۶۱٬۱۸۹
ویرایش
جز
جایگزینی متن - ' فى ' به ' في '
جز (جایگزینی متن - 'الدين' به ' الدين') |
جز (جایگزینی متن - ' فى ' به ' في ') |
||
| خط ۴۵: | خط ۴۵: | ||
بر اساس آن «التحبير» را نگاشتم، پس از آن در انديشه شدم كه كتابى بپردازم گسترده و در نگارش آن شيوه استقصاء را پيشه گيرم، و چنين مى‌پنداشتم كه من در اين انديشه و آهنگ يگانه هستم و كسى بر من سبقت نجسته است.در حالى كه در اين انديشه بودم،دريافتم كه امام بدر الدين محمد بن عبداللّه زركشى،در اين باره | بر اساس آن «التحبير» را نگاشتم، پس از آن در انديشه شدم كه كتابى بپردازم گسترده و در نگارش آن شيوه استقصاء را پيشه گيرم، و چنين مى‌پنداشتم كه من در اين انديشه و آهنگ يگانه هستم و كسى بر من سبقت نجسته است.در حالى كه در اين انديشه بودم،دريافتم كه امام بدر الدين محمد بن عبداللّه زركشى،در اين باره | ||
كتابى نگاشته است جامع، با عنوان «البرهان | كتابى نگاشته است جامع، با عنوان «البرهان في علوم القرآن».شادمان شدم و خداى را سپاس گفتم و بر آنچه انديشيده بودم همّت ورزيدم و بدين‌سان اين كتاب را پرداختم، با ترتيبى بهتر از ترتيب «برهان».برخى از انواع كتاب زركشى را درهم آميختم و از برخى به تفصيل سخن گفتم و مطالب و مباحثى بدان افزودم و آن را «الإتقان في علوم القرآن» ناميدم و... | ||
الإتقان،داراى هشتاد نوع است كه با «شناخت مكى و مدنى»آغاز مى‌شود و با عنوان «طبقات المفسّرين»پايان مى‌يابد.سيوطى،در تدوين اين كتاب از صد و پنجاه و چهار منبع كه برخى از آنها مجلدات بسيارى دارند بهره گرفته است.برخى از اين آثار اكنون در اختيار نيست.بدين‌ترتيب [[سيوطى]] بخش‌هايى از متون از دست رفته را در صفحات الإتقان نگاه داشته است.هنر شگفت [[سيوطى]] در نظام بخشى به اطلاعات پراكنده و تنظيم و چينش كارآمد و عرضه مطالب، به گونه‌اى روشن، روان و سهل الوصول است.او به نقد و تحليل اقوال مى‌پردازد امّا در گزارش آرا و انديشه‌ها دقت شايسته‌اى بكار نمى‌گيرد. | الإتقان،داراى هشتاد نوع است كه با «شناخت مكى و مدنى»آغاز مى‌شود و با عنوان «طبقات المفسّرين»پايان مى‌يابد.سيوطى،در تدوين اين كتاب از صد و پنجاه و چهار منبع كه برخى از آنها مجلدات بسيارى دارند بهره گرفته است.برخى از اين آثار اكنون در اختيار نيست.بدين‌ترتيب [[سيوطى]] بخش‌هايى از متون از دست رفته را در صفحات الإتقان نگاه داشته است.هنر شگفت [[سيوطى]] در نظام بخشى به اطلاعات پراكنده و تنظيم و چينش كارآمد و عرضه مطالب، به گونه‌اى روشن، روان و سهل الوصول است.او به نقد و تحليل اقوال مى‌پردازد امّا در گزارش آرا و انديشه‌ها دقت شايسته‌اى بكار نمى‌گيرد. | ||
| خط ۵۳: | خط ۵۳: | ||
الإتقان، نخست‌بار به سال 1271 در هند به چاپ رسيد و پس از آن به سال 1279 در مصر نشر يافت[3]، بهترين چاپ الإتقان،چاپ چهار جلدى آن است، به تحقيق محمد ابوالفضل ابراهيم[4]، اخيرا نيز،در مكه در چهار مجلّد با تحقيق متن و استخراج منابع احاديث نشر يافته است[5].با اين همه «الإتقان»، نيازمند چاپى است منقح و دقيق و با ارجاع همۀ احاديث و اقوال منقول در آن، به منابع و مصادر. | الإتقان، نخست‌بار به سال 1271 در هند به چاپ رسيد و پس از آن به سال 1279 در مصر نشر يافت[3]، بهترين چاپ الإتقان،چاپ چهار جلدى آن است، به تحقيق محمد ابوالفضل ابراهيم[4]، اخيرا نيز،در مكه در چهار مجلّد با تحقيق متن و استخراج منابع احاديث نشر يافته است[5].با اين همه «الإتقان»، نيازمند چاپى است منقح و دقيق و با ارجاع همۀ احاديث و اقوال منقول در آن، به منابع و مصادر. | ||
برخى از عالمان،«الإتقان» را تلخيص كرده‌اند، از جمله،صلاح الدين أرقه‌دان، با عنوان «مختصر الإتقان | برخى از عالمان،«الإتقان» را تلخيص كرده‌اند، از جمله،صلاح الدين أرقه‌دان، با عنوان «مختصر الإتقان في علوم القرآن».وى مطالب مهم و اساسى الإتقان را آورده و اعلام متن را به اختصار توضيح داده است[6].اين خلاصه ترجمه شده است، امّا نه چندان دقيق و مطلوب، با عنوان، ترجمۀ خلاصة الإتقان...[7]. | ||
ديگر،گزينش و چينشى است نو، با عنوان «تهذيب و ترتيب الإتقان | ديگر،گزينش و چينشى است نو، با عنوان «تهذيب و ترتيب الإتقان في علوم القرآن» به خامۀ محمد بن عمر بن سالم بازمول[8].در اين گزينش و چينش عناوين تمام هشتاد نوع اتقان حفظ شده است و انواع جابه‌جا شده است، به مثل [[سيوطى]] كتاب را با «شناخت مكى و مدنى»آغاز مى‌كند، امّا آقاى بازمول اين نوع را، سيزدهمين قرار داده و كتاب را با «شناخت نام‌هاى قرآن و نام‌هاى سوره‌هاى قرآن» که در نظم اصلى كتاب هفدهمين است، آغاز كرده است. | ||
او در اين گزينش از مثال‌هاى متعدّد [[سيوطى]] براى بحث،يك و حداكثر سه نمونه را برگزيده و بقيه را حذف كرده است.[[سيوطى]] در بحث‌هاى مختلف،ذيل عنوان «فايده» بحث‌هايى را گزارش كرده است كه | او در اين گزينش از مثال‌هاى متعدّد [[سيوطى]] براى بحث،يك و حداكثر سه نمونه را برگزيده و بقيه را حذف كرده است.[[سيوطى]] در بحث‌هاى مختلف،ذيل عنوان «فايده» بحث‌هايى را گزارش كرده است كه في الجمله پيوندى با بحث دارد و نه پيوندى استوار، اين موارد را آقاى بازمول غالبا حذف كرده است.در تحقيق كتاب نشانى آيات و روايات را ياد كرده و اقوال را نيز در حدّ توان به منابع و مصادر ارجاع داده است.در پانوشتها گاه واژه‌ها را توضيح داده و گاه در نقد كلام [[سيوطى]] سخن گفته و گاه توضيحاتى را درباره مطالب متن افزوده است. | ||
ترتيب آقاى بازمول، ترتيبى شايسته و كارآمد است،گو اينكه توضيحات و نقدهاى وى بر مواضع [[سيوطى]] گاه از حنبلى‌گرى و بلكه وهّابى‌گرى او نشأت گرفته و بوى فرقه‌گرايى دارد. | ترتيب آقاى بازمول، ترتيبى شايسته و كارآمد است،گو اينكه توضيحات و نقدهاى وى بر مواضع [[سيوطى]] گاه از حنبلى‌گرى و بلكه وهّابى‌گرى او نشأت گرفته و بوى فرقه‌گرايى دارد. | ||
| خط ۶۷: | خط ۶۷: | ||
[1] از كتاب كافيجى پيشتر سخن گفته‌ايم(بينات،شماره 10،ص 53)، كتاب كافيجى گو اينكه خرد است ولى اين داورى [[سيوطى]] درباره آن به صواب نيست. | [1] از كتاب كافيجى پيشتر سخن گفته‌ايم(بينات،شماره 10،ص 53)، كتاب كافيجى گو اينكه خرد است ولى اين داورى [[سيوطى]] درباره آن به صواب نيست. | ||
[2] بنگريد به:ال[[سيوطى]] و جهوده | [2] بنگريد به:ال[[سيوطى]] و جهوده في القرآن،ص 187-213. | ||
[3] چاپ‌هاى متعدّد آن را بنگريد در، كتابنامه بزرگ قرآن كريم،120/1. | [3] چاپ‌هاى متعدّد آن را بنگريد در، كتابنامه بزرگ قرآن كريم،120/1. | ||
| خط ۷۳: | خط ۷۳: | ||
[4] چاپ محمد ابوالفضل ابراهيم، بارهاى بار در بيروت و ايران افست شده است. | [4] چاپ محمد ابوالفضل ابراهيم، بارهاى بار در بيروت و ايران افست شده است. | ||
[5] الإتقان | [5] الإتقان في علوم القرآن، تأليف الإمام جلال الدين ال[[سيوطى]] الشافعى، تمّ التحقيق و الأعداد بمركز الدراسات و البحوث بمكتبة نزار مصطفى الباز، الطبعة الأولى 1417، رياض، مكتبه نزار مصطفى الباز. | ||
[6] مختصر الإتقان...،دار النفائس، بيروت1410/. | [6] مختصر الإتقان...،دار النفائس، بيروت1410/. | ||