صافی اصفهانی، حسن: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (جایگزینی متن - 'مكاسب' به 'مكاسب ') |
جز (جایگزینی متن - 'رسائل' به 'رسائل ') |
||
| خط ۴۳: | خط ۴۳: | ||
==اساتید== | ==اساتید== | ||
«شرح لمعه» را نزد آيت‌الله مرعشى، | «شرح لمعه» را نزد آيت‌الله مرعشى، «[[فرائد الاصول (طبع انتشارات اسلامی)|رسائل]] » و «[[كتاب المكاسب|مكاسب]] » را نزد آيت‌الله شيخ عبدالرزاق نائينى و [[كتاب المكاسب|مكاسب]] را نزد امام(ره) و مقدارى از تفسير «[[تفسیر جوامع الجامع (محقق، جامعه مدرسین)|جوامع الجامع]] » را با مرحوم مطهرى نزد آیت‌الله حاج [[موسوی خوانساری، احمد|سيد احمد خوانسارى]] خواندند. | ||
در سال 1322 رهسپار مرقد مطهر [[امام على(ع)|اميرالمؤمنين(ع)]] و به‌مدت 28 سال در آنجا ساكن مى‌شود و از اساتيدى چون حضرات آيات: [[خویی، ابوالقاسم|سيد ابوالقاسم خوئى]]، شيخ عبدالحسين رشتى، شيخ صدرا بادكوبه‌اى، سيد جمال‌الدين گلپايگانى، سيد محسن حكيم، شيخ محمدعلى كاظمينى، شيخ محمدكاظم شيرازى، سيد عبدالهادى شيرازى بهره‌مند مى‌شود. | در سال 1322 رهسپار مرقد مطهر [[امام على(ع)|اميرالمؤمنين(ع)]] و به‌مدت 28 سال در آنجا ساكن مى‌شود و از اساتيدى چون حضرات آيات: [[خویی، ابوالقاسم|سيد ابوالقاسم خوئى]]، شيخ عبدالحسين رشتى، شيخ صدرا بادكوبه‌اى، سيد جمال‌الدين گلپايگانى، سيد محسن حكيم، شيخ محمدعلى كاظمينى، شيخ محمدكاظم شيرازى، سيد عبدالهادى شيرازى بهره‌مند مى‌شود. | ||
نسخهٔ ۳۰ ژوئیهٔ ۲۰۱۷، ساعت ۱۸:۲۹
| نام | صافی اصفهانی، حسن |
|---|---|
| نام های دیگر | آی‍ت ال‍ل‍ه صافی اصفهانی
صافی اصفهانی، م‍ح‍م‍د حسن |
| نام پدر | |
| متولد | 1298 هـ.ش |
| محل تولد | |
| رحلت | 1374 هـ.ش یا 1416 هـ.ق |
| اساتید | |
| برخی آثار | الهدایه فی الاصول: تقریرا لابحاث السید ابوالقاسم الخوئی قدس سره |
| کد مولف | AUTHORCODE14247AUTHORCODE |
ولادت
«حسن صافى»، به سال 1298ش، در شهر اصفهان متولد شد. گفته مى‌شود كه ايشان از نوادگان عالم بزرگ مرحوم ملا صالح مازندرانى شارح كافى و داماد علامه مجلسى مى‌باشند.
کسب علم و دانش
دوران تحصيلات ابتدايى خود را با ورود به «دبستان قدسيه» آغاز كرد و اين دوران تحصيلى تا سال دوم يا سوم دبيرستان ادامه يافت. مدت كوتاهى پدر را در كسب و كار خود يارى نموده، سپس به حوزه علميه اصفهان كه آن زمان مجمع ده‌ها مجتهد و پايگاه علمى بزرگى بشمار مى‌رفت، وارد شد. بعد از دو سال در سال 1320ش، به قم مهاجرت كرد. اقامت ايشان در يكى از حجرات فوقانى مدرسه حاج ملا صادق بود.
اساتید
«شرح لمعه» را نزد آيت‌الله مرعشى، «رسائل » و «مكاسب » را نزد آيت‌الله شيخ عبدالرزاق نائينى و مكاسب را نزد امام(ره) و مقدارى از تفسير «جوامع الجامع » را با مرحوم مطهرى نزد آیت‌الله حاج سيد احمد خوانسارى خواندند.
در سال 1322 رهسپار مرقد مطهر اميرالمؤمنين(ع) و به‌مدت 28 سال در آنجا ساكن مى‌شود و از اساتيدى چون حضرات آيات: سيد ابوالقاسم خوئى، شيخ عبدالحسين رشتى، شيخ صدرا بادكوبه‌اى، سيد جمال‌الدين گلپايگانى، سيد محسن حكيم، شيخ محمدعلى كاظمينى، شيخ محمدكاظم شيرازى، سيد عبدالهادى شيرازى بهره‌مند مى‌شود.
در سال 1350 در حالى كه استادى فاضل و مجتهدى 52 ساله هستند به منزل آيت‌الله خوئى خوانده مى‌شود. ايشان، وى را در جريان نامه‌اى از اصفهان قرار مى‌دهند؛ جمعى از مؤمنين و مردم اصفهان با ارسال نامه‌اى به حضرت آيت‌الله خوئى از معظم‌له خواسته‌اند كه ايشان به شهر خود بازگردند. ايشان در بدو ورود به اصفهان، مورد استقبال علما، اساتيد حوزه و مردم علم‌دوست اصفهان قرار مى‌گيرند و به دنبال آن، اقامه نماز جماعت را آغاز مى‌كند. شروع به تدريس در حوزه علميه اصفهان فصل جديدى را در زندگى استاد رقم مى‌زند كه با گذشت حدود 24 سال آثار و بركات عديده‌اى را به دنبال دارد.
وفات
ايشان در تاريخ هفتم مهرماه 1374ش، مطابق با سوم جمادى‌الاولى 1416ق، هنگام اذان صبح روز جمعه در سن هفتادوشش سالگى نداى حق را لبيك گفت و در مقبره مجلسيين به خاك سپرده شد.
منابع مقاله
برگرفته از: وب سايت آيت‌الله صافى اصفهانى در 26 مردادماه 1394، به آدرس:
http://www.safi-e.ir/zendeginameh.aspx.