آية الولاية: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - '« ' به '«'
جز (جایگزینی متن - 'علامه حلی' به 'علامه حلی ')
جز (جایگزینی متن - '« ' به '«')
خط ۴۳: خط ۴۳:


==گزارش محتوا==
==گزارش محتوا==
نویسنده در مقدمه پس از ذکر آیه « إِنَّمَا وَلِيُّكُمُ اللَّهُ وَ رَسُولُهُ‏ وَ الَّذِينَ ءَامَنُوا الَّذِينَ يُقِيمُونَ الصَّلَوةَ وَ يُؤْتُونَ الزَّكَوةَ وَ هُمْ رَاكِعُون‏»...<ref>مائده: 55</ref>، که به آیه ولایت معروف است، موضوع بحث در این کتاب را - که عبارت است از استدلال امامیه به این آیه بر امامت امیرالمؤمنین علی(ع) - مطرح کرده است. وی ضرورت رجوع به سنت برای شناخت شأن نزول آیه، تبیین وجه استدلال به آیه بر امامت [[امام على(ع)|امیرالمؤمنین(ع)]]  و پاسخ به اشکالات و اعتراضات و مناقشاتی را که علمای اهل سنت در کتب کلامی و اعتقادی بر این استدلال وارد کرده‌اند، را از مباحث کتاب دانسته است...<ref>ر.ک: مقدمه، ص8-7</ref>
نویسنده در مقدمه پس از ذکر آیه «إِنَّمَا وَلِيُّكُمُ اللَّهُ وَ رَسُولُهُ‏ وَ الَّذِينَ ءَامَنُوا الَّذِينَ يُقِيمُونَ الصَّلَوةَ وَ يُؤْتُونَ الزَّكَوةَ وَ هُمْ رَاكِعُون‏»...<ref>مائده: 55</ref>، که به آیه ولایت معروف است، موضوع بحث در این کتاب را - که عبارت است از استدلال امامیه به این آیه بر امامت امیرالمؤمنین علی(ع) - مطرح کرده است. وی ضرورت رجوع به سنت برای شناخت شأن نزول آیه، تبیین وجه استدلال به آیه بر امامت [[امام على(ع)|امیرالمؤمنین(ع)]]  و پاسخ به اشکالات و اعتراضات و مناقشاتی را که علمای اهل سنت در کتب کلامی و اعتقادی بر این استدلال وارد کرده‌اند، را از مباحث کتاب دانسته است...<ref>ر.ک: مقدمه، ص8-7</ref>


نویسنده در اولین فصل از کتاب، شأن نزول آیه ولایت را مورد بررسی قرار داده است. این آیه مبارکه هنگامی نازل شد که امیرمؤمنان علی(ع) انگشترش را در حال رکوع به مستمند بخشید. وی معتقد است شیعیان و اهل سنت بر این نظر متفقند و روایات زیادی در این زمینه از طرق فریقین وارد شده است که در سند آن جمع کثیری از صحابه و مشاهیر تابعین به چشم می‌خورد...<ref>ر.ک: متن کتاب، ص9</ref>  
نویسنده در اولین فصل از کتاب، شأن نزول آیه ولایت را مورد بررسی قرار داده است. این آیه مبارکه هنگامی نازل شد که امیرمؤمنان علی(ع) انگشترش را در حال رکوع به مستمند بخشید. وی معتقد است شیعیان و اهل سنت بر این نظر متفقند و روایات زیادی در این زمینه از طرق فریقین وارد شده است که در سند آن جمع کثیری از صحابه و مشاهیر تابعین به چشم می‌خورد...<ref>ر.ک: متن کتاب، ص9</ref>  
۴۲۵٬۲۲۵

ویرایش