شیرازی، سید محمدرضا: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (جایگزینی متن - '/ نوع اثر: کتاب / نقش: نويسنده' به '') |
جز (جایگزینی متن - 'مكاسب' به 'مكاسب ') |
||
| خط ۳۹: | خط ۳۹: | ||
تحصيل علوم دينى را از همان دوران كودكى با وارد شدن به مدرسه حفاظ كربلا آغاز كرد. در سن 10 سالگى به دست پدر ملبس به لباس روحانيت شد. با وارد شدن به حوزه علميه كربلا، مقدمات علوم دينى و سطوح اوليه حوزه را نزد اساتيد معروف آن حوزه فراگرفت تا اينكه بر اثر فشارهاى حكومت بعث عراق بر پدرش، مجبور به ترك عراق شده و به همراه پدر، ابتدا، به سوريه و از آن‌جا به كشور كويت هجرت نمودند. | تحصيل علوم دينى را از همان دوران كودكى با وارد شدن به مدرسه حفاظ كربلا آغاز كرد. در سن 10 سالگى به دست پدر ملبس به لباس روحانيت شد. با وارد شدن به حوزه علميه كربلا، مقدمات علوم دينى و سطوح اوليه حوزه را نزد اساتيد معروف آن حوزه فراگرفت تا اينكه بر اثر فشارهاى حكومت بعث عراق بر پدرش، مجبور به ترك عراق شده و به همراه پدر، ابتدا، به سوريه و از آن‌جا به كشور كويت هجرت نمودند. | ||
با وارد شدن به كشور كويت، تحصيلات حوزوى خود را از سر گرفت و نزد اساتيدى چون پدر و عمويش آیت‌الله سيد صادق شيرازى ادامه تحصيل داد. در كشور كويت، سطوح حوزه (رسائل و مكاسب) را طى مى‌نمود تا اينكه در سال 1399ق، در سن بيست سالگى، به همراه پدر وارد ايران شد. پس از إقامت در شهر قم، به حوزه علميه آن شهر ملحق شد و بحوث عاليه حوزوى خود را در آن حوزه طى نموده، وارد بحث خارج شد و از اساتيد بزرگى همچون پدرش و عمويش و ديگر آيات عظام استفاده كرد. | با وارد شدن به كشور كويت، تحصيلات حوزوى خود را از سر گرفت و نزد اساتيدى چون پدر و عمويش آیت‌الله سيد صادق شيرازى ادامه تحصيل داد. در كشور كويت، سطوح حوزه (رسائل و [[كتاب المكاسب|مكاسب]] ) را طى مى‌نمود تا اينكه در سال 1399ق، در سن بيست سالگى، به همراه پدر وارد ايران شد. پس از إقامت در شهر قم، به حوزه علميه آن شهر ملحق شد و بحوث عاليه حوزوى خود را در آن حوزه طى نموده، وارد بحث خارج شد و از اساتيد بزرگى همچون پدرش و عمويش و ديگر آيات عظام استفاده كرد. | ||
او، در كويت به‌صورت مستمر براى عموم شيعه سخنرانى دينى و علمى داشت. در شهر قم نيز به تدريس سطوح عاليه علوم دينى مى‌پرداخت. در سال 1407ق، او با نوشتن كتاب «الترتب»، اجازه اجتهاد از برخى بزرگان كسب نمود. از آن پس، به تدريس مباحث مختلف علوم دينى، چون فقه، اصول، تفسير، رجال و غيره مشغول شد، أما پس از مدتى به علت بعضى مشكلات پيش آمده، مجبور به بازگشت به كويت شد و چند سالى در آن‌جا إقامت نمود. | او، در كويت به‌صورت مستمر براى عموم شيعه سخنرانى دينى و علمى داشت. در شهر قم نيز به تدريس سطوح عاليه علوم دينى مى‌پرداخت. در سال 1407ق، او با نوشتن كتاب «الترتب»، اجازه اجتهاد از برخى بزرگان كسب نمود. از آن پس، به تدريس مباحث مختلف علوم دينى، چون فقه، اصول، تفسير، رجال و غيره مشغول شد، أما پس از مدتى به علت بعضى مشكلات پيش آمده، مجبور به بازگشت به كويت شد و چند سالى در آن‌جا إقامت نمود. | ||
نسخهٔ ۳۰ ژوئیهٔ ۲۰۱۷، ساعت ۱۹:۰۴
| نام | شیرازی، محمدرضا |
|---|---|
| نام های دیگر | حسینی شیرازی، محمدرضا |
| نام پدر | |
| متولد | 1337 هـ.ش یا 15 هـ.ق |
| محل تولد | |
| رحلت | 1387 هـ.ش یا 1429 هـ.ق یا 2008 م |
| اساتید | |
| برخی آثار | |
| کد مولف | AUTHORCODE2603AUTHORCODE |
معرفى اجمالى
«آیت‌الله سيد محمد رضا شيرازى»، در سال 1379ق، در شهر كربلا متولد شد. او، فرزند آیت‌الله سيد محمد حسينى شيرازى(1422ق)، معروف به مجدد ثانى و صاحب موسوعه صد و ده جلدی «الفقه» و اولين نوه آیت‌الله سيد ميرزا مهدى شيرازى(وفات 1380) است.
تحصيل علوم دينى را از همان دوران كودكى با وارد شدن به مدرسه حفاظ كربلا آغاز كرد. در سن 10 سالگى به دست پدر ملبس به لباس روحانيت شد. با وارد شدن به حوزه علميه كربلا، مقدمات علوم دينى و سطوح اوليه حوزه را نزد اساتيد معروف آن حوزه فراگرفت تا اينكه بر اثر فشارهاى حكومت بعث عراق بر پدرش، مجبور به ترك عراق شده و به همراه پدر، ابتدا، به سوريه و از آن‌جا به كشور كويت هجرت نمودند.
با وارد شدن به كشور كويت، تحصيلات حوزوى خود را از سر گرفت و نزد اساتيدى چون پدر و عمويش آیت‌الله سيد صادق شيرازى ادامه تحصيل داد. در كشور كويت، سطوح حوزه (رسائل و مكاسب ) را طى مى‌نمود تا اينكه در سال 1399ق، در سن بيست سالگى، به همراه پدر وارد ايران شد. پس از إقامت در شهر قم، به حوزه علميه آن شهر ملحق شد و بحوث عاليه حوزوى خود را در آن حوزه طى نموده، وارد بحث خارج شد و از اساتيد بزرگى همچون پدرش و عمويش و ديگر آيات عظام استفاده كرد.
او، در كويت به‌صورت مستمر براى عموم شيعه سخنرانى دينى و علمى داشت. در شهر قم نيز به تدريس سطوح عاليه علوم دينى مى‌پرداخت. در سال 1407ق، او با نوشتن كتاب «الترتب»، اجازه اجتهاد از برخى بزرگان كسب نمود. از آن پس، به تدريس مباحث مختلف علوم دينى، چون فقه، اصول، تفسير، رجال و غيره مشغول شد، أما پس از مدتى به علت بعضى مشكلات پيش آمده، مجبور به بازگشت به كويت شد و چند سالى در آن‌جا إقامت نمود.
سرانجام در سال 1422ق، براى بار دوم به ايران آمد و مورد استقبال گرم پدر، عمو، بستگان و دوست‌داران قرار گرفت و تا پايان عمر، در شهر قم، در كنار حرم حضرت معصومه إقامت گزيد. از همان لحظه بازگشت و تا پايان عمر، مشغول به تدريس درس خارج و اصول بود. در كنار آن بحث‌هاى فقهى، رجالى، تفسير و اخلاق نيز تدريس مى‌كرد، تا اينكه چند روز پس از پايان دوره تحصيل و آغاز تعطيلات تابستانى در سحرگاه 26 جمادى الأول 1429ق، درگذشت.
آثار
1. الترتب؛
2. كيف نفهم القرآن؛
3. التدبر فى القرآن(3 جلد)؛
4. أبحاث أصولية(4 جلد)؛
5. ومضات(بحوث عقائدية و أخلاقية)؛
6. سلسلة مهدوية؛
7. سلسلة الرسول و العترة(ع)(16 جلد)؛
8. تعليقات على مبانى منهاج الصالحين(3 ملجد)؛
9. الرسول الأعظم(ص) رائد الحضارة الإنسانية؛
10. رسالة فى الاجتهاد و الاحتياط و التقليد؛
11. المباحث الرجالية؛
12. رسالة فى أحكام النظر؛
13. رسالة فى قاعدة التسامح؛
14. رسالة فى الشهادة الثالثة؛
15. الشعائر الحسينية؛
16. البراءة من أعداء الله؛
17. خطب الجمعة.
وابسته‌ها
رسالة في الشهره الفتواییه و العملیه