه راديو ايران درى</ref> | ||
در کتاب «مطرح الأنظار» (صفحه 88، انتشارات ويژه مؤسسه مطالعات تاريخ پزشكى، طب اسلامى و مكمل) از کتاب «[[كفاية الأصول (جامعه مدرسین)|كفايه]]» بهعنوان کتاب كافى در طب نام مىبرد و در همان منبع به وجود آثار متعددى از اين پزشك گرانقدر ايرانى اشاره مىكند و از جمله کتاب المدخل إلى الطب، کتاب الجامع المختصر، کتاب المغيث في الطب، کتاب في الشراب، کتاب الأطعمة و الأشربة، کتاب نهاية الاختصار و کتاب الكافي في الطب كه مشهورترين اثر او و معروف به قانون صغير مىباشد | در کتاب «مطرح الأنظار» (صفحه 88، انتشارات ويژه مؤسسه مطالعات تاريخ پزشكى، طب اسلامى و مكمل) از کتاب «[[كفاية الأصول (جامعه مدرسین)|كفايه]]» بهعنوان کتاب كافى در طب نام مىبرد و در همان منبع به وجود آثار متعددى از اين پزشك گرانقدر ايرانى اشاره مىكند و از جمله کتاب المدخل إلى الطب، کتاب الجامع المختصر، کتاب المغيث في الطب، کتاب في الشراب، کتاب الأطعمة و الأشربة، کتاب نهاية الاختصار و کتاب الكافي في الطب كه مشهورترين اثر او و معروف به قانون صغير مىباشد.<ref>احمد بن عبدالرحمن مندويه، ص2</ref> | ||
از ديگر آثار او مىتوان به كتب ذيل اشاره كرد: | از ديگر آثار او مىتوان به كتب ذيل اشاره كرد: | ||