واحدی، سید محمدتقی: تفاوت میان نسخهها
جز (جایگزینی متن - ']]]]' به ']]') |
جز (جایگزینی متن - '[[عراقی، ضیاءالدین|ضياءالدين عراقى' به 'ضياءالدين عراقى ') |
||
خط ۳۴: | خط ۳۴: | ||
«حاج سيد محمدتقى واحدى» فرزند آيتاللَّه حاج سيد محمدرضا واحدى قمى کرمانشاهى، از علماى معاصر تهران است. | «حاج سيد محمدتقى واحدى» فرزند آيتاللَّه حاج سيد محمدرضا واحدى قمى کرمانشاهى، از علماى معاصر تهران است. | ||
ايشان در سال 1324ق و در بيت علم و عزت در کرمانشاه متولد شد و پرورش يافت. مقدمات و ادبيات را نزد مرحوم والدش و علماء ديگر کرمانشاه خوانده، سپس به نجف اشرف مهاجرت نمود و پس از تكميل سطوح، از محضر آيات عظام نجف مرحوم آيتاللَّه اصفهانى، آيتاللَّه آقا | ايشان در سال 1324ق و در بيت علم و عزت در کرمانشاه متولد شد و پرورش يافت. مقدمات و ادبيات را نزد مرحوم والدش و علماء ديگر کرمانشاه خوانده، سپس به نجف اشرف مهاجرت نمود و پس از تكميل سطوح، از محضر آيات عظام نجف مرحوم آيتاللَّه اصفهانى، آيتاللَّه آقا [[عراقی، ضیاءالدین|ضياءالدين عراقى]] و ديگران استفاده نمود. آنگاه به کرمانشاه مراجعت نموده و از راه قلم و نوشتن مقالات و مجله دينى، به خدمات دينى پرداخته تا سال 1375ق به تهران مهاجرت نمود و بنا بر اصرار عدهاى از تجار و مومنين و امريه بعضى از آيات عظام در سمنگان نارمك ساكن و در مسجد جامعه آنجا به اقامه نماز جمعه و جماعت و تبليغ دين و نشر مبانى اخلاق پرداخت. | ||
وى كه واجد مقام نسب و حسب و عالمى بصير و دانشمندى روشن ضمير و بسيار متين و مودب مىباشند، داراى آثار ارزندهاى هستند كه از آن جمله است: ترجمه كتاب [[الغدير في الكتاب و السنة و الأدب|الغدير]] تألیف [[علامه امينى]]. | وى كه واجد مقام نسب و حسب و عالمى بصير و دانشمندى روشن ضمير و بسيار متين و مودب مىباشند، داراى آثار ارزندهاى هستند كه از آن جمله است: ترجمه كتاب [[الغدير في الكتاب و السنة و الأدب|الغدير]] تألیف [[علامه امينى]]. |
نسخهٔ ۱ اوت ۲۰۱۷، ساعت ۰۲:۰۲
نام | واحدی، محمد تقی |
---|---|
نام های دیگر | |
نام پدر | |
متولد | |
محل تولد | |
رحلت | |
اساتید | |
برخی آثار | |
کد مولف | AUTHORCODE5797AUTHORCODE |
«حاج سيد محمدتقى واحدى» فرزند آيتاللَّه حاج سيد محمدرضا واحدى قمى کرمانشاهى، از علماى معاصر تهران است.
ايشان در سال 1324ق و در بيت علم و عزت در کرمانشاه متولد شد و پرورش يافت. مقدمات و ادبيات را نزد مرحوم والدش و علماء ديگر کرمانشاه خوانده، سپس به نجف اشرف مهاجرت نمود و پس از تكميل سطوح، از محضر آيات عظام نجف مرحوم آيتاللَّه اصفهانى، آيتاللَّه آقا ضياءالدين عراقى و ديگران استفاده نمود. آنگاه به کرمانشاه مراجعت نموده و از راه قلم و نوشتن مقالات و مجله دينى، به خدمات دينى پرداخته تا سال 1375ق به تهران مهاجرت نمود و بنا بر اصرار عدهاى از تجار و مومنين و امريه بعضى از آيات عظام در سمنگان نارمك ساكن و در مسجد جامعه آنجا به اقامه نماز جمعه و جماعت و تبليغ دين و نشر مبانى اخلاق پرداخت.
وى كه واجد مقام نسب و حسب و عالمى بصير و دانشمندى روشن ضمير و بسيار متين و مودب مىباشند، داراى آثار ارزندهاى هستند كه از آن جمله است: ترجمه كتاب الغدير تألیف علامه امينى.