۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز
جایگزینی متن - ' ' به ' '
جز (جایگزینی متن - 'حضرت على(ع)' به 'حضرت على(ع) ') |
جز (جایگزینی متن - ' ' به ' ') |
||
| خط ۶۹: | خط ۶۹: | ||
پرسش ديگر اين است كه مطابق پاره‌اى از احاديث، دوران پيامبر، بهترين دوران است و بهترين مردم، به جز رسول خدا، كسانى هستند كه با او و بلافاصله پس از او زندگى مى‌كردند و هرچه از آن دوران دور مى‌شويم، زمانه بدتر مى‌شود؛ چگونه ممكن است با اين اوضاع و احوال، در دوره ما اوليايى وجود داشته باشند؟ در پاسخ بايد گفت كه ولايت، به هيچ‌وجه به زمان بستگى ندارد. در واقع، اوليا، حجت خدا بر خلق و ياور مردمان و امان آنهايند، پس بايد در وقت نياز؛ يعنى همه زمان‌ها وجود داشته باشند. | پرسش ديگر اين است كه مطابق پاره‌اى از احاديث، دوران پيامبر، بهترين دوران است و بهترين مردم، به جز رسول خدا، كسانى هستند كه با او و بلافاصله پس از او زندگى مى‌كردند و هرچه از آن دوران دور مى‌شويم، زمانه بدتر مى‌شود؛ چگونه ممكن است با اين اوضاع و احوال، در دوره ما اوليايى وجود داشته باشند؟ در پاسخ بايد گفت كه ولايت، به هيچ‌وجه به زمان بستگى ندارد. در واقع، اوليا، حجت خدا بر خلق و ياور مردمان و امان آنهايند، پس بايد در وقت نياز؛ يعنى همه زمان‌ها وجود داشته باشند. | ||
ترمذى، براى اثبات لزوم اوليا در همه زمان‌ها، به سخنان [[علی بن ابیطالب(ع)، امام اول|حضرت على(ع)]] | ترمذى، براى اثبات لزوم اوليا در همه زمان‌ها، به سخنان [[علی بن ابیطالب(ع)، امام اول|حضرت على(ع)]] خطاب به كميل در رابطه با خالى نبودن زمين از حجت، استناد مى‌كند. | ||
مسئله ولايت، پيش از حكيم ترمذى، كم و بيش در ميان عارفان، از جمله سهل تسترى و ابوسعيد خراز و جنيد بغدادى و نيز در منابع روايى شيعه، به‌ويژه در «اصول [[الکافی|كافى]]» مطرح شده، اما سخنان ترمذى نقطه عطفى در اين باب است تا آنجا كه برخى او را مبدع نظريه ولايت در عرفان اسلامى به شمار آورده‌اند. | مسئله ولايت، پيش از حكيم ترمذى، كم و بيش در ميان عارفان، از جمله سهل تسترى و ابوسعيد خراز و جنيد بغدادى و نيز در منابع روايى شيعه، به‌ويژه در «اصول [[الکافی|كافى]]» مطرح شده، اما سخنان ترمذى نقطه عطفى در اين باب است تا آنجا كه برخى او را مبدع نظريه ولايت در عرفان اسلامى به شمار آورده‌اند. | ||