قواعد السلاطين: تفاوت میان نسخه‌ها
(صفحه ای تازه حاوی «<div class='wikiInfo'>
[[پرونده:NUR11788J1.jpg|بندانگش» ایجاد کرد.) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۳۶: | خط ۳۶: | ||
|- | |- | ||
|سال نشر | |سال نشر | ||
|data-type='publishYear'| | |data-type='publishYear'| 1384 هـ.ش | ||
|-class='articleCode' | |-class='articleCode' | ||
|کد اتوماسیون | |کد اتوماسیون | ||
|data-type='automationCode'| | |data-type='automationCode'|AUTOMATIONCODE11788AUTOMATIONCODE | ||
|} | |} | ||
</div> | </div> | ||
| خط ۹۷: | خط ۹۷: | ||
[http://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Text/7761 مطالعه کتاب قواعد السلاطین در پایگاه کتابخانه دیجیتال نور] | [http://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Text/7761 مطالعه کتاب قواعد السلاطین در پایگاه کتابخانه دیجیتال نور] | ||
[[رده:کتاب‌شناسی]] | [[رده:کتاب‌شناسی]] | ||
[[رده: | [[رده:نظریه‌های سیاسی، حکومت، نظریه‌های حکومتی]] | ||
نسخهٔ ۲۶ مهٔ ۲۰۱۶، ساعت ۱۴:۴۹
| نام کتاب | قواعد السلاطین |
|---|---|
| نام های دیگر کتاب | |
| پدیدآورندگان | علوی عاملی، محمد عبدالحسیب بن احمد (نويسنده)
جعفریان، رسول (مصحح) |
| زبان | فارسی |
| کد کنگره | JC 49 /ع8ق9 |
| موضوع | اخلاق اسلامی - متون قدیمی تا قرن 14
پادشاهی - متون قدیمی تا قرن 14 نثر فارسی - قرن 12ق. کشور داری - کشورهای اسلامی - متون قدیمی تا قرن 14 |
| ناشر | مجلس شورای اسلامی، کتابخانه موزه و مرکز اسناد |
| مکان نشر | تهران - ایران |
| سال نشر | 1384 هـ.ش |
| کد اتوماسیون | AUTOMATIONCODE11788AUTOMATIONCODE |
معرفى اجمالى كتاب
"قواعد السلاطين" اثرى است به زبان فارسى در اخلاق سياسى.
نگارش اين كتاب در جمعه 28 ربيع الاول سال 1081ق. پايان يافته است.
ساختار كتاب
كتاب مشتمل بر مقدمه‌اى به قلم محقق آقاى رسول جعفريان، يك فاتحه و دوازده قاعده و يك خاتمه است.
گزارش محتوا
اين كتاب در موضوع اخلاق سياسى به سبك كتاب‌هاى سياستنامه نگاشته شده و ضمن مباحث مختلفى كه با قلم اديبانه و زيبا در آن آمده، داستان‌هايى از زندگى شاهان و اميران گذشته هم در آن درج شده است.
ارزش اين كتاب از سه زاويه قابل توجه است:
نخست، به عنوان يك اثر سياسى در رديف آثار فراوانى از همين دست، كه درباره سياست مدن و اخلاق كشوردارى نگاشته شده و از اين بابت، البته در قياس با آثار فراوانى كه پيش از آن نوشته شده، اثر چندان شگرفى نيست.
دوم، به عنوان يك اثر ادبى. نثر مولف در اين اثر، مصنوع و اديبانه است كه البته تكلف چندانى ندارد و خالى از حلاوت نيست. به نظر مى‌رسد، بخش‌هايى از عبارات از متون ديگر گرفته شده باشد.
سوم به عنوان يك اثر تاريخى. اين اثر به دليل اشتمال آن بر زندگى خاندان ميرداماد و مير سيد احمد علوى و مطالبى كه درباره ارتباط خاندان محقق كركى با حكومت صفوى دارد، حاوى اطلاعات جالب و تازه‌اى است. مولف براى نشان دادن ارتباط و پيوند خاندان كركى؛ يعنى خاندان خودش با دولت صفوى، مرورى بر تاريخچه اين ارتباط در دوره‌هاى پيش از خود كرده و در اين زمينه اطلاعات تازه اى را در اختيار خواننده قرار مى‌دهد.
درباره اهميت قواعدالسلاطين به عنوان يك اثر سياسى از دوره صفوى، ابتدا بايد توجه داشت كه اين تاليف در امتداد يك سنت تاليفى در زمينه سياست است كه اصطلاحا از آن با عنوان سياستنامه نگارى ياد مى‌كنند. نگارش اين آثار در فرهنگ اسلامى، در آغاز قرن سوم هجرى و بعد از آن، به صورتى پراكنده و در ضمن متون ادبى و تاريخى بوده است. اما به مرور، اين سنت تاليفى در قالب كتاب‌هاى مستقل سياسى درآمد و عناصر ايرانى؛ مانند آثار ابن مقفع و خداينامه‌ها و نيز ميراث فلسفى يونانى و آن چه از شريعت و كلمات قصار بزرگان بوده، در مطاوى آن گنجانده شد. اين نگارش‌ها در موضوع فلسفه عملى و اخلاق جاى مى‌گرفته است.
چنان كه ذكر شد، بخش مهمى از مطالب موجود در سياست نامه‌ها، داستان‌ها و عبرت‌هاى عينى-تاريخى است كه به عنوان شاهدى براى توصيه‌هاى سياسى و اخلاقى ارائه مى‌شود. به همين دليل، اين قبيل آثار به نوعى، آثار تاريخى-سياسى نيز محسوب مى‌شوند. البته بيشتر اين داستان‌ها، بازسازى شده و به صراحت قابل استناد تاريخى نيست.
در نوشته‌هاى سياستنامه گونه، بحث به طور اساسى درباره سلطنت و نوع رفتار و برخورد سلطان با مردم است. در اين سبك نوشته‌ها توصيه به اجراى احكام دينى و رعايت حرمت عالمان و توجه به نظرات آن‌ها مى‌شود؛ اما به مفهوم امامت و خلافت به لحاظ شرعى، توجهى صورت نمى‌گيرد. بر خلاف آثار دينى، به ويژه در فقه و كلام سياسى شيعه، كه محور و اساس، اجراى دين در چارچوب امامت يا خلافت بوده و كمتر نامى از سلطان به ميان مى‌آيد.
قواعد السلاطين، از جمله متونى است كه در امتداد سنت تاليفى سياستنامه نويسى و با تكيه بر همان منابع نگاشته شده و به شاه سليمان صفوى(م1104ق.) تقديم شده است. در اين كتاب به مانند ساير آثار، مباحث سياسى و اخلاقى در هم تنيده شده و جدايى‌ناپذير است. براى مثال در همين كتاب، ابواب كتاب كه قاعده ناميده شده و نام كتاب هم برگرفته از آن است، دقيقا همين روال دنبال شده است. به جز فاتحه كه در تنزيه نفس است، قواعد دوازده گانه كتاب، كه برخى اخلاقى، و البته توصيه‌هاى اخلاقى است كه در درجه اول براى سلاطين ارائه مى‌شود، و برخى سياسى است، عبارت است از: عدالت، سخا و كرم، مردود بودن گدايى، رفع ظلم، خلوص نيت سلطان در باب رعيت و فرودستان، حلم و سكون غضب، مصاحبت اغيار و نيكوكاران و دانايان، اغتنام فرصت، انجام امور خير و تعيين و سلوك با امرا و اركان دولت.
وضعيت كتاب
كتاب مشتمل بر پاورقى‌هايى به قلم محقق و فهرست آيات، احاديث، ابيات و مصراع‌ها و نام‌ها و نيز فهرست مطالب مى‌باشد.
منابع:
1- جعفريان، رسول، درآمدى بر مشاركت علما در ساختار دولت صفوى (تعامل خاندان كركى و دولت صفوى)، حكومت اسلامى، تابستان 1382، ش28، ص122-194.
2- امين، سيد محسن، أعيان‌الشيعه، ج7، ص 435.
3- صدر، سيد حسن، تكمله‌أمل‌الآمل، ص253.
4- مقدمه محقق.