هروی، منصور بن محمد: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (جایگزینی متن - ' / نوع اثر: کتاب / نقش: نويسنده' به '') |
جز (جایگزینی متن - 'مولف' به 'مؤلف') |
||
| خط ۲۶: | خط ۲۶: | ||
|data-type='authorWritings'| | |data-type='authorWritings'| | ||
|-class='articleCode' | |-class='articleCode' | ||
|کد | |کد مؤلف | ||
|data-type='authorCode'|AUTHORCODE3696AUTHORCODE | |data-type='authorCode'|AUTHORCODE3696AUTHORCODE | ||
|} | |} | ||
نسخهٔ ۱۴ اوت ۲۰۱۷، ساعت ۱۲:۲۴
| نام | هروی، منصور بن محمد |
|---|---|
| نام های دیگر | ازدی هروی، ابواحمد منصور |
| نام پدر | |
| متولد | |
| محل تولد | |
| رحلت | 440 هـ.ق یا 1098 م |
| اساتید | |
| برخی آثار | |
| کد مؤلف | AUTHORCODE3696AUTHORCODE |
«ابواحمد منصور بن محمد الازدى الهروى» منسوب به خاندان علم است كه نسبش به المهلب بن ابى صفرّه مى‌رسد. پدرش محمد بن محمد بن عبدالله، فقيهى محدث و از علماى شافعيه بوده است. او به مدت سه سال قاضى هرات بوده است. هروى از ميان مردم مشهور به شعر و نثر بوده و بين او و ثعالبى، ارتباطاتى بوده است. در كتب تراجم چيز زيادى راجع به وى نيامده است. تولد او در چه سالى بوده، معلوم نيست ولى وفاتش را سال 440ق ذكر كرده‌اند. مدحى از خليفه قادر باللّه راجع به او آمده و از جمله مطالبى كه در مورد وى نوشته‌اند، اين است كه او زياد عمر كرده بود و در اواخر عمرش ناتوان و نابينا شد كه اعتراف خودش به اين وضعيت، مؤيد اين نقل‌ها مى‌باشد.