۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز
جایگزینی متن - ' عليه السلام' به 'عليه‌السلام'
جز (جایگزینی متن - ' الدين' به 'الدين') |
جز (جایگزینی متن - ' عليه السلام' به 'عليه‌السلام') |
||
| خط ۴۳: | خط ۴۳: | ||
وى در سال 1231ق،دو سال قبل از مرگ استادش [[طباطبایی کربلایی، علی بن محمدعلی|سيد على طباطبايى]]،در ايام رياست مولى محمد رضا استرآبادى به زادگاه خويش بازگشت اما اقامتش در آنجا به طول نيانجاميد و پس از تألیف کتاب مشكاه الورى در شرح الفيه [[شهيد اول]]،در اوائل رياست و زعامت مولى عبدالوهاب قزوينى به قزوين رفت و مورد تكريم و احترام واقع گشت.فتح على شاه قاجار طى سفرى كه به قزوين داشت به فضل و دانش استرآبادى پى برد و از او خواست كه به تهران برود و استرآبادى نيز خواسته او را اجابت نمود.وى در تهران مورد اجلال و بزرگداشت شاه قاجار واقع گشت و با امكاناتى كه به دستور شاه براى وى فراهم شده بود به تدريس و تصنيف و تألیف پرداخت. | وى در سال 1231ق،دو سال قبل از مرگ استادش [[طباطبایی کربلایی، علی بن محمدعلی|سيد على طباطبايى]]،در ايام رياست مولى محمد رضا استرآبادى به زادگاه خويش بازگشت اما اقامتش در آنجا به طول نيانجاميد و پس از تألیف کتاب مشكاه الورى در شرح الفيه [[شهيد اول]]،در اوائل رياست و زعامت مولى عبدالوهاب قزوينى به قزوين رفت و مورد تكريم و احترام واقع گشت.فتح على شاه قاجار طى سفرى كه به قزوين داشت به فضل و دانش استرآبادى پى برد و از او خواست كه به تهران برود و استرآبادى نيز خواسته او را اجابت نمود.وى در تهران مورد اجلال و بزرگداشت شاه قاجار واقع گشت و با امكاناتى كه به دستور شاه براى وى فراهم شده بود به تدريس و تصنيف و تألیف پرداخت. | ||
استرآبادى در دفاع از دين و جهاد عليه مخالفان پيش قدم بود و در سال 1241 ه-ق با سيد محمد طباطبايى معروف به سيد مجاهد براى جهاد با قواى متجاوز زوس راهى شد.و چون از جنگ با روس ها بازگشت عازم زيارت خانه خدا شد و از طريق نجف بازگشته در كربلا رحل اقامت افكند تا اينكه در سال 1246 ه- ق برخى از خاندان وى به بلاى طاعون از دنيا رفتند و وى پس از دو سال اقامت در كربلا به ايران بازگشت و بعد از اقامت در شهرهاى مختلفى چون کرمانشاه، طهران و استرآباد به زيارت امام | استرآبادى در دفاع از دين و جهاد عليه مخالفان پيش قدم بود و در سال 1241 ه-ق با سيد محمد طباطبايى معروف به سيد مجاهد براى جهاد با قواى متجاوز زوس راهى شد.و چون از جنگ با روس ها بازگشت عازم زيارت خانه خدا شد و از طريق نجف بازگشته در كربلا رحل اقامت افكند تا اينكه در سال 1246 ه- ق برخى از خاندان وى به بلاى طاعون از دنيا رفتند و وى پس از دو سال اقامت در كربلا به ايران بازگشت و بعد از اقامت در شهرهاى مختلفى چون کرمانشاه، طهران و استرآباد به زيارت امام رضاعليه‌السلام مشرف شد. پس از بازگشت محمّد شاه قاجاراز نبرد هرات و ديدار وى با استرآبادى از وى براى مراجعت دوباره به تهران دعوت كرد كه مورد قبول استرآبادى قرار گرفت و در تهران مرجعيت دينى را به عهده گرفت. | ||
استرآبادى سرانجام در سال 1263 ه ق در تهران دار فانى را وداع گفت و پيكرش بنا به گفته [[آقابزرگ تهرانی، محمدمحسن|صاحب الذريعه]] به نجف اشرف منتقل گشت و در مكانى كه خود از پيش معين كرده بود به خاك سپرده شد. | استرآبادى سرانجام در سال 1263 ه ق در تهران دار فانى را وداع گفت و پيكرش بنا به گفته [[آقابزرگ تهرانی، محمدمحسن|صاحب الذريعه]] به نجف اشرف منتقل گشت و در مكانى كه خود از پيش معين كرده بود به خاك سپرده شد. | ||