حملاوی، احمد: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (جایگزینی متن - '</ref>.' به '</ref>') |
جز (جایگزینی متن - ' <ref>' به '<ref>') |
||
| خط ۳۲: | خط ۳۲: | ||
«احمد بن محمد بن احمد حملاوى»، از اساتيد علم لغت است. وى منسوب به «منيه حمل» از قريه‌هاى «بلبيس» مى‌باشد. على مبارك‌پاشا در كتاب «الخطط التوفيقية» نوشته است: «وى در تاريخ 1273ق1856/م به دنيا آمد و پس از كسب فيض از محضر پدر خويش، قرائت و بسيارى از علوم شرعى و ادبى را از افاضل عصرش آموخت و به مدرسه «دارالعلوم» راه يافت» <ref>حملاوى، احمد، ص13</ref> | «احمد بن محمد بن احمد حملاوى»، از اساتيد علم لغت است. وى منسوب به «منيه حمل» از قريه‌هاى «بلبيس» مى‌باشد. على مبارك‌پاشا در كتاب «الخطط التوفيقية» نوشته است: «وى در تاريخ 1273ق1856/م به دنيا آمد و پس از كسب فيض از محضر پدر خويش، قرائت و بسيارى از علوم شرعى و ادبى را از افاضل عصرش آموخت و به مدرسه «دارالعلوم» راه يافت»<ref>حملاوى، احمد، ص13</ref> | ||
وى در سال 1306ق1889/م، از دارالعلوم اجازه تدريس دريافت نمود، اما در سال 1898م، تدريس را رها كرده و به مشاغل دولتى و قضايى روى آورد <ref>ر.ك: همان</ref> | وى در سال 1306ق1889/م، از دارالعلوم اجازه تدريس دريافت نمود، اما در سال 1898م، تدريس را رها كرده و به مشاغل دولتى و قضايى روى آورد<ref>ر.ك: همان</ref> | ||
== آثار == | == آثار == | ||
| خط ۴۷: | خط ۴۷: | ||
4. قواعد التأييد في عقائد التوحيد؛ | 4. قواعد التأييد في عقائد التوحيد؛ | ||
5. ديوان شعر <ref>ر.ك: همان، ص20</ref> | 5. ديوان شعر<ref>ر.ك: همان، ص20</ref> | ||
== شاگردان == | == شاگردان == | ||
| خط ۸۰: | خط ۸۰: | ||
14. مهدى علام؛ | 14. مهدى علام؛ | ||
15. مصطفى السقا <ref>همان</ref> | 15. مصطفى السقا<ref>همان</ref> | ||
وى در 22 ربيع‌الاول سال 1351ق، بدرود حيات گفت <ref>همان، ص14</ref> | وى در 22 ربيع‌الاول سال 1351ق، بدرود حيات گفت<ref>همان، ص14</ref> | ||
==پانويس == | ==پانويس == | ||
نسخهٔ ۱ ژوئن ۲۰۱۷، ساعت ۲۰:۰۶
| نام | حملاوی، احمد |
|---|---|
| نام های دیگر | |
| نام پدر | |
| متولد | |
| محل تولد | |
| رحلت | 1351 هـ.ق |
| اساتید | |
| برخی آثار | |
| کد مؤلف | AUTHORCODE7919AUTHORCODE |
«احمد بن محمد بن احمد حملاوى»، از اساتيد علم لغت است. وى منسوب به «منيه حمل» از قريه‌هاى «بلبيس» مى‌باشد. على مبارك‌پاشا در كتاب «الخطط التوفيقية» نوشته است: «وى در تاريخ 1273ق1856/م به دنيا آمد و پس از كسب فيض از محضر پدر خويش، قرائت و بسيارى از علوم شرعى و ادبى را از افاضل عصرش آموخت و به مدرسه «دارالعلوم» راه يافت»[۱]
وى در سال 1306ق1889/م، از دارالعلوم اجازه تدريس دريافت نمود، اما در سال 1898م، تدريس را رها كرده و به مشاغل دولتى و قضايى روى آورد[۲]
آثار
1. شذا العرف في فن الصرف؛
2. زهر الربيع في المعاني و البيان و البديع؛
3. مورد الصفا في سيرة المصطفى؛
4. قواعد التأييد في عقائد التوحيد؛
5. ديوان شعر[۳]
شاگردان
1. شيخ عبدالعزيز شاويش بك؛
2. محمد عاطف بركات پاشا؛
3. محمد خضرى بك؛
4. مهدى زيكو؛
5. احمد اسكندرى؛
6. حسن منصور؛
7. مهدى خليل؛
8. حسن مأمون؛
9. عبدالله عفيفى؛
10. امين خولى؛
11. احمد زكى صفوت؛
12. حسن محمد زهران؛
13. طه ابوبكر؛
14. مهدى علام؛
15. مصطفى السقا[۴]
وى در 22 ربيع‌الاول سال 1351ق، بدرود حيات گفت[۵]
پانويس
منابع مقاله
حملاوى، احمد، «شذ العرف في فن الصرف»، تحقيق محمد احمد قاسم، بيروت، مكتبة العصرية، 1430ق2009/م.