كشف الغمة في معرفة الأئمة (ترجمه و شرح زوارهاى): تفاوت میان نسخهها
جز (جایگزینی متن - '</ref> ' به '</ref>') |
جز (جایگزینی متن - 'شیخ مفید' به 'شیخ مفید ') |
||
| خط ۷۲: | خط ۷۲: | ||
==منابع مقاله== | ==منابع مقاله== | ||
# مقدمه و متن کتاب؛ | # مقدمه و متن کتاب؛ | ||
#[[:noormags:426406|جعفریان، رسول، مجله مجموعه مقالات کنگره شیخ | #[[:noormags:426406|جعفریان، رسول، مجله مجموعه مقالات کنگره [[مفید، محمد بن محمد|شیخ مفید]] ، شماره 28]]. | ||
== وابستهها == | == وابستهها == | ||
نسخهٔ ۷ اوت ۲۰۱۷، ساعت ۱۳:۴۱
| نام کتاب | كشف الغمة في معرفة الأئمة |
|---|---|
| نام های دیگر کتاب | ترجمه المناقب
ترجمه و شرح کشف الغمة في معرفة الأئمة کشف الغمة في معرفة الأئمة. فارسی - عربی |
| پدیدآورندگان | میانجی، ابراهیم (مصحح)
اربلی، علی بن عیسی (نويسنده) زوارهای، علی بن حسن (مترجم) شعرانی، ابوالحسن (مقدمهنويس) |
| زبان | فارسی |
| کد کنگره | BP 36 /الف4 ک5041 |
| موضوع | چهارده معصوم - سرگذشت نامه |
| ناشر | اسلاميه |
| مکان نشر | تهران - ایران |
| سال نشر | |
| کد اتوماسیون | AUTOMATIONCODE2653AUTOMATIONCODE |
كشف الغمة في معرفة الأئمة، اثر علی بن عیسی اربلی و ترجمه فارسی علی بن حسن زوارهای با نام «ترجمة المناقب»، کتابی است که با استفاده از اقوال موجود در «کتب جمهور (اهل سنت)» گردآوری شده است[۱]
این کتاب با مقدمه میرزا ابوالحسن شعرانی و تصحیح ابراهیم میانجی منتشر شده است.
اربلی این کتاب را در سال 678ق و 687ق تألیف کرده است و زوارهای آن را در سال 938ق به نام امیر قوامالدین محمد ترجمه نموده است[۲]
مترجم انگیزه خود را در ترجمه کتاب، دسترسی راحتتر به مطالب کتاب برای فارسیزبانان دانسته است[۳]
مترجم هر صفحه از کتاب را به دو بخش تقسیم نموده است. متن عربی کتاب در بالای صفحه و ترجمه آن در پایین صفحه قرار گرفته است. ایشان در این میان مطالب تکراری را حذف نموده است[۴]
از مطالبی که در متن آمده و مترجم آن را ترجمه ننموده است میتوان به «و من كتاب المناقب قال: من المراسيل في المعجم الطبراني بإسناده إلی فاطمة الزهراء(ع) قالت: قال:... آل أبيطالب»[۵]و به جلد اول، صفحات 316 و 317 اشاره نمود.
ایشان در ترجمه برخی از متون، چون: اشعار و آیات قرآن، علاوه بر ترجمه فارسی، متن عربی را نیز آورده است[۶]
مترجم، توضیحات نویسنده را درباره مطالب کتاب (همچون: بخّ كلمة يقال عند المدح و الرضا بالشيء و... إذا قلت له ذلك)، ترجمه ننموده است[۷]
با توجه به اینکه ترجمه کتاب مربوط به قرن دهم هجری و ادبیات آن مناسب با آن زمان است، لذا از سلاست و روانی چندانی برخوردار نیست.
فهرست محتویات در پایان کتاب آمده است.
پانویس
منابع مقاله
- مقدمه و متن کتاب؛
- [[:noormags:426406|جعفریان، رسول، مجله مجموعه مقالات کنگره شیخ مفید ، شماره 28]].