کشفی، سید جعفر بن ابیاسحاق: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (جایگزینی متن - ' / نوع اثر: کتاب / نقش: نويسنده' به '') |
جز (جایگزینی متن - 'مولف' به 'مؤلف') |
||
| خط ۳۴: | خط ۳۴: | ||
|data-type='authorWritings'|[[ميزان الملوک و الطوائف و صراط المستقيم في سلوک الخلائف]] | |data-type='authorWritings'|[[ميزان الملوک و الطوائف و صراط المستقيم في سلوک الخلائف]] | ||
|-class='articleCode' | |-class='articleCode' | ||
|کد | |کد مؤلف | ||
|data-type='authorCode'|AUTHORCODE4022AUTHORCODE | |data-type='authorCode'|AUTHORCODE4022AUTHORCODE | ||
|} | |} | ||
نسخهٔ ۱۴ اوت ۲۰۱۷، ساعت ۱۲:۰۶
| نام | کشفی، جعفر بن ابیاسحاق |
|---|---|
| نام های دیگر | سید جعفر کشفی
داراب‍ی ب‍روج‍ردی، جعفر داراب‍ی کشفی، جعفر ع‍لام‍ه کشفی، جعفر بن ابیاسحاق کشفی، سید جعفر بن سید یعقوب |
| نام پدر | |
| متولد | |
| محل تولد | اصطهبانات فارس |
| رحلت | 1267 هـ.ق |
| اساتید | |
| برخی آثار | ميزان الملوک و الطوائف و صراط المستقيم في سلوک الخلائف |
| کد مؤلف | AUTHORCODE4022AUTHORCODE |
ولادت
«سيد جعفر بن ابى اسحاق دارابى كشفى» كه به دليل داشتن كشف و كرامت به «كشفى» معروف گرديد، در سال 1191ق در خانواده‌اى از علماى دين در قصبه «اصطهبانات» ديده به جهان گشود.
کسب علم و دانش
بنا بر برخى مدارك، پدرش سيد يعقوب نام داشت كه در آن روزگار يكى از علماى مشهور داراب محسوب مى‌گرديد. برخى از سيره‌نويسان چندان كه بايد درباره زندگى فردى و اجتماعى او سخن نگفته‌اند. تحصيلات مقدماتى خود را در آن قصبه فراگرفت. گويند اندكى از دروس را نزد مادر فاضله‌اش، كه دختر شيخ حسن بحرانى، عالم برجسته اصطهبانات بود خواند. سپس در آستانه سن بلوغ على‌رغم تهيدستى روانه يزد شد و پس از سه يا چهار سال اقامت در آن ديار، در حدود سال 1211ق رهسپار نجف اشرف شد و در درس اساتيد بزرگ آن روز، به‌ويژه سيد محمد مهدى بحرالعلوم، شركت جست. وى بر اثر هوش سرشار و استعداد فراوان و نيز تاييدات ربانى و رياضات نفسانى بر كرسى تدريس تكيه زد و به‌تدريج به عنوان فقيهى اصولى و عارفى سالك و حكيمى آگاه به زمان، شهره آفاق گرديد.
اعتمادالسلطنه، وزير انطباعات دوره ناصرى، وى را از اجله علماى جامعين مابين علم و ايقان و ذوق و عرفان مى‌خواند و فرصت شيرارى نيز از او به عنوان قدوه علماى عصر و زبده فضلاى دهر ياد مى كند كه در اجتهاد و فتاوى شهير و در علم، تفسير و حديث بى نظير بوده است. على‌رغم حضور نسبتاً فعال علما در حوادث سياسى دوره قاجاريه و نيز بروز رويدادهاى سرنوشت‌سازى مثل جنگ‌هاى طولانى ايران و روس، كشفى نه مستقيماً مسئوليت سياسى برعهده گرفت و نه در حوادث اين دوره نشانى از خود گذاشت. لكن با حسام‌السلطنه، كه در ميان فرزندان فتحعليشاه به اوصاف ميانه‌روى و مآل‌انديشى شهرت داشت، رابطه‌اى نيكو برقرار كرد و به درخواست وى برخى از آثار خود، هم‌چون، ميزان‌الملوك و تحفةالملوك و كفايه‌الايتام را به نگارش درآورد.
آثار
- تحفة الملوك؛
- ميزان‌الملوك و الطوائف؛
- الشريفية؛
- منظومه‌اى در علم صرف؛
- نخبة العقول فى علم الاصول؛
- اجابة المضطرين فى بيان الاصول و الفروع؛
- كفاية الايتام.
وفات
وی در سال 1267ق در بروجرد بدرود حيات گفت.