۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز
جایگزینی متن - ' ' به ' '
جز (جایگزینی متن - 'شيخ بهاءالدين عاملى' به 'شيخ بهاءالدين عاملى ') |
جز (جایگزینی متن - ' ' به ' ') |
||
| خط ۴۰: | خط ۴۰: | ||
در سال 988 تدريس فقه شافعى را در جامع اموى عهده‌دار شد. همچنين منصب موعظه را در جامع سلطان به عهده داشت و در بسيارى از مدارس دمشق تدريس مى‌كرد. تسلط وى بر ادبيات و تأثير و حسن بيان او باعث شد كه شاگردان بسيارى در محضر درس او گردآيند. وى را به حافظه قوى، فصاحت و بلاغت در گفتار و علاقۀ وافر به ادب، لغت و تاريخ ستوده‌اند. وى مفتى شافعى مبرزى در دمشق به شمار مى‌آمد و از اعتماد و تأييد حاكمان و قاضيان آن‌جا برخوردار و در ادبيات نيز چيره دست بود. از وى اشعار بسيارى در استقبال و نظيره‌گويى شمارى از قصائد و قطعات عرب نقل كرده‌اند. | در سال 988 تدريس فقه شافعى را در جامع اموى عهده‌دار شد. همچنين منصب موعظه را در جامع سلطان به عهده داشت و در بسيارى از مدارس دمشق تدريس مى‌كرد. تسلط وى بر ادبيات و تأثير و حسن بيان او باعث شد كه شاگردان بسيارى در محضر درس او گردآيند. وى را به حافظه قوى، فصاحت و بلاغت در گفتار و علاقۀ وافر به ادب، لغت و تاريخ ستوده‌اند. وى مفتى شافعى مبرزى در دمشق به شمار مى‌آمد و از اعتماد و تأييد حاكمان و قاضيان آن‌جا برخوردار و در ادبيات نيز چيره دست بود. از وى اشعار بسيارى در استقبال و نظيره‌گويى شمارى از قصائد و قطعات عرب نقل كرده‌اند. | ||
وى به سياحت و سير و سفر علاقه فراوانى داشت و در خلال سفرهاى خود با دانشمندان معاشرت و گفتگو مى‌كرد. در دمشق با [[شیخ بهایی، محمد بن حسین|شيخ بهاءالدين عاملى]] | وى به سياحت و سير و سفر علاقه فراوانى داشت و در خلال سفرهاى خود با دانشمندان معاشرت و گفتگو مى‌كرد. در دمشق با [[شیخ بهایی، محمد بن حسین|شيخ بهاءالدين عاملى]] (متوفى1030) معروف به [[شیخ بهایی، محمد بن حسین|شيخ بهائى]] كه براى سياحت به دمشق آمده بود، ملاقات و مناظره كرد. همچنين از دو سفرنامه‌اش «الرحلة الطرابلسية» و «الرحلة الحلبية» چنين استفاده مى‌شود كه به اين دو شهر نيز رفته بوده است. | ||
== آثار== | == آثار== | ||