اشعری قمی، احمد بن محمد: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (جایگزینی متن - ']]عليه السلام' به ']] عليه السلام') |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۳۵: | خط ۳۵: | ||
ابوجعفر، احمد بن محمد بن عيسى بن عبدالله اشعرى قمى از روات بزرگ شيعه در قرن سوم هجرى و از ياران ائمه عليهم السلام مى‌باشد. | '''ابوجعفر، احمد بن محمد بن عيسى بن عبدالله اشعرى قمى''' از روات بزرگ شيعه در قرن سوم هجرى و از ياران ائمه عليهم السلام مى‌باشد. | ||
احمد در شهر قم به دنيا آمد، شهر علم و فقاهت و شهر راويان بزرگ شيعه و پناهگاه فقها و دانشمندان بزرگ و علاقه‌مندان به محمد و آل محمد صلوات اللّه عليهم. | احمد در شهر قم به دنيا آمد، شهر علم و فقاهت و شهر راويان بزرگ شيعه و پناهگاه فقها و دانشمندان بزرگ و علاقه‌مندان به محمد و آل محمد صلوات اللّه عليهم. | ||
| خط ۸۲: | خط ۸۲: | ||
از جمله تأليفات او كه بيشتر در زمينۀ روايات اهل بيت هستند مى‌توان به كتب: | از جمله تأليفات او كه بيشتر در زمينۀ روايات اهل بيت هستند مى‌توان به كتب: | ||
# النوادر | |||
# التوحيد | |||
# فضل النبي صلى اللّه عليه و آله و سلم | |||
# المتعة | |||
# الناسخ و المنسوخ | |||
# طب الكبير | |||
# طب الصغير | |||
# المكاسب | |||
# الأظلة، اشاره نمود. | |||
==اخراج برقى از قم== | ==اخراج برقى از قم== | ||
نسخهٔ ۱۲ ژوئن ۲۰۱۷، ساعت ۰۹:۰۴
| نام | اشعری قمی، احمد بن محمد |
|---|---|
| نام های دیگر | |
| نام پدر | |
| متولد | |
| محل تولد | |
| رحلت | |
| اساتید | |
| برخی آثار | |
| کد مؤلف | AUTHORCODE2371AUTHORCODE |
ولادت
ابوجعفر، احمد بن محمد بن عيسى بن عبدالله اشعرى قمى از روات بزرگ شيعه در قرن سوم هجرى و از ياران ائمه عليهم السلام مى‌باشد.
احمد در شهر قم به دنيا آمد، شهر علم و فقاهت و شهر راويان بزرگ شيعه و پناهگاه فقها و دانشمندان بزرگ و علاقه‌مندان به محمد و آل محمد صلوات اللّه عليهم.
او در خانواده‌اى اهل علم و دانش و ارادتمند به اهل بيت رسول خدا صلى الله عليهم اجمعين تربيت شد و از نوجوانى زير نظر پدر خود محمد بن عيسى اشعرى به فراگيرى علوم و معارف اسلامى پرداخت.
خاندان اشعرى
خاندان اشعرى از بزرگ‌ترين و سرشناس‌ترين خاندان‌هاى شهر قم مى‌باشد. اجداد آنها از يمن به مكه مهاجرت كردند و از آنجا به حمايت از رسول خدا به مدينه رفته و از آنجا به كوفه رفتند.
جدّ آنها «ابوعامر» در غزوات متعددى شركت كرد و در جنگ حنين به شهادت رسيد.
پدر بزرگ احمد، عيسى بن عبدالله، از اصحاب امام جعفر صادق عليه السلام بود و آن حضرت به او فرمودند: «تو از ما اهل بيت هستى.»
پدر احمد، محمد بن عيسى، چهره‌اى برجسته و از هيبت و مقام و منزلتى خاص در ميان مردم برخودار بود و از اصحاب امام رضا و امام جواد عليهما السلام به شمار مى‌آمد.
عموى احمد، عمران نام داشت. امام جعفر صادق عليه السلام درباره او مى‌فرمود: «اين شخص از خاندان بزرگى است و هيچ ستمگرى قصد آنان را نمى‌كند مگر آنكه خداوند او را در هم مى‌شكند.»
احمد پسر عمويى داشت به نام مرزبان. امام رضا عليه السلام روزى به او گفت: «نام تو جزء شيعيان من است.»
شخصيت
احمد بن محمد بن عيسى از برجسته‌ترين شخصيت‌هاى علمى دوران خود بود. او رييس و بزرگ شهر قم بود و از احترام خاصى در نزد مردم قم برخوردار بود.
ابوجعفر نزد علما و فقهاى شيعه نيز از مقام و منزلت خاصى برخوردار بود و از راويان بزرگ شيعه به شمار مى‌آيد. او به خدمت امام رضا و امام جواد و امام هادى عليهم السلام نيز رسيده بود و روايات فراوانى از ائمه نقل كرده است.
نام او در سند 2290 روايت آمده است. شيخ طوسى و نجاشى و ابن داود و علامه حلى درباره او مى‌گويند: «او بزرگ اهل قم و چهره سرشناس و فقيه و دانشمند آنان و رئيس شهر قم بود و به نمايندگى از مردم شهر در برابر سلطان و يا حكومتهاى دوران قرار مى‌گرفت.»
اساتيد
ابوجعفر اشعرى علاوه بر امام جواد و امام هادى عليهما السلام از بسيارى از روات بزرگ شيعه نيز روايت نقل مى‌كند مانند: پدرش محمد بن عيسى اشعرى، حسين بن سعيد، نضر بن سويد، على بن نعمان، صفوان بن يحيى، محمد بن ابى عمير، محمد بن اسماعيل، عثمان بن عيسى، حماد بن عثمان و قاسم بن محمد.
شاگردان
چهره‌هاى بزرگى از روات شيعه از او روايت نقل مى‌كنند. از جمله: محمد بن حسن صفار، سعد بن عبدالله، على ابن ابراهيم، داود بن كورة، احمد بن ادريس، محمد بن حسن بن وليد، محمد بن على بن محبوب و سهل بن زياد.
تأليفات
احمد بن محمد قمى داراى تأليفات ارزشمندى است.
از جمله تأليفات او كه بيشتر در زمينۀ روايات اهل بيت هستند مى‌توان به كتب:
- النوادر
- التوحيد
- فضل النبي صلى اللّه عليه و آله و سلم
- المتعة
- الناسخ و المنسوخ
- طب الكبير
- طب الصغير
- المكاسب
- الأظلة، اشاره نمود.
اخراج برقى از قم
وى كه بزرگ شهر قم بود ابوعبدالله، احمد بن محمد بن خالد برقى را، كه يكى از روات بزرگ شيعه است به دليل نقل روايت از برخى افراد ضعيف و يا نقل روايات مرسله، از شهر قم اخراج كرد. ولى پس از چندى از اين عمل خود پشيمان شده و از او معذرت خواهى كرده و او را به شهر باز گرداند.
اشعرى براى جبران اشتباه خود بعد از وفات برقى، در تشييع جنازه او با سر و پاى برهنه شركت كرد.