زاد المسير في علم التفسير: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - ' ' به ' '
جز (جایگزینی متن - ' ،' به '،')
جز (جایگزینی متن - ' ' به ' ')
خط ۶۲: خط ۶۲:
زاد المسير متعرض آراء فقهى در ذيل آيات احكام مى‌گردد و بر فقه [[ابن حنبل، احمد بن محمد|احمد بن حنبل]] تأكيد دارد؛ براى نمونه ذيل آيه 102 سوره بقره در بيان حكم سحر<ref>ج1، ص96</ref>
زاد المسير متعرض آراء فقهى در ذيل آيات احكام مى‌گردد و بر فقه [[ابن حنبل، احمد بن محمد|احمد بن حنبل]] تأكيد دارد؛ براى نمونه ذيل آيه 102 سوره بقره در بيان حكم سحر<ref>ج1، ص96</ref>


در تفسير آياتى كه رنگ‌وبوى ولايت [[علی بن ابی‎طالب(ع)، امام اول|حضرت على(ع)]] را دارند، عموماً طبق روش مفسران معتدل اهل سنت رفتار مى‌نمايد. به‌طور مثال ذيل آيه 67 سوره مائده ''' «يا أيها الرسول بلّغ...» ''' آراء و احاديثى نقل مى‌كند كه با ظاهر الفاظ، زمان نزول و اين‌كه آخرين سوره نازل شده بر پيامبر(ص) است، سازگارى ندارد.
در تفسير آياتى كه رنگ‌وبوى ولايت [[علی بن ابی‎طالب(ع)، امام اول|حضرت على(ع)]] را دارند، عموماً طبق روش مفسران معتدل اهل سنت رفتار مى‌نمايد. به‌طور مثال ذيل آيه 67 سوره مائده ''' «يا أيها الرسول بلّغ...» ''' آراء و احاديثى نقل مى‌كند كه با ظاهر الفاظ، زمان نزول و اين‌كه آخرين سوره نازل شده بر پيامبر(ص) است، سازگارى ندارد.


در آنجايى نيز كه مفسر ذيل آيه 55 سوره مائده<ref>ج1، ص561</ref>، به عنوان احتمال اول، قصه انفاق انگشتر در حال ركوع، از طرف [[علی بن ابی‎طالب(ع)، امام اول|حضرت على(ع)]] را مطرح مى‌نمايد و قول [[ابن‌عباس، عبدالله بن عباس|ابن عباس]]، مقاتل و مجاهد را نقل مى‌كند. محقق تفسير در پاورقى، كلام [[ابن کثیر، اسماعیل بن عمر|ابن كثير]] در تفسيرش را مبنى بر توهم حال بودن جمله ''' «و هم راكعون» ''' و نيز بيان [[ابن تیمیه، احمد بن عبدالحلیم|ابن تيميه]] «كه اين از وضع رافضه است» را نقل مى‌كند كه خود نشانه حقد و كينه م‌حقق نسبت به على(ع) و شيعه است.
در آنجايى نيز كه مفسر ذيل آيه 55 سوره مائده<ref>ج1، ص561</ref>، به عنوان احتمال اول، قصه انفاق انگشتر در حال ركوع، از طرف [[علی بن ابی‎طالب(ع)، امام اول|حضرت على(ع)]] را مطرح مى‌نمايد و قول [[ابن‌عباس، عبدالله بن عباس|ابن عباس]]، مقاتل و مجاهد را نقل مى‌كند. محقق تفسير در پاورقى، كلام [[ابن کثیر، اسماعیل بن عمر|ابن كثير]] در تفسيرش را مبنى بر توهم حال بودن جمله ''' «و هم راكعون» ''' و نيز بيان [[ابن تیمیه، احمد بن عبدالحلیم|ابن تيميه]] «كه اين از وضع رافضه است» را نقل مى‌كند كه خود نشانه حقد و كينه م‌حقق نسبت به على(ع) و شيعه است.


== مصادر تفسير ==
== مصادر تفسير ==
۴۲۵٬۲۲۵

ویرایش