۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز
جایگزینی متن - 'خواندمير' به 'خواندمير '
جز (جایگزینی متن - ' .' به '.') |
جز (جایگزینی متن - 'خواندمير' به 'خواندمير ') |
||
| خط ۶۵: | خط ۶۵: | ||
مولف در متن كتاب به صراحت اشاره‌اى به نام كتاب ندارد و در بخش‌هاى گوناگون كتابش به عناوين فتح‌نامه و صحيفه ظفر اشاره كرده است. در مجموعه منشآتش كه تحريرى از مقدمه ابتداى كتاب را آورده است، از اين كتاب با عنوان فتح‌نامه صاحب‌قرانى ياد كرده است. اما دولتشاه سمرقندى، عبدالرزاق سمرقندى، ميرخواند و نوه دخترى او خواندمير از كتاب مولف با عنوان ظفرنامه ياد كرده‌اند. | مولف در متن كتاب به صراحت اشاره‌اى به نام كتاب ندارد و در بخش‌هاى گوناگون كتابش به عناوين فتح‌نامه و صحيفه ظفر اشاره كرده است. در مجموعه منشآتش كه تحريرى از مقدمه ابتداى كتاب را آورده است، از اين كتاب با عنوان فتح‌نامه صاحب‌قرانى ياد كرده است. اما دولتشاه سمرقندى، عبدالرزاق سمرقندى، ميرخواند و نوه دخترى او [[خواند‌میر، غیاث‌الدین بن همام‌الدین|خواندمير]] از كتاب مولف با عنوان ظفرنامه ياد كرده‌اند. | ||
مولف بدون ذكر نامى از كتاب‌ها و نويسندگان، به كتاب‌هايى كه قبل از او درباره تيمور نوشته شده است، اشاره كرده است. او در خلال نوشته‌اش يك بار به كتب عربى و فارسى و بار ديگر به منظومه تركى و مؤلفى فارسى اشاره مى‌كند. از كتاب عربى اطلاعى حاصل نشد؛ اما كتاب فارسى مورد اشاره مؤلف، بايد كتاب ظفرنامه على بن نظام تبريزى؛ معروف به نظام‌الدين شامى باشد، همو كه مولف يك بار به كنايه از او با عنوان اهل بغداد ياد كرده است. | مولف بدون ذكر نامى از كتاب‌ها و نويسندگان، به كتاب‌هايى كه قبل از او درباره تيمور نوشته شده است، اشاره كرده است. او در خلال نوشته‌اش يك بار به كتب عربى و فارسى و بار ديگر به منظومه تركى و مؤلفى فارسى اشاره مى‌كند. از كتاب عربى اطلاعى حاصل نشد؛ اما كتاب فارسى مورد اشاره مؤلف، بايد كتاب ظفرنامه على بن نظام تبريزى؛ معروف به نظام‌الدين شامى باشد، همو كه مولف يك بار به كنايه از او با عنوان اهل بغداد ياد كرده است. | ||