صد کلمه در معرفت نفس: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (جایگزینی متن - ' ،' به '،') |
جز (جایگزینی متن - ' ' به ' ') |
||
| خط ۴۵: | خط ۴۵: | ||
«صد كلمه در معرفت نفس همراه با برخى اشعار منتشر نشده استاد»، اثرى است حاوى صد مطلب در معرفت نفس، به منظور تهييج و تحريص نفوس مستعده به خودشناسى و تعالى و ترقى نفسانى و تحصيل معارف حقه الهى، به قلم [[حسنزاده آملی، حسن|استاد حسنزاده]] | «صد كلمه در معرفت نفس همراه با برخى اشعار منتشر نشده استاد»، اثرى است حاوى صد مطلب در معرفت نفس، به منظور تهييج و تحريص نفوس مستعده به خودشناسى و تعالى و ترقى نفسانى و تحصيل معارف حقه الهى، به قلم [[حسنزاده آملی، حسن|استاد حسنزاده]] و به زبان فارسى. | ||
== ساختار == | == ساختار == | ||
نسخهٔ ۷ ژوئیهٔ ۲۰۱۷، ساعت ۰۴:۵۵
| نام کتاب | صد کلمه در معرفت نفس همراه با برخی از اشعار منتشر نشده استاد |
|---|---|
| نام های دیگر کتاب | صد کلمه |
| پدیدآورندگان | محمدی آملی، اسد الله (خطاط)
حسنزاده آملی، حسن (نويسنده) |
| زبان | فارسی |
| کد کنگره | BP 216/5 /ح5ص4 |
| موضوع | اخلاق اسلامی
شعر فارسی - قرن 14 نفس |
| ناشر | ال‍ف. لام. م‍ی‍م |
| مکان نشر | قم - ایران |
| سال نشر | 1386 هـ.ش |
| کد اتوماسیون | AUTOMATIONCODE2827AUTOMATIONCODE |
معرفى اجمالى
«صد كلمه در معرفت نفس همراه با برخى اشعار منتشر نشده استاد»، اثرى است حاوى صد مطلب در معرفت نفس، به منظور تهييج و تحريص نفوس مستعده به خودشناسى و تعالى و ترقى نفسانى و تحصيل معارف حقه الهى، به قلم استاد حسنزاده و به زبان فارسى.
ساختار
كتاب، مشتمل بر يك مقدمه بسيار كوتاه و صد مطلب حكيمانه است كه با عناوين يك، دو، سه و... از يك‌ديگر جدا شده‌اند. در پايان كتاب، برخى از اشعار منتشر نشده استاد، ذكر شده است.
گزارش محتوا
حضرت استاد، در مقدمه، چنين آورده است: «اين صد كلمه كه صد دانه در يك دانه است، براى خاطر عاطر آن عزيزى كه شايق اعتلاى به ذروه معرفت نفس است، از قلم اين كمترين، حسن حسن زاده آملى، به رشته نوشته درآمده است كه اگر مورد پسند افتد، او را بسند است».
اينك نمونه‌اى از آن كلمات: 1. آن‌كه خود را نشناخت، چگونه ديگرى را مى‌شناسد؟
2. آن‌كه گوهر ذات خود را تباه كرده است، چه بهره‌اى از زندگى برده است؟
3. آن‌كه از مرگ مى‌ترسد، از خودش مى‌ترسد.
4. آن‌كه طبيعتش را بر عقلش حاكم گردانيده است، در محكمه هر بخردى محكوم است.
5. آن‌كه غذا را مسانخ مغتذى نيابد، هرزه‌خوار مى‌گردد و هرزه‌خوار، هرزه‌گو و هرزه‌كار مى‌شود.
6. آن‌كه من عرف نفسه فقد عرف ربه را درست فهم كند، جميع مسائل اصيل فلسفى و مطالب قويم حكمت متعالى و حقايق متين عرفانى را از آن استنباط تواند كرد؛ لذا معرفت نفس را مفتاح خزائن ملكوت فرموده‌اند. پس برهان شرف اين گوهر يگانه؛ اعنى جوهر نفس، همين مأثور شريف «من عرف» بس است.
7. آن‌كه در آثار صفات و اخلاق انسان‌ها و در احوال و افعال حيوان‌ها دقيق شود، حيوان‌ها را تمثلات ملكات انسان‌ها مى‌يابد.
8. آن‌كه معرفت نفس را مرقات معرفت رب گرفته است، نسبت قوى را به نفس، مانند نسبت ملائكه به رب، مى‌يابد.
9. آن‌كه نفس آگاه دارد، روى دل را با الله دارد و فرموده كشاف حقايق، امام به حق ناطق، جعفر صادق(ع) را كه «القلب حرم الله فلا تسكن فى حرم الله غير الله» حلقه گوش خود كند.
10. آن‌كه را آه و سوز و گداز كه روح و ريحان و جنت نعيم اهل دل است و راز و نياز كه قرة عين عارف است، نباشد، پس نشاط و شادى او در چيست؟
وضعيت كتاب
اين اثر، تا كنون مكرر در مكرر به طبع رسيده است و آخرين بار توسط انتشارات قيام همراه با برخى از اشعار منتشر نشده استاد، طبع و منتشر شده است.