سراج السالكين: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'ه(' به 'ه (')
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۴۱: خط ۴۱:




«سراج السالكين، منتخب مثنوى معنوى»، گزيده‌اى از «مثنوى مولوى» به انتخاب [[فیض کاشانی، محمد بن شاه‌مرتضی|ملا محسن فيض كاشانى]] (1007 - 1091) است كه نشان‌گر جنبه عرفانى شخصيت خود فيض است.
'''سراج السالكين، منتخب مثنوى معنوى'''، گزيده‌اى از «مثنوى مولوى» به انتخاب [[فیض کاشانی، محمد بن شاه‌مرتضی|ملا محسن فيض كاشانى]] (1007 - 1091) است كه نشان‌گر جنبه عرفانى شخصيت خود فيض است.


== ساختار ==
== ساختار ==
خط ۷۷: خط ۷۷:
در نسبت اين «سراج السّالكين»، به [[فیض کاشانی، محمد بن شاه‌مرتضی|ملا محسن فيض كاشانى]] ترديدى نبايد روا داشت؛ چه منتخب مثنوى فيض را به همين نام از پيش و در سياهه آثار فيض مى‌شناخته‌ايم و از ديگر سو، در مقدّمه منثور كتاب آمده: «... و أنا أقلّ الورى، محمّد بن مرتضى، الملقّب من عند أبويه بمحسن و من لدن إخوانه بفيض...» و نظما هم گفته:
در نسبت اين «سراج السّالكين»، به [[فیض کاشانی، محمد بن شاه‌مرتضی|ملا محسن فيض كاشانى]] ترديدى نبايد روا داشت؛ چه منتخب مثنوى فيض را به همين نام از پيش و در سياهه آثار فيض مى‌شناخته‌ايم و از ديگر سو، در مقدّمه منثور كتاب آمده: «... و أنا أقلّ الورى، محمّد بن مرتضى، الملقّب من عند أبويه بمحسن و من لدن إخوانه بفيض...» و نظما هم گفته:


{| class="wikitable poem"
{{شعر}}
|-
{{ب|''گوش اگر بدهد به پندش جان فيض''|2=''فيض‌ها بستاند از سلطان فيض''}}
! گوش اگر بدهد به پندش جان فيض !! فيض‌ها بستاند از سلطان فيض  
{{پایان شعر}}
|}


«سراج السّالكين» از كارهاى روزگار جوانى فيض است.
«سراج السّالكين» از كارهاى روزگار جوانى فيض است.
خط ۸۶: خط ۸۵:
سال تأليف «سراج السّالكين»، 1032ق، مطابق«غلب» در حساب ابجد است؛ چرا كه فيض در مقدّمه منظوم كتاب فرموده:
سال تأليف «سراج السّالكين»، 1032ق، مطابق«غلب» در حساب ابجد است؛ چرا كه فيض در مقدّمه منظوم كتاب فرموده:


{| class="wikitable poem"
{{شعر}}
|-
{{ب|''نورش افزون گشت بر هر منتخب''|2=''شد ازآن، تاريخ تأليفش، «غلب»''}}
! نورش افزون گشت بر هر منتخب !! شد ازآن، تاريخ تأليفش، «غلب»  
{{پایان شعر}}
|}


كه در اين‌جا، «غلب»، هم تاريخ حروفى است و هم اشارتى به غلبه نور كتاب بر ديگر منتخبات مثنوى كه فيض در مصراع يكم گفته.
كه در اين‌جا، «غلب»، هم تاريخ حروفى است و هم اشارتى به غلبه نور كتاب بر ديگر منتخبات مثنوى كه فيض در مصراع يكم گفته.
خط ۱۲۷: خط ۱۲۵:
نمونه را، در مثنوى آمده:
نمونه را، در مثنوى آمده:


{| class="wikitable poem"
{{شعر}}
|-
{{ب|''گفت و اللّه عالم السّرّ الخفى''|2=''كآفريد از خاك آدم را صفى... ''}}
! گفت و اللّه عالم السّرّ الخفى !! كآفريد از خاك آدم را صفى...  
{{پایان شعر}}
|}
 


اين بيت، در «سراج»، آغازگر بخش«فى شرف الإنسان و سرّه المكنون» قرار گرفته و گويا ازاين‌رو بدين ريخت دست‌كارى شده:
اين بيت، در «سراج»، آغازگر بخش«فى شرف الإنسان و سرّه المكنون» قرار گرفته و گويا ازاين‌رو بدين ريخت دست‌كارى شده:


{| class="wikitable poem"
{{شعر}}
|-
{{ب|''آن خداى عالم السّرّ الخفى''|2=''آفريد از خاك آدم را صفى ''}}
! آن خداى عالم السّرّ الخفى !! آفريد از خاك آدم را صفى  
{{پایان شعر}}
|}
 


تا مناسب آغاز بخش مورد[نظر] فيض(ره) گردد.
تا مناسب آغاز بخش مورد[نظر] فيض(ره) گردد.
خط ۱۴۳: خط ۱۴۱:
باز در مثنوى آمده:
باز در مثنوى آمده:


{| class="wikitable poem"
{{شعر}}
|-
{{ب|''بعد از آن نوحه‌گرى آغاز كرد''|2=''كه فَخْ و صيّاد لرزان شد ز دَرد ''}}
! بعد از آن نوحه‌گرى آغاز كرد !! كه فَخْ و صيّاد لرزان شد ز دَرد  
{{پایان شعر}}
|}
 
{{شعر}}
{{ب|''كز تناقض‌هاى دل پشتم شكست''|2=''بر سرم جانا بيا مى‌مال دست... ''}}
{{پایان شعر}}


{| class="wikitable poem"
|-
! كز تناقض‌هاى دل پشتم شكست !! بر سرم جانا بيا مى‌مال دست...
|}


مرحوم فيض، از بيت دوم به بعد را كه درون‌مايه‌هايى مناجات‌گونه داشته، برگرفته و زير سرنويس«فى المناجاة» گنجانيده، وزين‌رو و به ناچار، «كه» را از آغاز بيت فروانداخته و چنين در «سراج» آورده است:
مرحوم فيض، از بيت دوم به بعد را كه درون‌مايه‌هايى مناجات‌گونه داشته، برگرفته و زير سرنويس«فى المناجاة» گنجانيده، وزين‌رو و به ناچار، «كه» را از آغاز بيت فروانداخته و چنين در «سراج» آورده است:
۴۲۵٬۲۲۵

ویرایش