رسی، قاسم بن ابراهیم: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (جایگزینی متن - ' الدين' به 'الدين') |
جز (جایگزینی متن - 'نالدين' به 'نالدين') |
||
| خط ۳۸: | خط ۳۸: | ||
'''ابومحمد قاسم بن ابراهيم بن اسماعيل بن ابراهيم بن حسن بن حسن بن على ابن ابى طالب(ع)''' معروف به الرّسّى و | '''ابومحمد قاسم بن ابراهيم بن اسماعيل بن ابراهيم بن حسن بن حسن بن على ابن ابى طالب(ع)''' معروف به الرّسّى و ترجمانالدين از اعاظم فقهاء و ائمه زيديه، اديب و شاعر جنگجو،در سال 169 ه.ق ديده به جهان گشود. | ||
وى پس از اخذ مقدمات و فنون ادب در مدينۀ منوره مدارج عالى فقه و تفسير و حديث را نزد بزرگان علماى خاندان خود پيمود، | وى پس از اخذ مقدمات و فنون ادب در مدينۀ منوره مدارج عالى فقه و تفسير و حديث را نزد بزرگان علماى خاندان خود پيمود، | ||
نسخهٔ ۴ ژوئیهٔ ۲۰۱۷، ساعت ۱۷:۱۲
| نام | رسی، قاسم بن ابراهیم |
|---|---|
| نام های دیگر | ابراهیم، قاسم
ابن ابراهیم، قاسم قاسم بن ابراهیم حسنی علوی، قاسم بن ابراهیم |
| نام پدر | |
| متولد | |
| محل تولد | |
| رحلت | 246 هـ.ق |
| اساتید | |
| برخی آثار | مجموع كتب و رسائل الإمام القاسم بن إبراهیم الرسي |
| کد مؤلف | AUTHORCODE1867AUTHORCODE |
ابومحمد قاسم بن ابراهيم بن اسماعيل بن ابراهيم بن حسن بن حسن بن على ابن ابى طالب(ع) معروف به الرّسّى و ترجمانالدين از اعاظم فقهاء و ائمه زيديه، اديب و شاعر جنگجو،در سال 169 ه.ق ديده به جهان گشود.
وى پس از اخذ مقدمات و فنون ادب در مدينۀ منوره مدارج عالى فقه و تفسير و حديث را نزد بزرگان علماى خاندان خود پيمود،
سپس جهت دورى از خلفاى بنى العباس به كوه‌هاى قدس در اطراف مدينه پناه برد و كرسى تدريس و رهبرى و فتوا را در دل كوه‌هاى اطراف مدينه گسترش داد و طلاب علوم دينى و شيعيان به مدرسۀ او ملحق مى‌گشتند.
وى برادر محمد بن طباطبا بود كه در عراق خروج كرد و در كوفه وفات يافت.
الرّسّى پس از وفات برادرش در 199 ه.ق قيام نمود و مردم با او بيعت نمودند.
مردم اطراف مدينه و يمن اكثرا به او گرويدند و با عباسيان به ستيزه برخاستند تا اينكه سرانجام در كوه‌هاى رسّى در دو فرسخى مدينه نداى حق را لبيك گفت.او از بنيانگذاران فقه زيديه است.
اساتيد
از جمله مشايخ وى مى‌توان از پدرش ابراهيم بن اسماعيل، ابوبكر بن ابى ادريس مدنى و ابوسهل سعد
بن سعيد مقبرى نام برد.محمد بن منصور مرادى، عبداللّه بن يحيى قومسى علوى، محمد بن موسى خوارزمى و ابوعبداللّه فارسى از جمله شاگردان وى محسوب مى‌شوند.
آثار
مؤلفات زيديه سى و سه عنوان از آثار و مؤلفات او را ضبط كرده است كه برخى از آنهاعبارتند از:الناسخ و المنسوخ، اصول العدل و التوحيد، الرد على الزنديق اللعين ابن المقنع، الرد على الملحد، الرد على النصارى، المسائل المنثورة، تثبيت الامامة و....