سلار دیلمی، حمزة بن عبدالعزیز: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
جز (جایگزینی متن - '/ نوع اثر: کتاب / نقش: نويسنده' به '')
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۳۲: خط ۳۲:




ابويعلى حمزه بن عبدالعزيز، مشهور به (سلار ديلمى) از فقيهان و انديشمندان نامدار و برجسته قرن پنجم قمرى است كه هرچند در دانش‌هاى رايج زمان خويش سرآمد و خبره بود، ولى مقام و منزلت او در فقه، تمام ابعاد و جوانب علمى‌اش را تحت الشعاع قرار داده است و وى را مى‌توان به عنوان فقيهى بزرگ در دنياى علم، معرفت و آگاهى معرفى كرد.
'''ابويعلى حمزه بن عبدالعزيز، مشهور به (سلار ديلمى)''' از فقيهان و انديشمندان نامدار و برجسته قرن پنجم قمرى است كه هرچند در دانش‌هاى رايج زمان خويش سرآمد و خبره بود، ولى مقام و منزلت او در فقه، تمام ابعاد و جوانب علمى‌اش را تحت الشعاع قرار داده است و وى را مى‌توان به عنوان فقيهى بزرگ در دنياى علم، معرفت و آگاهى معرفى كرد.


در [[رجال النجاشي|رجال نجاشى]] نام او را به هنگام دفن استاد خويش [[علم‌الهدی، علی بن حسین|سيد مرتضى]] علم الهدى جزء تشييع‌كنندگان در كنار ابويعلى جعفرى داماد [[شيخ مفيد]] مى‌بينيم، جائى كه مى‌گويد: پس از فوت [[علم‌الهدی، علی بن حسین|سيد مرتضى]] من مباشر غسل او بودم و با من ابويعلى محمد بن الحسن الجعفرى و سلار بن عبدالعزيز... همراه بود.
در [[رجال النجاشي|رجال نجاشى]] نام او را به هنگام دفن استاد خويش [[علم‌الهدی، علی بن حسین|سيد مرتضى]] علم الهدى جزء تشييع‌كنندگان در كنار ابويعلى جعفرى داماد [[شيخ مفيد]] مى‌بينيم، جائى كه مى‌گويد: پس از فوت [[علم‌الهدی، علی بن حسین|سيد مرتضى]] من مباشر غسل او بودم و با من ابويعلى محمد بن الحسن الجعفرى و سلار بن عبدالعزيز... همراه بود.
خط ۴۳: خط ۴۳:




1. محمد ابن محمد ابن نعمان معروف به [[شيخ مفيد]] (م413ق).
# محمد ابن محمد ابن نعمان معروف به [[شيخ مفيد]] (م413ق).
 
# على بن حسين، معروف به [[علم‌الهدی، علی بن حسین|سيد مرتضى]] علم الهدى (3436 ق).
2. على بن حسين، معروف به [[علم‌الهدی، علی بن حسین|سيد مرتضى]] علم الهدى (3436 ق).


وى پس از عصر غيبت حضرت ولى عصر(عج)، يكى از مشايخ و از مهم‌ترين عالمان و پيشوايان اماميه بوده است.
وى پس از عصر غيبت حضرت ولى عصر(عج)، يكى از مشايخ و از مهم‌ترين عالمان و پيشوايان اماميه بوده است.
خط ۵۲: خط ۵۱:




1. شيخ ابوعلى طوسى.
# شيخ ابوعلى طوسى.
 
# منتجب الدين ابن بابويه.
2. منتجب الدين ابن بابويه.
# حسن بن حسين بن بابويه.
 
# ابوالكرم مبارك بن فاخر نحوى.
3. حسن بن حسين بن بابويه.
# [[ابن جنی، عثمان بن جنی|ابوالفتح عثمان بن جنى]]  نحوى.
 
# ابوالصلاح تقى الدين.
4. ابوالكرم مبارك بن فاخر نحوى.
# محمد بن على بن عثمان.
 
# عبدالجبار بن عبدالله المقرى الرازى.
5. [[ابن جنی، عثمان بن جنی|ابوالفتح عثمان بن جنى]]  نحوى.
# محمد بن عبدالرحمن بن احمد بن الحسين نيشابورى خزاعى.
 
# عبدالله بن حسن بن حسين بن بابويه.
6. ابوالصلاح تقى الدين.
 
7. محمد بن على بن عثمان.
 
8. عبدالجبار بن عبدالله المقرى الرازى.
 
9. محمد بن عبدالرحمن بن احمد بن الحسين نيشابورى خزاعى.
 
10. عبدالله بن حسن بن حسين بن بابويه.


ايشان تأليفات متعددى در زمينه فقه، اصول فقه و كلام دارد كه برخى از آن‌ها عبارتند از:
ايشان تأليفات متعددى در زمينه فقه، اصول فقه و كلام دارد كه برخى از آن‌ها عبارتند از:


1. المراسم العلويه فى الاحكام النبويه.
# المراسم العلويه فى الاحكام النبويه.
 
# التقريب (التهذيب) در اصول فقه.
2. التقريب (التهذيب) در اصول فقه.
# التذكره فى حقيقه الجوهر و العرض.
 
# الابواب و الفصول فى الفقه.
3. التذكره فى حقيقه الجوهر و العرض.
# المسائل السلاريه.
 
# الرد على ابى الحسن البصرى فى نقض الشافى.
4. الابواب و الفصول فى الفقه.
# المقنع فى المذهب در علم كلام.
 
5. المسائل السلاريه.
 
6-الرد على ابى الحسن البصرى فى نقض الشافى.
 
7-المقنع فى المذهب در علم كلام.


از شاگردان او، «ابى جنى» اديب و نحوى معروف است. گويند او به ملاقات سلار رسيده و بحثى از ادبيات را پيش او خوانده و آن هنگامى بوده است كه سلار در اثر ضعف و پيرى نمى‌توانسته زياد صحبت كند. او شرح مطلب را روى تخته‌اى مى‌نوشت و او از روى تخته ياد مى‌گرفت.
از شاگردان او، «ابى جنى» اديب و نحوى معروف است. گويند او به ملاقات سلار رسيده و بحثى از ادبيات را پيش او خوانده و آن هنگامى بوده است كه سلار در اثر ضعف و پيرى نمى‌توانسته زياد صحبت كند. او شرح مطلب را روى تخته‌اى مى‌نوشت و او از روى تخته ياد مى‌گرفت.
خط ۹۵: خط ۷۹:




1- عقيقى بخشايشى، عبدالرحيم، «سلار ديلمى [[ابن زهره، حمزه بن علی|ابن زهره]] ابوالمكارم، درس‌هايى از مكتب اسلام»، مهر 1364، سال 25، شماره 7، 55 51.
# عقيقى بخشايشى، عبدالرحيم، «سلار ديلمى [[ابن زهره، حمزه بن علی|ابن زهره]] ابوالمكارم، درس‌هايى از مكتب اسلام»، مهر 1364، سال 25، شماره 7، 55 51.
 
# محمد تقى ادهم نژاد، تلخيص از كتاب گلشن ابرار، ج 6، ص 9
2- محمد تقى ادهم نژاد، تلخيص از كتاب گلشن ابرار، ج 6، ص 9




۴۲۵٬۲۲۵

ویرایش