مهائمی، علی بن احمد: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (جایگزینی متن - '</ref>.' به '</ref>') |
جز (جایگزینی متن - ' <ref>' به '<ref>') |
||
| خط ۳۳: | خط ۳۳: | ||
==ولادت== | ==ولادت== | ||
«على بن احمد بن ابراهيم بن اسماعيل علاءالدين مهائمى دكنى هندى حنفى»، از فقيهان، متكلمان، مفسران و صوفيان هند است <ref>ر.ك: مهدوى‌راد، محمدعلى، ص52</ref> كه در سال 776ق، به دنيا آمد.<ref>ر.ك: بغدادى، اسماعيل پاشا، ج1، ص320</ref> | «على بن احمد بن ابراهيم بن اسماعيل علاءالدين مهائمى دكنى هندى حنفى»، از فقيهان، متكلمان، مفسران و صوفيان هند است<ref>ر.ك: مهدوى‌راد، محمدعلى، ص52</ref> كه در سال 776ق، به دنيا آمد.<ref>ر.ك: بغدادى، اسماعيل پاشا، ج1، ص320</ref> | ||
وى، بزرگ‌ترين مفسر دوره اول (پيش از گوركانيان) در هند است. او نيز از جمله علماى عارف بوده كه در علوم اسلامى و نيز در عرفان عملى، يد طولى و تبحر زيادى داشته است. وى داراى ده‌ها بلكه صدها تصنيف است. اما تفسير وى كه برخى آن را بزرگ‌ترين اثر تفسيرى دوره اول ناميده‌اند، تفسير «تبصير الرحمان و تيسير المنان» نام دارد. اين اثر به نام «تفسير رحمانى» يا «تفسير مهائمى» نيز معروف است. موضوع اصلى اين تفسير، «نظم قرآن» بوده و مهائمى در آن، به مطالعه ارتباط آيات و سوره‌ها با يكديگر پرداخته است. وى آيات را به‌گونه‌اى تفسير مى‌كند كه روابط ميان آيات، از نظر محتوا و سبك، روشن گردد؛ در ضمن، او مفاهيم آيات را نيز بيان مى‌كند <ref>ر.ك: نقوى، سيد على‌محمد، ص42</ref> | وى، بزرگ‌ترين مفسر دوره اول (پيش از گوركانيان) در هند است. او نيز از جمله علماى عارف بوده كه در علوم اسلامى و نيز در عرفان عملى، يد طولى و تبحر زيادى داشته است. وى داراى ده‌ها بلكه صدها تصنيف است. اما تفسير وى كه برخى آن را بزرگ‌ترين اثر تفسيرى دوره اول ناميده‌اند، تفسير «تبصير الرحمان و تيسير المنان» نام دارد. اين اثر به نام «تفسير رحمانى» يا «تفسير مهائمى» نيز معروف است. موضوع اصلى اين تفسير، «نظم قرآن» بوده و مهائمى در آن، به مطالعه ارتباط آيات و سوره‌ها با يكديگر پرداخته است. وى آيات را به‌گونه‌اى تفسير مى‌كند كه روابط ميان آيات، از نظر محتوا و سبك، روشن گردد؛ در ضمن، او مفاهيم آيات را نيز بيان مى‌كند<ref>ر.ك: نقوى، سيد على‌محمد، ص42</ref> | ||
== آثار == | == آثار == | ||
| خط ۴۴: | خط ۴۴: | ||
# فصوص الحكم؛ | # فصوص الحكم؛ | ||
# الزوارف في شرح عوارف المعارف؛ | # الزوارف في شرح عوارف المعارف؛ | ||
# شرح نصوص [[صدرالدین قونیوی، محمد بن اسحاق|صدرالدين قونوى]] <ref>ر.ك: بغدادى، اسماعيل پاشا، ج1، ص730</ref> | # شرح نصوص [[صدرالدین قونیوی، محمد بن اسحاق|صدرالدين قونوى]]<ref>ر.ك: بغدادى، اسماعيل پاشا، ج1، ص730</ref> | ||
==وفات== | ==وفات== | ||
وی در سال 835ق، بدرود حيات گفت <ref>ر.ك: بغدادى، اسماعيل پاشا، ج1، ص320</ref> | وی در سال 835ق، بدرود حيات گفت<ref>ر.ك: بغدادى، اسماعيل پاشا، ج1، ص320</ref> | ||
==پانويس == | ==پانويس == | ||
نسخهٔ ۲ ژوئن ۲۰۱۷، ساعت ۰۸:۴۱
| نام | مهائمی، علی بن احمد |
|---|---|
| نام های دیگر | |
| نام پدر | |
| متولد | |
| محل تولد | |
| رحلت | 835 هـ.ق |
| اساتید | |
| برخی آثار | |
| کد مولف | AUTHORCODE4181AUTHORCODE |
ولادت
«على بن احمد بن ابراهيم بن اسماعيل علاءالدين مهائمى دكنى هندى حنفى»، از فقيهان، متكلمان، مفسران و صوفيان هند است[۱] كه در سال 776ق، به دنيا آمد.[۲]
وى، بزرگ‌ترين مفسر دوره اول (پيش از گوركانيان) در هند است. او نيز از جمله علماى عارف بوده كه در علوم اسلامى و نيز در عرفان عملى، يد طولى و تبحر زيادى داشته است. وى داراى ده‌ها بلكه صدها تصنيف است. اما تفسير وى كه برخى آن را بزرگ‌ترين اثر تفسيرى دوره اول ناميده‌اند، تفسير «تبصير الرحمان و تيسير المنان» نام دارد. اين اثر به نام «تفسير رحمانى» يا «تفسير مهائمى» نيز معروف است. موضوع اصلى اين تفسير، «نظم قرآن» بوده و مهائمى در آن، به مطالعه ارتباط آيات و سوره‌ها با يكديگر پرداخته است. وى آيات را به‌گونه‌اى تفسير مى‌كند كه روابط ميان آيات، از نظر محتوا و سبك، روشن گردد؛ در ضمن، او مفاهيم آيات را نيز بيان مى‌كند[۳]
آثار
مهائمى علاوه بر تفسير مزبور، نگاشته‌هاى ديگرى نيز دارد كه برخى از آنها عبارتند از:
- تفسير ألم؛
- فصوص الحكم؛
- الزوارف في شرح عوارف المعارف؛
- شرح نصوص صدرالدين قونوى[۴]
وفات
وی در سال 835ق، بدرود حيات گفت[۵]
پانويس
منابع مقاله
1. مهدوى راد، محمدعلى، «سير نگارش‌هاى علوم قرآنى (7)»، پايگاه مجلات تخصصى نور، مجله: بينات، شماره 10، تابستان 1375.
2. بغدادى، اسماعيل پاشا، «هدية العارفين أسماء المؤلفين في آثار المصنفين»، استانبول، المعارف الجلية، 1951.
3. نقوى، سيد على‌محمد، «تفسير و مفسران در هند»، رايزنى فرهنگى سفارت جمهورى اسلامى ايران - دهلى نو، چاپ اول، 1393، آدرس اينترنتى كتاب:
http://newdelhi.icro.ir/uploads/tafseer-mufassirin.pdf.