ابن حمزه، محمد بن علی: تفاوت میان نسخه‌ها

    از ویکی‌نور
    جز (جایگزینی متن - '/ نوع اثر: کتاب / نقش: نويسنده' به '')
    جز (جایگزینی متن - 'مرحوم طبرسى' به 'مرحوم طبرسى ')
    خط ۵۷: خط ۵۷:
    «کتاب وسيله و واسطه كه هر دو از متون فقهى مى‌باشند، از تأليفات او هستند و خوشبختانه هر دو کتاب تاكنون باقى مانده‌اند و مورد استناد فقهاى ما مى‌باشند.»
    «کتاب وسيله و واسطه كه هر دو از متون فقهى مى‌باشند، از تأليفات او هستند و خوشبختانه هر دو کتاب تاكنون باقى مانده‌اند و مورد استناد فقهاى ما مى‌باشند.»


    مرحوم طبرسى از او اين گونه تعبير آورده است:
    [[طبرسی، فضل بن حسن|مرحوم طبرسى]]  از او اين گونه تعبير آورده است:


    «شيخ بزرگوار و امام علامه فقيه ناصر الشريعه، حجة الاسلام عمادالدين»
    «شيخ بزرگوار و امام علامه فقيه ناصر الشريعه، حجة الاسلام عمادالدين»

    نسخهٔ ‏۱۳ ژوئن ۲۰۱۷، ساعت ۱۶:۵۱

    ابن حمزه، محمد بن علی
    نام ابن حمزه، محمد بن علی
    نام های دیگر ح‍م‍زه‌ طوس‍ی‌، ع‍م‍اد ال‍دی‍ن‌ م‍ح‍م‍د ب‍ن‌ ع‍ل‍ی‌

    طوس‍ی‌، اب‍و ح‍م‍زه‌ م‍ح‍م‍د ب‍ن‌ ع‍ل‍ی‌

    طوس‍ی‌، م‍ح‍م‍د ب‍ن‌ ع‍ل‍ی‌

    ع‍م‍اد طوس‍ی‌، م‍ح‍م‍د ب‍ن‌ ع‍ل‍ی‌

    عماد الدین طوسی

    نام پدر
    متولد
    محل تولد
    رحلت
    اساتید
    برخی آثار
    کد مؤلف AUTHORCODE1361AUTHORCODE

    ولادت

    ابن حمزۀ طوسى، معروف به عمادالدين طوسى، از اكابر فقهاى اماميه در سدۀ ششم هجرى مى‌باشد.

    بعضى او را هم‌طبقۀ شاگردان شيخ طوسى دانسته و برخى دورۀ او را از اين هم متأخرتر دانسته‌اند.

    کتاب معروف او در فقه «الوسيلة إلى نيل الفضيلة» نام دارد و به همين جهت او را «صاحب وسيله» نيز گفته‌اند و چون زندگى او معاصر با شيخ طوسى يا پس از او بوده است، با توجه به جنبۀ فقاهت او، به ابوجعفر ثانى يا ابوجعفر متأخر مشهور است. (چون كنيۀ شيخ طوسى نيز ابوجعفر بوده است)

    سخن بزرگان

    دانشمند متتبع، مرحوم ميرزا محمد باقر موسوى خوانسارى در کتاب شريف روضات، در شرح زندگى او مى‌نويسد:

    «کتاب وسيله و واسطه كه هر دو از متون فقهى مى‌باشند، از تأليفات او هستند و خوشبختانه هر دو کتاب تاكنون باقى مانده‌اند و مورد استناد فقهاى ما مى‌باشند.»

    مرحوم طبرسى از او اين گونه تعبير آورده است:

    «شيخ بزرگوار و امام علامه فقيه ناصر الشريعه، حجة الاسلام عمادالدين»

    نام ابن حمزه در بين تعدادى از علما مشترك است كه با توجه به تأليفات و معاصران، مى‌توان آنها را از هم تميز داد.

    ابن حمزه پس از ترجمه کتاب «الثاقب في المناقب» تأليف ابوعبدالله جعفر بن محمد دوريستى مى‌گويد:

    «من اين کتاب را از روى نسخه‌اى كه به خط مؤلف است نوشتم، او اين کتاب را در سال 473 هجرى به فارسى ترجمه كرده است و ما هم اكنون كه سال 560 مى‌باشد در شهر كاشان آن را دوباره به عربى ترجمه كرده‌ايم.»

    وى با تأليف كتب گرانقدر و نظريات پر ارزش فقهى خود هميشه مورد استناد علما و دانشمندان بوده است. ياد و خاطرۀ او هماره زنده خواهد بود و شهرت وى نيز به سبب تأليف همين كتب است.

    اساتيد و شاگردان

    محمد بن حسن شوهانى كه از بزرگان فقها و از مشايخ روايت و اجازه بوده از اساتيد ابن حمزه و سيد نسابه، عبدالحميد بن فخار بن معد از شاگردان اوست.

    تأليفات

    1 - الوسيلة إلى نيل الفضيلة

    2 - الواسطة

    3 - الرائع في الشرائع

    4 - الثاقب في المناقب

    5 - کتاب في قضاء الصلاة

    6 - مسائل في الفقه

    وفات

    سيد صدر در کتاب «تأسيس الشيعة لعلوم الشريعة» مى‌فرمايد:

    «من تاريخ وفات ابن حمزه را نمى‌دانم، فقط همين قدر مى‌دانم كه وى در كربلا فوت كرد و در باغى بيرون از شهر نجف دفن شد.»

    تاريخ وفات ابن حمزه همانند سال ولادت او مجهول است، ولى قبر وى هم اكنون زيارتگاه عاشقان و شيفتگان علماى اهل بيت رسول خدا صلى الله عليه و آله در نجف اشرف مى‌باشد.


    وابسته‌ها