۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز
جایگزینی متن - ' الدين' به 'الدين'
جز (جایگزینی متن - '/ نوع اثر: کتاب / نقش: شارح' به '') |
جز (جایگزینی متن - ' الدين' به 'الدين') |
||
| خط ۳۲: | خط ۳۲: | ||
محمّد هادي بن | محمّد هادي بن معينالدين محمّد الشريف الشيرازي معروف به آصَف شيراز مولف الكشف الوافى فى شرح اصول الكافى، معاصر ولى قلى شاملو بوده است. | ||
جَناب ميرزايى، خلف ارشد ارجمندِ امجدِ ميرزا | جَناب ميرزايى، خلف ارشد ارجمندِ امجدِ ميرزا معينالدين محمّد است كه سابقاً در بلاد فارس از جانب اولياى دولت روزافزون، به شغل وزارت قيام داشت. | ||
محل تولد او، ملك شيراز است و به تحصيل كمالات صورى و معنوى در خدمت فضلاى آن ديار نموده، بعد از وفات والد به رتبه منصب وزارت سرافرازى يافته، به جاى پدر نشست. مدّت‌ها نقد گرانمايه شباب را صرف آن خدمت نموده، آخر الأمر به سعايتِ ارباب حقد و حسد '''«فِي جِيدِها حَبْلٌ مِنْ مَسَدٍ»''' از وزارت معزول و موافق مدّعا به كار افاده و استفاده مشغول شد. | محل تولد او، ملك شيراز است و به تحصيل كمالات صورى و معنوى در خدمت فضلاى آن ديار نموده، بعد از وفات والد به رتبه منصب وزارت سرافرازى يافته، به جاى پدر نشست. مدّت‌ها نقد گرانمايه شباب را صرف آن خدمت نموده، آخر الأمر به سعايتِ ارباب حقد و حسد '''«فِي جِيدِها حَبْلٌ مِنْ مَسَدٍ»''' از وزارت معزول و موافق مدّعا به كار افاده و استفاده مشغول شد. | ||
| خط ۴۸: | خط ۴۸: | ||
ميرزا حسن الحسيني الفسائي در مورد او چنين نقل مى كند: | ميرزا حسن الحسيني الفسائي در مورد او چنين نقل مى كند: | ||
در اواخر اين سال [1018] نوّاب اللَّه وِردى خان، وزارت مملكت فارس را به قدوه ارباب دولت و رفعت، ميرزا | در اواخر اين سال [1018] نوّاب اللَّه وِردى خان، وزارت مملكت فارس را به قدوه ارباب دولت و رفعت، ميرزا معينالدين محمّد خلف الصدق ميرزا غياثالدين على شيرازى واگذاشت و كلانترى را به سلاله سادات ميرشاه، حيدر ثانى، ولد مير سلطان ابراهيم حسنى حسينى، كلانتر سابق، ارزانى داشت. | ||
و در اين سال [1048] نوّاب، ميرزا | و در اين سال [1048] نوّاب، ميرزا معينالدين محمّد شيرازى، حاكم و وزير فارس، كاروانسراى خان گركان، بلوك قونقرى ميانه شيراز و اصفهان را براى رضاى خداى تعالى و آسايش مسافران احداث نمود. | ||
== اساتيد و دوستان مولف == | == اساتيد و دوستان مولف == | ||
| خط ۵۷: | خط ۵۷: | ||
نصرآبادي در تذكره (ج 1، ص 255) در ترجمة ملا محمّد تقي لَلَه مى گويد: | نصرآبادي در تذكره (ج 1، ص 255) در ترجمة ملا محمّد تقي لَلَه مى گويد: | ||
«چون پدرش لَلَه، ميرزا محمّد حسين اوراجه نويس شيرازى بود، به لَلَه مشهور است؛ در كمال فضل و حال بود، قطع نظر از آگا معنوى، صفاى باطن هم داشت كه كم كسى از فضلا را دست دهد. انيس و جليس اكابر شيراز بوده، خصوصاً امام قلى خان. و بعد از فوت خان، از مخصوصان ميرزا | «چون پدرش لَلَه، ميرزا محمّد حسين اوراجه نويس شيرازى بود، به لَلَه مشهور است؛ در كمال فضل و حال بود، قطع نظر از آگا معنوى، صفاى باطن هم داشت كه كم كسى از فضلا را دست دهد. انيس و جليس اكابر شيراز بوده، خصوصاً امام قلى خان. و بعد از فوت خان، از مخصوصان ميرزا معينالدين محمّد بوده، ميرزا هادى شاگرد او بوده، وقتى به اصفهان آمده، فقير به خدمت او رسيد، حَقّاً كه ملكى بود در لباس بشر. در دقّت طبع و سخن فهمى و سخن‌شناسى مانند نداشت...». | ||
نصرآبادي در تذكره (ج 1، ص 501) در ترجمة حاجي محمّد تقي چنين مى گويد: | نصرآبادي در تذكره (ج 1، ص 501) در ترجمة حاجي محمّد تقي چنين مى گويد: | ||