میرلوحی سبزواری، سید محمدهادی

میرلوحی سبزواری، محمد هادی

نام	میرلوحی سبزواری، محمد هادی
نام های دیگر	ح‍س‍ی‍ن‍ی‌ س‍ب‍زواری‌، م‍ح‍م‍د ه‍ادی‌ ب‍ن‌ م‍ح‍م‍د س‍ب‍زواری‌، م‍ح‍م‍د ه‍ادی‌ ب‍ن‌ م‍ح‍م‍د ل‍وح‍ی‌ س‍ب‍زواری‌، م‍ح‍م‍د ه‍ادی‌ ب‍ن‌ م‍ح‍م‍د م‍وس‍وی‌ س‍ب‍زواری‌، م‍ح‍م‍د ه‍ادی‌ ب‍ن‌ م‍ح‍م‍د
نام پدر
متولد
محل تولد
رحلت	1113 هـ.ق
اساتید
برخی آثار
کد مولف	AUTHORCODE27AUTHORCODE

زندگينامۀ مؤلف

سيد محمد هادى موسوى ميرلوحى، فرزند سيد محمد ميرلوحى سبزوارى(قدِّس سرّهما) است.

از شرح حال او اطلاع چندانى در دست نيست؛ جز آنكه چند اثر از او باقى مانده و، چنانكه بر لوح قبرش در امامزاده اسماعيل اصفهان نوشته شده، در چهارم جمادى الآخرة 1113 وفات كرده است.

تأليفات

1- اصول العقائد و جامع الفوائد، شامل سه باب و خاتمه به فارسى، در 1353 ق در اصفهان چاپ سنگى شده است.

2- چهل حديث(ذريعه، ج 1، ص 431).

3- رساله‌اى در غنا به عربى. ميرلوحى در آغاز فصل سوم اعلام الأحبّاء مى‌گويد: «اگر كسى ديگر آيات بر حرمت غنا خواهد، به رساله‌اى كه در اين باب به عربى نوشته مى‌شود، إن شاء الله، رجوع كند».

4- زبدة الدعوات، تأليف 1081. نسخۀ خطى آن به شماره 3192 در كتابخانۀ مسجد اعظم هست، (فهرست مسجد اعظم، ص 222).

5- رسالۀ نماز كه گويا ترجمۀ الفيه شهيد است.اين رساله در 1096نگارش يافته و نسخه خطى آن به شمارۀ 5914/8 در كتابخانه مركزى دانشگاه تهران هست(فهرست دانشگاه، ج 16،ص 150). نسخه‌اى نيز با عنوان ترجمة الصلاة ميرلوحى در كتابخانۀ مسجد اعظم به شماره 871/2 نگه‌دارى مى‌شود و دانسته نيست كه همين رساله است يا رسالۀ ديگرى از پدر ميرلوحى.[1]

پدر مؤلف

سيد محمد ميرلوحى بن محمد بن ابى محمد بن محمد الحسينى الموسوي السبزوارى ملقب و متخلّص به «نقيبى» پدر مؤلف، اصلاً اهل سبزوار و ساكن اصفهان بوده و نزد ميرداماد و شيخ بهائى درس خوانده است. برخى عالمان اصفهان به دليل اينكه وى در شرح حال ابومسلم خراسانى(ترجمة ابومسلم المروزى) به او بد گويى كرده بود، با وى مخالفت كردند، و در برابر شمارى از علما از او حمايت كردند و رساله‌هايى در اين باره نوشتند كه سه عنوان آن در دفتر دوم ميراث اسلامى ايران چاپ شده است.[2]

ميرلوحى در حدود سال 1000 متولد شد.[3]

در زندگينامۀ علامّه مجلسى(ج 1، ص 201) وفات او به سال 1082 دانسته شده، امّا بر اساس نسخه‌اى خطى از كفاية المهتدى تأليف ميرلوحى كه در 1085 و در زمان حيات مؤلف تحرير شده، آشكار مى‌شود كه او تا اين تاريخ زنده بوده است.[4]

(1)براى اطلاع بيشتر از شرح حال محمد هادى ميرلوحى رك: الكواكب المنتشرة، ص 801؛ كشف الخبية، از معلم حبيب‌آبادى، ص 35.

(2)رك: ميراث اسلامى ايران، دفتر دوم، رساله سلوة الشيعة و قوة الشريعة، به كوشش احمد عابدى، مقدمه دانشنامه ادب فارسى، ج 1، ص 46 48، «ابومسلم نامه».

(3)رك: گزيدۀ كفاية المهتدى، سيد محمد ميرلوحى اصفهانى، تصحيح و گزينش گروه احياى تراث فرهنگى وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامى، تهران، سازمان چاپ و انتشارات وزارت ارشاد، 1373، مقدمه، ص هشت.

(4) اين نسخه را شيخ آقا بزرگ تهرانى ديده است(ذريعه، ج 18، ص 101-102) و ظاهراً همان نسخه‌اى است كه به شماره 619 در كتابخانه دانشگاه تهران نگهدارى مى‌شود(رك: مقدمۀ گزيدۀ كفاية المهتدى، ص هجده و نوزده).&