مهدوی دامغانی، احمد: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (جایگزینی متن - '/ نوع اثر: کتاب / نقش: مقدمه‌نويس' به '') |
جز (جایگزینی متن - '/ نوع اثر: کتاب / نقش: محقق' به '') |
||
| خط ۲۴: | خط ۲۴: | ||
|- | |- | ||
|برخی آثار | |برخی آثار | ||
|data-type='authorWritings'|[[المجدی فی أنساب الطالبيين]] | |data-type='authorWritings'|[[المجدی فی أنساب الطالبيين]] | ||
|-class='articleCode' | |-class='articleCode' | ||
|کد مولف | |کد مولف | ||
| خط ۶۸: | خط ۶۸: | ||
== وابسته‌ها == | == وابسته‌ها == | ||
[[المجدي في أنساب الطالبيين]] | [[المجدي في أنساب الطالبيين]] | ||
[[کشف الحقایق]] / نوع اثر: کتاب / نقش: تصحيح و تنظيم | [[کشف الحقایق]] / نوع اثر: کتاب / نقش: تصحيح و تنظيم | ||
نسخهٔ ۳۰ مهٔ ۲۰۱۷، ساعت ۱۱:۴۰
| نام | مهدوی دامغانی، احمد |
|---|---|
| نام های دیگر | دامغانی، احمد |
| نام پدر | |
| متولد | 1305 هـ.ش |
| محل تولد | |
| رحلت | |
| اساتید | |
| برخی آثار | المجدی فی أنساب الطالبيين |
| کد مولف | AUTHORCODE8876AUTHORCODE |
احمد مهدوى دامغانى فرزند آيت‌الله محمد كاظم مهدوى دامغانى، در 14 شهريور سال 1306ش در بيت علم و فضيلت و تقوى، در شهر مقدس مشهد به دنيا آمد.
او تحصيلات مقدماتى را در مشهد گذراند و از محضر پرفيض علماى برجسته آن سامان همچون آيت‌الله ميرزا مهدى غروى اصفهانى، آيت‌الله حاج شيخ محمدرضا خدائى دامغانى، شيخ محمد تقى نيشابورى، مجتبى قزوينى بهره‌مند شد.
وى همزمان با پايان دوره سطح علوم حوزوى، به دانشگاه تهران راه يافت.
در سال 1327ش از دانشكده معقول و منقول (الهيات) دانشگاه تهران فارغ‌التحصيل شد و در سال 1333ش با كسب رتبه اول از رشته كارشناسى ادبيات فارسى از دانشكده ادبيات دانشگاه تهران، درجه ليسانس گرفت.
در سال 1342ش از دانشگاه تهران درجه دكترى در زبان و ادبيات فارسى گرفت و موضوع رساله دكترى او تصحيح كتاب «كشف الحقايق عزيزالدين نسفى» به راهنمايى محمد تقى مدرس رضوى بود.
پس از گذراندن دوره دكترى زبان و ادبيات فارسى، به تدريس در دانشكده‌هاى ادبيات و الهيات دانشگاه تهران پرداخت. از سال 1353 تا 1354ش در دانشگاه مادريد به تدريس عرفان اسلامى اشتغال داشت. وى چندين سال سردفتر اسناد رسمى در تهران و از سال 1354ش رئيس كانون سردفتران اسناد رسمى بود.
وى در سال 1353-1354ش بنا به دعوت دانشگاه مادريد، جهت تدريس عرفان اسلامى به اسپانيا رفت و پس از بازگشت به ايران، تا سال 1364ش، به تدريس در دوره‌هاى كارشناسى ارشد و دكتراى زبان و ادبيات فارسى اشتغال داشت.
وى از سال 1366ش مقيم آمريكا بوده و در دانشگاه هاروارد و دانشگاه پنسيلوانيا مشغول به فعاليت آموزشى مى‌باشد. رشته‌هاى تدريس او در آمريكا شامل معارف اسلامى، ادبيات عرب، متن‌هاى فارسى تصوف و فلسفه اسلامى بوده است.
ايشان مقاله‌هاى متعددى در مجله‌هاى يغما، كلك، گلچرخ، ايران‌نامه، ايران‌شناسى، ره‌آورد و گلستان به چاپ رسانده است. از مشهورترين مقاله‌هاى او مآخذ ابيات عربى كليله و دمنه و مآخذ ابيات عربى مرزبان‌نامه مى‌باشد.
او در تهران از درس استادانى همچون ميرزا مهدى آشتيانى، شيخ محمد آملى، علامه محمد قزوينى و جلال الدين همايى استفاده كرد و همچنين اجازه روايت حديث را از علامه حائرى سمنانى و آيت‌الله سيد شهاب الدين مرعشى نجفى دريافت نمود.وى در ميان حوزويان، همدرس بزرگانى چون آيت‌الله سيستانى و در ميان دانشگاهيان، همدوره سيد جعفر شهيدى بوده است.
اين استاد بزرگ، اهتمام فراوانى به آموختن قرآن داشته و معتقد است كسى كه نمى‌تواند قرآن را درست بخواند، نبايد اجازه ورود به دوره كارشناسى ارشد و دكتراى رشته زبان و ادبيات عرب داد.
ايشان هم اكنون در دانشگاه‌هاى پنسيلوانيا و هاروارد امريكا، به تدريس ادبيات عرب، فقه و كلام اسلامى، اهتمام دارد.
آثار
از جمله آثار اوست:
- تصحيح كشف الحقايق نسفى؛
- تصحيح نسمة السحر بذكر من تشيع و شعر؛
- شاهدخت والاتبار شهربانو؛
- المجدى فى انساب الطالبيين.
وابسته‌ها
کشف الحقایق / نوع اثر: کتاب / نقش: تصحيح و تنظيم