بهجة النظر في إثبات الوصاية و الإمامة للأئمة الاثني‌عشر علیهم‌السلام: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (جایگزینی متن - 'ابن مغازلى' به 'ابن مغازلى ') |
جز (جایگزینی متن - ' ،' به '،') |
||
| خط ۴۶: | خط ۴۶: | ||
وى در مقدمه اين كتاب مى‌نويسد: علماى اماميه در كتب كلامى خود بر امامت دوازده امام به انحاء گوناگون استدلال كرده‌اند. از جمله اين راه‌ها، رواياتى است كه رسول خدا(ص) درباره آن بزرگواران فرموده يا هر يك درباره امام بعدى تصريح كرده‌اند؛ ليكن اين اخبار در يكجا جمع‌آورى نشده بود و من با تأليف كتاب حليةالابرار به اين مهم پرداختم. اكنون مطالب آن كتاب را در اين مختصر آوردم و تازه‌هايى مانند روايات اهل سنت بر آن افزودم. آنچه وى از روايات اهل سنت ذكر كرده در سه فصل از فصول 16 گانه است كه عبارتند از: فصل 3؛ احاديث پيامبر درباره ائمه اثناعشر، فصل 4؛ درباره على(ع) و فصل 16؛ درباره مهدى (عج). | وى در مقدمه اين كتاب مى‌نويسد: علماى اماميه در كتب كلامى خود بر امامت دوازده امام به انحاء گوناگون استدلال كرده‌اند. از جمله اين راه‌ها، رواياتى است كه رسول خدا(ص) درباره آن بزرگواران فرموده يا هر يك درباره امام بعدى تصريح كرده‌اند؛ ليكن اين اخبار در يكجا جمع‌آورى نشده بود و من با تأليف كتاب حليةالابرار به اين مهم پرداختم. اكنون مطالب آن كتاب را در اين مختصر آوردم و تازه‌هايى مانند روايات اهل سنت بر آن افزودم. آنچه وى از روايات اهل سنت ذكر كرده در سه فصل از فصول 16 گانه است كه عبارتند از: فصل 3؛ احاديث پيامبر درباره ائمه اثناعشر، فصل 4؛ درباره على(ع) و فصل 16؛ درباره مهدى (عج). | ||
منابع مؤلف، آثار مشهور بزرگان شيعه مانند [[الکافی|كافى]]، كفايةالاثر، [[بصائر الدرجات في فضائل آل محمد(ص)|بصائر الدرجات]]، عيون الاخبار، كمال الدين و كتب متأخرى چون [[بحار الأنوار الجامعة لدرر أخبار الأئمة الأطهار(ع)|بحار الانوار]] است. وى در سه فصل پيش‌گفته از منابع عامه نيز بهره برده است مانند: مناقب خوارزمى، [[ابن مغازلی، علی بن محمد|ابن مغازلى]] ، كفاية الطالب، برخى اصول شش‌گانه اهل سنت، فصول المهمه، اربعين [[ابونعیم، احمد بن عبدالله|ابونعيم]] و آثار متعدد ديگرى از آنان. | منابع مؤلف، آثار مشهور بزرگان شيعه مانند [[الکافی|كافى]]، كفايةالاثر، [[بصائر الدرجات في فضائل آل محمد(ص)|بصائر الدرجات]]، عيون الاخبار، كمال الدين و كتب متأخرى چون [[بحار الأنوار الجامعة لدرر أخبار الأئمة الأطهار(ع)|بحار الانوار]] است. وى در سه فصل پيش‌گفته از منابع عامه نيز بهره برده است مانند: مناقب خوارزمى، [[ابن مغازلی، علی بن محمد|ابن مغازلى]]، كفاية الطالب، برخى اصول شش‌گانه اهل سنت، فصول المهمه، اربعين [[ابونعیم، احمد بن عبدالله|ابونعيم]] و آثار متعدد ديگرى از آنان. | ||
بحرانى تنها به جمع‌آورى احاديث پرداخته و هر خبر را به طور كامل با سلسله اسناد و راويان، از منبع اصلى نقل كرده و توضيح و تفسيرى درباره آن ارائه نمى‌كند. بنابراين جز آنچه در منابع موجود آمده، مطلب تازه‌اى ندارد. | بحرانى تنها به جمع‌آورى احاديث پرداخته و هر خبر را به طور كامل با سلسله اسناد و راويان، از منبع اصلى نقل كرده و توضيح و تفسيرى درباره آن ارائه نمى‌كند. بنابراين جز آنچه در منابع موجود آمده، مطلب تازه‌اى ندارد. | ||
نسخهٔ ۴ ژوئن ۲۰۱۷، ساعت ۱۹:۱۸
| نام کتاب | بهجة النظر في إثبات الوصاية و الإمامة للأئمة الاثني عشر علیهم السلام |
|---|---|
| نام های دیگر کتاب | |
| پدیدآورندگان | مبارک، عبدالرحیم (مصحح)
بحرانی، هاشم بن سلیمان (نويسنده) |
| زبان | عربی |
| کد کنگره | BP 223 /ب3ب9 |
| موضوع | ائمه اثناعشر - احادیث
امامت عصمت (اسلام) |
| ناشر | آستان قدس رضوی، بنياد پژوهشهای اسلامى |
| مکان نشر | مشهد مقدس - ایران |
| سال نشر | 1385 هـ.ش یا 1427 هـ.ق |
| کد اتوماسیون | AUTOMATIONCODE10915AUTOMATIONCODE |
بهجة النظر فى اثبات الوصاية و الامامة للائمة الاثنى عشر اثر سيد هاشم بحرانى محدث سده دوازدهم هجرى آنگونه كه از ادامه نامش پيداست درباره نصوص امامان شيعه است.
وى در مقدمه اين كتاب مى‌نويسد: علماى اماميه در كتب كلامى خود بر امامت دوازده امام به انحاء گوناگون استدلال كرده‌اند. از جمله اين راه‌ها، رواياتى است كه رسول خدا(ص) درباره آن بزرگواران فرموده يا هر يك درباره امام بعدى تصريح كرده‌اند؛ ليكن اين اخبار در يكجا جمع‌آورى نشده بود و من با تأليف كتاب حليةالابرار به اين مهم پرداختم. اكنون مطالب آن كتاب را در اين مختصر آوردم و تازه‌هايى مانند روايات اهل سنت بر آن افزودم. آنچه وى از روايات اهل سنت ذكر كرده در سه فصل از فصول 16 گانه است كه عبارتند از: فصل 3؛ احاديث پيامبر درباره ائمه اثناعشر، فصل 4؛ درباره على(ع) و فصل 16؛ درباره مهدى (عج).
منابع مؤلف، آثار مشهور بزرگان شيعه مانند كافى، كفايةالاثر، بصائر الدرجات، عيون الاخبار، كمال الدين و كتب متأخرى چون بحار الانوار است. وى در سه فصل پيش‌گفته از منابع عامه نيز بهره برده است مانند: مناقب خوارزمى، ابن مغازلى، كفاية الطالب، برخى اصول شش‌گانه اهل سنت، فصول المهمه، اربعين ابونعيم و آثار متعدد ديگرى از آنان.
بحرانى تنها به جمع‌آورى احاديث پرداخته و هر خبر را به طور كامل با سلسله اسناد و راويان، از منبع اصلى نقل كرده و توضيح و تفسيرى درباره آن ارائه نمى‌كند. بنابراين جز آنچه در منابع موجود آمده، مطلب تازه‌اى ندارد.
مصحح اثر در پاورقى‌ها به استخراج اخبار دست زده و آدرس منابع را آورده است.
مؤلف همچنين در مقدمه خود، كتاب‌هاى تأليف شده توسط عالمان و محدثان اماميه در موضوع امامت و نص بر آن را شمارش كرده كه بسيارى از آنها در دست نيست و تنها در كتب فهرست و رجال از آنها ياد مى‌شود.