طهطاوی، رفاعة رافع: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (جایگزینی متن - '/ نوع اثر: کتاب / نقش: نويسنده' به '') |
جز (جایگزینی متن - 'عليهما السلام' به 'عليهما‌السلام') |
||
| خط ۳۲: | خط ۳۲: | ||
«رفاعة رافع الطهطاوى» از رهبران نهضت علمى در مصر مى‌باشد كه در سال 1216 ه1801/ م در شهر «طهطا» به دنيا آمد. وى در خانواده‌اى شريف النسب به دنيا آمد. نسب او به حسين بن على بن ابى طالب | «رفاعة رافع الطهطاوى» از رهبران نهضت علمى در مصر مى‌باشد كه در سال 1216 ه1801/ م در شهر «طهطا» به دنيا آمد. وى در خانواده‌اى شريف النسب به دنيا آمد. نسب او به حسين بن على بن ابى طالب عليهما‌السلام منتهى مى‌شود. رفاعة در شانزدهمين سال زندگانى‌اش به «الازهر» وارد شد و نزد برخى علماء الازهر به تحصيل علم پرداخت. پس از شش سال تحصيل در اين مركز علمى در سال 1821 م، در سن 21 سالگى به تدريس در «الازهر» پرداخت و پس از دو سال تدريس را رها كرد و به سپاه نظامى كه توسط محمد على تشكيل شده بود پيوست. در سال 1826 م حكومت مصر تصميم گرفت گروهى را براى تحصيل علوم انسانى به فرانسه گسيل دارد. محمد على به همراه ايشان سه تن از علماى «الازهر» براى اقامه نماز و وعظ و ارشاد روانه كرد كه رفاعة الطهطاوى يكى از آن سه تن بود. رفاعة طى مدت اقامت در فرانسه به آموختن زبان فرانسه پرداخت. طهطاوى در سال 1831 م به مصر بازگشت و اولين كارى كه به عهده گرفت كار ترجمه متون در دانشكدۀ پزشكى بود. از آن پس در سال 1833 م به مدرسه «الطوبجية» نقل مكان كرد تا در آنجا به كار ترجمه متون هندسى و فنون نظامى بپردازد. وى به تأسيس مدرسه و موسسه‌اى براى آموزش زبانهاى بيگانه اقدام نمود. | ||
در زمان حكومت خديوى عباس رفاعة به سودان فرستاده شد و پس از مرگ وى، رفاعه در سال 1854 م به قاهره بازگشت و به فعاليت خود در زمينه‌هاى علمى و ترجمه ادامه داد. | در زمان حكومت خديوى عباس رفاعة به سودان فرستاده شد و پس از مرگ وى، رفاعه در سال 1854 م به قاهره بازگشت و به فعاليت خود در زمينه‌هاى علمى و ترجمه ادامه داد. | ||
نسخهٔ ۲۲ ژوئن ۲۰۱۷، ساعت ۰۳:۱۸
| نام | طهطاوی، رفاعه رافع |
|---|---|
| نام های دیگر | |
| نام پدر | |
| متولد | |
| محل تولد | |
| رحلت | 1290 هـ.ق |
| اساتید | |
| برخی آثار | نهایه الایجاز فی سیره ساکن الحجاز (سیره الرسول صلی الله علیه و سلم) |
| کد مولف | AUTHORCODE1610AUTHORCODE |
«رفاعة رافع الطهطاوى» از رهبران نهضت علمى در مصر مى‌باشد كه در سال 1216 ه1801/ م در شهر «طهطا» به دنيا آمد. وى در خانواده‌اى شريف النسب به دنيا آمد. نسب او به حسين بن على بن ابى طالب عليهما‌السلام منتهى مى‌شود. رفاعة در شانزدهمين سال زندگانى‌اش به «الازهر» وارد شد و نزد برخى علماء الازهر به تحصيل علم پرداخت. پس از شش سال تحصيل در اين مركز علمى در سال 1821 م، در سن 21 سالگى به تدريس در «الازهر» پرداخت و پس از دو سال تدريس را رها كرد و به سپاه نظامى كه توسط محمد على تشكيل شده بود پيوست. در سال 1826 م حكومت مصر تصميم گرفت گروهى را براى تحصيل علوم انسانى به فرانسه گسيل دارد. محمد على به همراه ايشان سه تن از علماى «الازهر» براى اقامه نماز و وعظ و ارشاد روانه كرد كه رفاعة الطهطاوى يكى از آن سه تن بود. رفاعة طى مدت اقامت در فرانسه به آموختن زبان فرانسه پرداخت. طهطاوى در سال 1831 م به مصر بازگشت و اولين كارى كه به عهده گرفت كار ترجمه متون در دانشكدۀ پزشكى بود. از آن پس در سال 1833 م به مدرسه «الطوبجية» نقل مكان كرد تا در آنجا به كار ترجمه متون هندسى و فنون نظامى بپردازد. وى به تأسيس مدرسه و موسسه‌اى براى آموزش زبانهاى بيگانه اقدام نمود.
در زمان حكومت خديوى عباس رفاعة به سودان فرستاده شد و پس از مرگ وى، رفاعه در سال 1854 م به قاهره بازگشت و به فعاليت خود در زمينه‌هاى علمى و ترجمه ادامه داد.
مهمترين آثار وى عبارتند از: تخليص الابريز فى تلخيص باريز، مناهج الالباب المصرية في مباهج الآداب العصرية، المرشد الأمين في تربية البنات و البنين، انوار توفيق الجليل في أخبار مصر و توثيق بنى اسماعيل، نهاية الايجاز في سيرة ساكن الحجاز و...