وزیری، احمدعلیخان: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (جایگزینی متن - ' / نوع اثر: کتاب / نقش: نويسنده' به '') |
جز (جایگزینی متن - 'مولف' به 'مؤلف') |
||
| خط ۲۶: | خط ۲۶: | ||
|data-type='authorWritings'| | |data-type='authorWritings'| | ||
|-class='articleCode' | |-class='articleCode' | ||
|کد | |کد مؤلف | ||
|data-type='authorCode'|AUTHORCODE4048AUTHORCODE | |data-type='authorCode'|AUTHORCODE4048AUTHORCODE | ||
|} | |} | ||
نسخهٔ ۱۴ اوت ۲۰۱۷، ساعت ۱۴:۴۲
| نام | وزیری، احمد علی خان |
|---|---|
| نام های دیگر | |
| نام پدر | |
| متولد | |
| محل تولد | |
| رحلت | 1295 هـ.ق |
| اساتید | |
| برخی آثار | |
| کد مؤلف | AUTHORCODE4048AUTHORCODE |
احمد عليخان وزيرى، فرزند محمّد عليخان، حاكم كوشك و ارزويه و بى‌بى كوچك دختر ميرزا حسينخان وزير کرمانى است. ميرزا حسينخان از تربيت يافتگان فتحعليشاه قاجار است كه به حكومت کرمان منصوب شد و تا اواسط پادشاهى محمّدشاه قاجار در اين سمت باقى ماند و ظاهراً نود سال عمر كرد.
از تاريخ تولّد احمد عليخان اطلاعى در دست نيست، همين قدر مى‌دانيم كه وى در کرمان به دنيا آمد و مقدّمات علوم را در محضر آخوند ملّا محمّدجعفر کرمانى فراگرفت. پس از مرگ پدر چندى حكومت كوشك و ارزويه را برعهده داشت. بنى اعمام وى در ولايات، حاكم و مباشر شدند و همه املاك وى را به واسطه تغلب و تقلب از دست وى خارج كردند. با از دست دادن املاك به ارث رسيده، زندگى بر وى تنگ شد و تمام اموال خود را به تدريج صرف معاش كرد.
وى اگرچه تا آخر عمر مبلغ يكصد تومان مقررى از دولت مستمرى مى‌گرفت امّا همواره از نامردى دوستان و نامرادى روزگار گله‌مند بود و از ضعف جسمانى كه بر وى عارض شده بود مى‌ناليد.
وى در طول حيات خود از خدمات دولتى دورى جست و شغل و مقام ديوانى اختيار نكرد. به علت مريضى در سال 1294ق به تهران آمد و در اواخر همين سال و يا اوايل سال 1295ق در تهران درگذشت و در امامزاده زيد مدفون شد.
«تاريخ کرمان» و «جغرافياى بلوچستان»، نام آثار وى مى‌باشد.