التيسير في أصول و اتجاهات التفسير: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (جایگزینی متن - '»ا' به '» ا') |
جز (جایگزینی متن - ' ' به ' ') |
||
| خط ۴۵: | خط ۴۵: | ||
'''التيسير في أصول التفسير''' نوشتارى است دربارۀ اصول علم تفسير، اصول و قواعدى كه رعايت و مواظبت بر آنها مفسر را از اشتباه در فهم و استنباط معارف قرآنى بازداشته و او را در تفسير قرآن كريم، به بهترين نحو ممكن،يارى مى‌رساند. | '''التيسير في أصول التفسير''' نوشتارى است دربارۀ اصول علم تفسير، اصول و قواعدى كه رعايت و مواظبت بر آنها مفسر را از اشتباه در فهم و استنباط معارف قرآنى بازداشته و او را در تفسير قرآن كريم، به بهترين نحو ممكن،يارى مى‌رساند. | ||
در اين اثر به خاستگاه علم تفسير و نيز اهميت ويژۀ آن و جايگاهش در ميان ساير علوم اسلامى، معرفى مهمترين آثارى كه دربارۀ اصول تفسير نگاشته شده همچون: «الرّسالة» محمد بن ادريس شافعى،«الفوز الكبير في اصول التفسير» [[شاه‌ولی‌الله، احمد بن عبدالرحیم|شاه ولى اللّه دهلوى]] | در اين اثر به خاستگاه علم تفسير و نيز اهميت ويژۀ آن و جايگاهش در ميان ساير علوم اسلامى، معرفى مهمترين آثارى كه دربارۀ اصول تفسير نگاشته شده همچون: «الرّسالة» محمد بن ادريس شافعى،«الفوز الكبير في اصول التفسير» [[شاه‌ولی‌الله، احمد بن عبدالرحیم|شاه ولى اللّه دهلوى]] و...، مصادر علم تفسير همچون:لغت و اشتقاق،صرف و نحو،قرائات و...، انواع تفسير، بهترين روش تفسير (تفسير قرآن به قرآن)،شرائط و آدابى كه مفسر بايد مراعات نمايد، تفاوت تفسير و تأويل،زينهار دادن از تفسير بدون علم و آگاهى، معناى محكم و متشابه در قرآن، ناسخ و منسوخ و حكمت نسخ در قرآن، تفاوت نسخ و بداء، خفى و مشكل و مجمل در قرآن، عام و خاص و مشترك در قرآن، حقيقت و مجاز در قرآن و اقسام مجاز در قرآن، تفسير مأثور و مصادر آن (قرآن، سنت نبوى، تفسير صحابه) و نيز ارزش تفسير أثرى و | ||
معرفى نمونه‌هاى از تفاسير مأثور همچون: «الوجيز» ابن عطية غرناطى،«الدر المنثور»[[سيوطى]] «التفسير القرآن العظيم»[[ابن کثیر، اسماعیل بن عمر|ابن كثير]] دمشقى، تفسير عقلى (يا تفسير به رأى) و ديدگاه عالمان نسبت به اين نوع از تفسير و معرفى نمونه‌هايى از اين دست تفاسير، موضوعاتى است كه در اين كتاب بدانها پرداخته شده است. | معرفى نمونه‌هاى از تفاسير مأثور همچون: «الوجيز» ابن عطية غرناطى،«الدر المنثور»[[سيوطى]] «التفسير القرآن العظيم»[[ابن کثیر، اسماعیل بن عمر|ابن كثير]] دمشقى، تفسير عقلى (يا تفسير به رأى) و ديدگاه عالمان نسبت به اين نوع از تفسير و معرفى نمونه‌هايى از اين دست تفاسير، موضوعاتى است كه در اين كتاب بدانها پرداخته شده است. | ||
نسخهٔ ۱۴ ژوئن ۲۰۱۷، ساعت ۱۹:۳۴
| نام کتاب | التیسیر فی اصول و اتجاهات التفسیر |
|---|---|
| نام های دیگر کتاب | التیسیر فی اصول التفسیر |
| پدیدآورندگان | هریدی، مجاهد محمد (مقدمه‌نويس)
حسین، عماد علی (نويسنده) علی، علی احمد (مقدمه‌نويس) |
| زبان | عربی |
| کد کنگره | BP 91/5 /ح5ت9 |
| موضوع | تفسیر - فن |
| ناشر | دار الايمان |
| مکان نشر | اسکندریه - مصر |
| سال نشر | 2006 م |
| کد اتوماسیون | AUTOMATIONCODE3014AUTOMATIONCODE |
معرفى كتاب
التيسير في أصول التفسير نوشتارى است دربارۀ اصول علم تفسير، اصول و قواعدى كه رعايت و مواظبت بر آنها مفسر را از اشتباه در فهم و استنباط معارف قرآنى بازداشته و او را در تفسير قرآن كريم، به بهترين نحو ممكن،يارى مى‌رساند.
در اين اثر به خاستگاه علم تفسير و نيز اهميت ويژۀ آن و جايگاهش در ميان ساير علوم اسلامى، معرفى مهمترين آثارى كه دربارۀ اصول تفسير نگاشته شده همچون: «الرّسالة» محمد بن ادريس شافعى،«الفوز الكبير في اصول التفسير» شاه ولى اللّه دهلوى و...، مصادر علم تفسير همچون:لغت و اشتقاق،صرف و نحو،قرائات و...، انواع تفسير، بهترين روش تفسير (تفسير قرآن به قرآن)،شرائط و آدابى كه مفسر بايد مراعات نمايد، تفاوت تفسير و تأويل،زينهار دادن از تفسير بدون علم و آگاهى، معناى محكم و متشابه در قرآن، ناسخ و منسوخ و حكمت نسخ در قرآن، تفاوت نسخ و بداء، خفى و مشكل و مجمل در قرآن، عام و خاص و مشترك در قرآن، حقيقت و مجاز در قرآن و اقسام مجاز در قرآن، تفسير مأثور و مصادر آن (قرآن، سنت نبوى، تفسير صحابه) و نيز ارزش تفسير أثرى و معرفى نمونه‌هاى از تفاسير مأثور همچون: «الوجيز» ابن عطية غرناطى،«الدر المنثور»سيوطى «التفسير القرآن العظيم»ابن كثير دمشقى، تفسير عقلى (يا تفسير به رأى) و ديدگاه عالمان نسبت به اين نوع از تفسير و معرفى نمونه‌هايى از اين دست تفاسير، موضوعاتى است كه در اين كتاب بدانها پرداخته شده است.
ساختار كتاب
نوشتار حاضر حاوى مقدمه‌اى به قلم دكتر على احمد مزاج على و مقدمه‌اى ديگر به قلم دكتر مجاهد محمد هريدى از اساتيد تفسير و علوم قرآنى دانشگاه الأزهر مصر، مقدمه‌اى به قلم نويسنده و مباحث بيست‌گانه ذيل و يك خاتمه مى‌باشد:
المبحث الاول:معنى اصول التفسير.
المبحث الثاني:أهمية و مكانة علم اصول التفسير.
المبحث الثالث:أهمية علم أصول التفسير.
المبحث الرابع:نشأة علم التفسير و أصوله.
المبحث الخامس:أهم المصنفات في أصول التفسير.
المبحث السادس:مصادر علم التفسير.
المبحث السابع:أنواع التفسير.المبحث الثامن:أحسن طريقة للتفسير.
المبحث التاسع:شروط المفسر و آدابه.
المبحث العاشر:التأويل عند السلف و المتكلّمين و الفرق بين التفسير و التأويل،
المبحث الحادى عشر:التحذير من الاجتراء على التفسير بغير علم.
المبحث الثاني عشر:المحكم و المتشابه.
المبحث الثالث عشر:الناسخ و المنسوخ.
المبحث الرابع عشر:الخفى و المشكل و المجمل.
المبحث الخامس عشر:العام و الخاص و المشترك.
المبحث السادسعشر:الحقيقة و المجاز في القرآن الكريم.
المبحث السابع عشر:الغريب و المعرّب في القرآن الكريم.
المبحث الثامن عشر:أسباب النزول كأصل من أصول التفسير.
المبحث التاسع عشر:التفسير بالمأثور (النقلى).
المبحث العشرون:التفسير العقلى (الرأى).
در پايان كتاب هم فهرست منابع و مطالب آن آمده است.
نسخه شناسى
نوشتار حاضر به قلم دكتر عماد على عبدالسميع حسين و به زبان عربى نگارش يافته و در قطع وزيرى با جلد گالينگور در 142 صفحه توسط انتشارات «دار الايمان للطبع و النشر و التوزيع» اسكندريه منتشر شده است.نوبت چاپ و سال انتشار آن نامعلوم است.
منبع
متن كتاب
پیوندها
مطالعه کتاب التیسیر فی اصول و اتجاهات التفسیر در پایگاه کتابخانه دیجیتال نور