ملطی شافعی، محمد بن احمد: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
| خط ۳۵: | خط ۳۵: | ||
ابوالحسين محمد بن احمد بن عبدالرحمن مَلَطی مُقرئ شافعی، صاحب کتاب | ابوالحسين محمد بن احمد بن عبدالرحمن مَلَطی مُقرئ شافعی، صاحب کتاب [[التنبیه و الرد علی أهل الأهواء و البدع]] است. | ||
وی در «مَلَطیه» واقع در ترکیه به دنیا آمده و به لحاظ كلامى رويكرد حشوى و اهل حديث داشت و در فقه بر مذاهب شافعى فتوا مى‌داد،وی را علاوه بر این که به عنوان فقیه شافعی معرفی کرده‌اند، در علم قرائت ستوده اند تا آن جا که وی را مُقرئ لقب داده اند. پس از سفرهایی به شمال آفریقا در عسقلان واقع در جنوب فلسطین ساکن گردید. | وی در «مَلَطیه» واقع در ترکیه به دنیا آمده و به لحاظ كلامى رويكرد حشوى و اهل حديث داشت و در فقه بر مذاهب شافعى فتوا مى‌داد،وی را علاوه بر این که به عنوان فقیه شافعی معرفی کرده‌اند، در علم قرائت ستوده اند تا آن جا که وی را مُقرئ لقب داده اند. پس از سفرهایی به شمال آفریقا در عسقلان واقع در جنوب فلسطین ساکن گردید. | ||
دوره دانش‌اندوزى خود را در طرابلس، حلب، عسقلان و ديگر نواحى شامات نزد كسانى چون خيثمه بن سليمان، عدى بن عبدالباقى اذنى، احمد بن مسعود وزان، محمد بن بركه، على بن محمد بن ايوب بن حجر صورى، عبيد بن محمد بن يعقوب انصارى، محمد بن حسين خزاعى، عبيدالله بن حسين صابونى، محمد بن اسحاق بن فروخ و بشر بن سعيد بن قلويه رقى گذرانده و بيشتر ايام ساكن عسقلان بوده است. در سال 377 ق/ 987م. در عسقلان فلسطين درگذشت. | دوره دانش‌اندوزى خود را در طرابلس، حلب، عسقلان و ديگر نواحى شامات نزد كسانى چون خيثمه بن سليمان، عدى بن عبدالباقى اذنى، احمد بن مسعود وزان، محمد بن بركه، على بن محمد بن ايوب بن حجر صورى، عبيد بن محمد بن يعقوب انصارى، محمد بن حسين خزاعى، عبيدالله بن حسين صابونى، محمد بن اسحاق بن فروخ و بشر بن سعيد بن قلويه رقى گذرانده و بيشتر ايام ساكن عسقلان بوده است. در سال 377 ق/ 987م. در عسقلان فلسطين درگذشت. | ||
نسخهٔ ۶ ژوئیهٔ ۲۰۱۷، ساعت ۱۵:۰۶
| نام | ملطی شافعی، محمد بن احمد |
|---|---|
| نام های دیگر | |
| نام پدر | |
| متولد | |
| محل تولد | |
| رحلت | 377 هـ.ق |
| اساتید | |
| برخی آثار | |
| کد مولف | AUTHORCODE1720AUTHORCODE |
معرفى اجمالى مولف
ابوالحسين محمد بن احمد بن عبدالرحمن مَلَطی مُقرئ شافعی، صاحب کتاب التنبیه و الرد علی أهل الأهواء و البدع است. وی در «مَلَطیه» واقع در ترکیه به دنیا آمده و به لحاظ كلامى رويكرد حشوى و اهل حديث داشت و در فقه بر مذاهب شافعى فتوا مى‌داد،وی را علاوه بر این که به عنوان فقیه شافعی معرفی کرده‌اند، در علم قرائت ستوده اند تا آن جا که وی را مُقرئ لقب داده اند. پس از سفرهایی به شمال آفریقا در عسقلان واقع در جنوب فلسطین ساکن گردید. دوره دانش‌اندوزى خود را در طرابلس، حلب، عسقلان و ديگر نواحى شامات نزد كسانى چون خيثمه بن سليمان، عدى بن عبدالباقى اذنى، احمد بن مسعود وزان، محمد بن بركه، على بن محمد بن ايوب بن حجر صورى، عبيد بن محمد بن يعقوب انصارى، محمد بن حسين خزاعى، عبيدالله بن حسين صابونى، محمد بن اسحاق بن فروخ و بشر بن سعيد بن قلويه رقى گذرانده و بيشتر ايام ساكن عسقلان بوده است. در سال 377 ق/ 987م. در عسقلان فلسطين درگذشت.