۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز
جایگزینی متن - 'خواندمير' به 'خواندمير '
جز (جایگزینی متن - '<ref>' به '.<ref>') |
جز (جایگزینی متن - 'خواندمير' به 'خواندمير ') |
||
| خط ۵۲: | خط ۵۲: | ||
از تاريخ تولد بهاء الدوله اطلاع دقيقى در دست نيست؛ اگرچه با استناد به سال تأليف مهم‌ترين اثر او، «خلاصة التجارب» مى‌توان او را متولد حوالى 860ق دانست، و همان گونه كه از نسبت او پيداست موطنش رى بوده و پدرش نيز در همان جا به دنيا آمده است ...<ref>طب در دوره صفويه، ص 398</ref> | از تاريخ تولد بهاء الدوله اطلاع دقيقى در دست نيست؛ اگرچه با استناد به سال تأليف مهم‌ترين اثر او، «خلاصة التجارب» مى‌توان او را متولد حوالى 860ق دانست، و همان گونه كه از نسبت او پيداست موطنش رى بوده و پدرش نيز در همان جا به دنيا آمده است ...<ref>طب در دوره صفويه، ص 398</ref> | ||
از مطالب خواندمير ...<ref>تاريخ حبيب السير، ج 4، ص 612</ref> سفرهايى را كه بهاء الدوله در طول زندگى‌اش انجام داده مى‌توان مشخص كرد. خود او نيز در جاهاى مختلف «خلاصة التجارب» از كاشان، نطنز، اصفهان، هرات و استرآباد ياد مى‌كند. از معلمان و استادان بهاء الدوله اطلاعى نداريم، جز اينكه او به بعضى كارهاى درمانى پدرش (رجوع كنيد به «خلاصة التجارب»، باب دوم) اشاره مى‌كند. | از مطالب [[خواند‌میر، غیاث‌الدین بن همام‌الدین|خواندمير]] ...<ref>تاريخ حبيب السير، ج 4، ص 612</ref> سفرهايى را كه بهاء الدوله در طول زندگى‌اش انجام داده مى‌توان مشخص كرد. خود او نيز در جاهاى مختلف «خلاصة التجارب» از كاشان، نطنز، اصفهان، هرات و استرآباد ياد مى‌كند. از معلمان و استادان بهاء الدوله اطلاعى نداريم، جز اينكه او به بعضى كارهاى درمانى پدرش (رجوع كنيد به «خلاصة التجارب»، باب دوم) اشاره مى‌كند. | ||
بهاء الدوله رازى، روش نيا و پدر خويش را در تصوف دنبال كرد و از مشايخ طريقه نوربخشيه بود. به نوشته خواندمير ...<ref>تاريخ حبيب السير، ج 4، ص 612</ref>، وى در اواخر زندگى سلطان حسين بايقرا (842ق - 911ق) به هرات رفت و در خانقاه خواجه افضل الدين کرمانى اقامت گزيد و مورد توجه بايقرا بود. پس از مرگ بايقرا، بهاء الدوله به رى بازگشت و سپس به آذربايجان رفت و به شاه اسماعيل صفوى پيوست و پس از دو سه سال اقامت در آنجا، به گفته رازى حَسب اقتضاء قضا مؤاخذه شده، درگذشت ...<ref>هفت اقليم، ج 3، ص 43</ref>؛ اين تعبير، ممكن است اشاره به كشته شدن او باشد. | بهاء الدوله رازى، روش نيا و پدر خويش را در تصوف دنبال كرد و از مشايخ طريقه نوربخشيه بود. به نوشته [[خواند‌میر، غیاث‌الدین بن همام‌الدین|خواندمير]] ...<ref>تاريخ حبيب السير، ج 4، ص 612</ref>، وى در اواخر زندگى سلطان حسين بايقرا (842ق - 911ق) به هرات رفت و در خانقاه خواجه افضل الدين کرمانى اقامت گزيد و مورد توجه بايقرا بود. پس از مرگ بايقرا، بهاء الدوله به رى بازگشت و سپس به آذربايجان رفت و به شاه اسماعيل صفوى پيوست و پس از دو سه سال اقامت در آنجا، به گفته رازى حَسب اقتضاء قضا مؤاخذه شده، درگذشت ...<ref>هفت اقليم، ج 3، ص 43</ref>؛ اين تعبير، ممكن است اشاره به كشته شدن او باشد. | ||
درگذشت بهاء الدوله، با توجه به سال فوت سلطان حسين بايقرا، در حدود سال 915ق اتفاق افتاده است و نوشته الگود ...<ref>طب در دوره صفويه، ص 398</ref> و نصر ...<ref>علم و تمدن در اسلام، ص 205</ref> كه سال 913ق را زمان مرگ او مى‌دانند، صحيح به نظر نمى‌رسد. سال 926ق ...<ref>فهرست نسخه‌هاى خطى فارسى، ج 1، ص 527</ref> نيز درست نيست. | درگذشت بهاء الدوله، با توجه به سال فوت سلطان حسين بايقرا، در حدود سال 915ق اتفاق افتاده است و نوشته الگود ...<ref>طب در دوره صفويه، ص 398</ref> و نصر ...<ref>علم و تمدن در اسلام، ص 205</ref> كه سال 913ق را زمان مرگ او مى‌دانند، صحيح به نظر نمى‌رسد. سال 926ق ...<ref>فهرست نسخه‌هاى خطى فارسى، ج 1، ص 527</ref> نيز درست نيست. | ||