گل‌گلاب، حسین: تفاوت میان نسخه‌ها

    از ویکی‌نور
    جز (جایگزینی متن - ' / نوع اثر: کتاب / نقش: نويسنده' به '')
    جز (جایگزینی متن - '/ نوع اثر: کتاب / نقش: گردآورنده' به '')
    خط ۲۴: خط ۲۴:
    |-
    |-
    |برخی آثار
    |برخی آثار
    |data-type='authorWritings'|[[کتاب گیا (راهنمای گیاهی)]] / نوع اثر: کتاب / نقش: گردآورنده
    |data-type='authorWritings'|[[کتاب گیا (راهنمای گیاهی)]]  
    |-class='articleCode'
    |-class='articleCode'
    |کد مولف
    |کد مولف

    نسخهٔ ‏۳۰ مهٔ ۲۰۱۷، ساعت ۱۵:۵۵

    گل‌گلاب، حسین
    نام گل‌گلاب، حسین
    نام های دیگر
    نام پدر
    متولد 1274 هـ.ش
    محل تولد
    رحلت 1363 هـ.ش
    اساتید
    برخی آثار کتاب گیا (راهنمای گیاهی)
    کد مولف AUTHORCODE3069AUTHORCODE

    ولادت

    «دكتر حسين گل گلاب» در سال 1276ش در شهر تهران متولد شد.


    تحصیلات

    تحصيلات را در مدرسه علميه و دارالفنون طى كرد. او فرزند ابوتراب خان (مصور الملك)، نقاش زمان قاجار بود كه به ادامه تحصيل فرزندش خيلى علاقه داشت.

    چند تن از معلمين دارالفنون فرانسوى بودند كه حسين نزد آن‌ها فرانسه آموخت و چون شاگرد برجسته‌اى بود، ضمن تحصيل به كار تدريس هم پرداخت.

    وى با همكارى كلنل كاظم وزيرى و علينقى خان وزيرى، به كار موسيقى پرداخت و براى تعليم تار به كلاس او مى‌رفت. پس از سرودن سرود اى ايران كه تحت تاثير اشغال ايران توسط متفقين ساخته شد، روح الله خالقى آهنگ آن را ساخت و بنان نيز آن را خواند كه جاودانه شد.

    حسين گل‌گلاب اولين نويسنده كتاب درسى طبيعى در ايران بود. او از سال 1304ش تا سال 1317ش دوازده جلد كتاب در رشته جغرافيا و طبيعى تهيه كرد كه در مدارس تدريس مى‌شد. وى از سال 1307ش مسؤول تحقيقات علمى گياه‌شناسى شد و از زمان تاسيس دانشگاه تهران تا سال 1345ش به تدريس اشتغال داشت و هيچ‌گاه گرد سياست و تجارت نگشت.

    وى در فرهنگستان ايران عضويت داشت و لغات زيادى خصوصاً در رشته علوم طبيعى پيشنهاد كرد كه تصويب شد و اكنون در زبان فارسى رواج كامل دارد. وى آثار گران‌بهائى از خود به يادگار نهاده است.

    تأليفات

    از آثار او مى‌توان به اين نگاشته‌ها اشاره كرد:

    1. كتاب راهنماى گياه‌شناسى با عنوان «گيا».
    2. ترجمه پنجاه قطعه نمايش كلاسيك.
    3. ترجمه كامل «اپراى كارمن» به نظم فارسى كه برابر آهنگ‌هاى اصلى است.
    4. ترجمه «اپراى فاوست» به نظم فارسى و تحرير نُت آن.
    5. تاريخ اشكانيان از متنى روسى.
    6. فرهنگ‌نامه بيولوژى.

    وفات

    وى در اسفند ماه 1363ش در حالى كه به تنظيم فرهنگ‌نامه و بيولوژى و گياهان ايران اشتغال داشت، در سن 87 سالگى درگذشت.


    وابسته‌ها