۶۱٬۱۸۹
ویرایش
جز
جایگزینی متن - ' <ref>' به '<ref>'
جز (جایگزینی متن - ' <ref>' به '<ref>') |
|||
| خط ۶۹: | خط ۶۹: | ||
نویسنده سپس به شرح حالى اجمالى براى تک‌تک معصومان می‌پردازد و به‌خصوص درباره امام زمان(ع) بحث مفصل‌ترى آورده و تلاش کرده تا به پرسش‌ها و ابهاماتى که در این زمینه هست، پاسخ دهد. وى مى‌گوید که از دیدگاه ما، حضرت مهدى(ع) به لحاظ تعین و تشخص مخفى است، نه به لحاظ صورت؛ چراکه او در شکل یکى از علماى امامیه است که همدیگر را مى بینیم، اما بعینه او را نمى‌شناسیم<ref>ر.ک: همان، ص70-108</ref>. | نویسنده سپس به شرح حالى اجمالى براى تک‌تک معصومان می‌پردازد و به‌خصوص درباره امام زمان(ع) بحث مفصل‌ترى آورده و تلاش کرده تا به پرسش‌ها و ابهاماتى که در این زمینه هست، پاسخ دهد. وى مى‌گوید که از دیدگاه ما، حضرت مهدى(ع) به لحاظ تعین و تشخص مخفى است، نه به لحاظ صورت؛ چراکه او در شکل یکى از علماى امامیه است که همدیگر را مى بینیم، اما بعینه او را نمى‌شناسیم<ref>ر.ک: همان، ص70-108</ref>. | ||
یکى از روش‌های این کتاب، استفاده از کتب فضائل و مناقب نوشته‌شده توسط علماى سنى شهر اصفهان است. یک نمونه ابوبکر بن مردویه است که نویسنده درباره وی مى‌گوید: او شافعى‌مذهب و متولد اصفهان است و از رسول خدا(ص) نقل کرده است که: «خمسة منا معصومون: أنا و عليّ و فاطمة و الحسن و الحسين(ع)» <ref>ر.ک: همان، ص124</ref>. | یکى از روش‌های این کتاب، استفاده از کتب فضائل و مناقب نوشته‌شده توسط علماى سنى شهر اصفهان است. یک نمونه ابوبکر بن مردویه است که نویسنده درباره وی مى‌گوید: او شافعى‌مذهب و متولد اصفهان است و از رسول خدا(ص) نقل کرده است که: «خمسة منا معصومون: أنا و عليّ و فاطمة و الحسن و الحسين(ع)»<ref>ر.ک: همان، ص124</ref>. | ||
درباره زیارت قبور امامان(ع) هم مى‌نویسد: یکى از کرامات على و اولادش همین توجه مردم به زیارت آنهاست. شب و روز و تابستان و زمستان هزاران نفر به زیارت آنان مى‌روند. در ایام سوگوارى براى على(ع) و حسین(ع) سیصد هزار، بلکه بیشتر در آنجا اجتماع مى‌کنند. علما کتاب‌ها در وصف زیارتشان مى‌نگارند. همه عالمیان عظمت مزار آنان را مى‌بینند؛ عظمتى که هیچ سلطانى در شرق و غرب ندارد. سال و ماه نمى‌گذرد که عدهاى از مریض‌ها سر قبر آنان شفا مى‌یابند و این مشهور است. اینکه خداوند چنین قلب‌ها را براى رفتن به مزار آنان تسخیر کرده، امرى خارق‌العاده و خود دلیل بر امامت آنان است<ref>ر.ک: همان، ص245</ref>. | درباره زیارت قبور امامان(ع) هم مى‌نویسد: یکى از کرامات على و اولادش همین توجه مردم به زیارت آنهاست. شب و روز و تابستان و زمستان هزاران نفر به زیارت آنان مى‌روند. در ایام سوگوارى براى على(ع) و حسین(ع) سیصد هزار، بلکه بیشتر در آنجا اجتماع مى‌کنند. علما کتاب‌ها در وصف زیارتشان مى‌نگارند. همه عالمیان عظمت مزار آنان را مى‌بینند؛ عظمتى که هیچ سلطانى در شرق و غرب ندارد. سال و ماه نمى‌گذرد که عدهاى از مریض‌ها سر قبر آنان شفا مى‌یابند و این مشهور است. اینکه خداوند چنین قلب‌ها را براى رفتن به مزار آنان تسخیر کرده، امرى خارق‌العاده و خود دلیل بر امامت آنان است<ref>ر.ک: همان، ص245</ref>. | ||